Medium / Jaargang 29 / #01 / December 2015

INTERVIEW: LUCA JANSEN & CHRISTIAN MANUPUTTY
TEKST: LUCA JANSEN
Dat Nathalie Kemna vijf minuten fashionably late
is, hadden we kunnen weten. Ietwat vertwijfeld
komt ze binnen. De blik in haar ogen spreekt
boekdelen: voor wie in dit café kom ik? We
zwaaien en er verschijnt een opgeluchte lach op
haar gezicht.
Zonder de intentie een mode-imperium op te bouwen,
begon Kemna twee jaar geleden haar fashionblog. Het
bezoekersaantal van haar blog begon op den duur fors te
stijgen. Bizar vond ze dit: “Waarom zou je mij volgen? Ik
doe iets wat veel andere meiden ook doen.” Toen haar blog
meer werd bezocht en ze veel lieve reacties kreeg, steeg
haar zelfvertrouwen. “Ik was eerst best onzeker en durfde
niemand te vertellen dat ik een blog had.” Inmiddels heeft
Kemna 24.000 volgers op Instagram en werkt ze samen
met merken als Levi’s en Hunkemöller. Hoe is het zo ver
gekomen?
De gunfactor hebben
Dat Kemna een modeblog zou beginnen, was een kwestie van tijd.
“Ik was altijd al bezig met mode en fotografie en op een gegeven
moment leerde ik hoe ik een website moest maken.” Toen was de
cirkel rond en was daar haar blog. “Ik deed het echt voor mezelf.
Het leek me gaaf een online dagboek bij te houden.” Waarom is juist
jouw blog zo populair? Ze vertelt dat dit te maken heeft met veel
factoren. “Ik schrijf in het Nederlands en ga in op mijn persoonlijke
leven, iets wat veel fashionbloggers niet doen. Wat ook belangrijk is,
is dat je de gunfactor hebt. Mensen willen zich met jou identificeren.
Je moet sowieso een niche bereiken als je een blog begint. Mijn
niche is dat ik klein ben en lang haar heb”, lacht ze.
Hard werken en inspireren
“Kleding selecteren, fotoshoots doen, foto’s bewerken, blogposts
schrijven, social media bijhouden, netwerkevents bezoeken, mailen
met sponsors”, het zijn praktijken waar Kemna zich dagelijks mee
bezighoudt. “Het kost meer tijd dan je denkt. Uiteindelijk kom je
uit op een veertig uur durende werkweek.” Ze vertelt dat ze het
tegenwoordig meer als een baan ziet dan als hobby. “Ik begin nu
echt verplichtingen te krijgen.” De blogster benadrukt dat ze het
belangrijk vindt zichzelf te blijven op haar blog. “Als ik me niet fijn
voel, zal ik ook niet leuk op de foto’s komen te staan. Dus dan maak
ik die foto’s ook niet.”
Het bloggen is niet zo glamorous als mensen denken. “Een keer
shootte ik vijf outfits in één weekend. Je staat de hele dag buiten
in de kou en je kleedt je om op straat.” Het idee dat bloggers het
perfecte leven hebben, is niet de realiteit, vertelt ze. “Ik eet ook
gewoon friet. Ik wil graag laten zien dat er in dit wereldje ook echte
mensen zijn die succesvol zijn. Ik hoop dat mijn volgers inspiratie
halen uit wat ik doe en dat ze daar zelf iets moois mee kunnen
doen. Dat mijn volgers zich goed voelen over zichzelf vind ik heel
belangrijk.” Zelf laat ze zich inspireren door haar vriendinnen, die
ook bezig zijn met mode. “Het zijn sterke vrouwen met een druk
leven. Daar haal ik mijn inspiratie uit, uit hun manier van leven en hun
doorzettingsvermogen.”
Nog een broek
krijgen is leuk, maar ik
kan mijn huur er niet van
betalen
”
Vier paar schoenen per maand
Naast het harde werken zijn er natuurlijk ook leuke bijkomstigheden
van het zijn van een fashionblogger. Kemna mag gratis shoppen
in webshops en merken sturen haar samples op die ze mag
toevoegen aan haar kledingkast. Over de ontvangen samples schrijft
ze blogposts of plaatst ze foto’s op haar social media. Komt jouw
objectiviteit hiermee in gevaar? “Nee”, antwoordt ze. “De essentie
van een fashionblog is dat je jouw mening geeft over een product en
jouw persoonlijke stijl laat zien. Daarom ga ik alleen samenwerkingen
aan met merken die mij passen. Als ik het niet leuk vind, vinden mijn
lezers het waarschijnlijk ook niet leuk.” Objectief beoogt de blogster
dus zeker niet te zijn. Kemna vertelt dat sponsors wel eisen kunnen
stellen, maar dat het maar net is of je daar in mee wilt gaan. Merken
waarderen de mening van bloggers ook echt. “Ik heb een keer een
merk verteld dat er te veel stretch in hun rok zat. Vervolgens hebben
ze echt wat gedaan met die informatie en de rok aangepast.” Soms
ontvangt een blogster geld in ruil voor aandacht op haar blog, à la
100 tot 400 euro. Dit bedrag is afhankelijk van de campagne, het
merk en de eisen die het merk stelt. Een vetpot is het niet. “Ik krijg
veel meer aan spullen dan aan geld. Soms denk ik: lieverd, ik kan
mijn huur niet betalen met nóg een broek.” Ze vindt het moeilijk te
schatten wat de waarde is van alle spullen die ze heeft ontvangen.
“Soms krijg ik in één maand vier paar schoenen, dat tikt wel lekker
aan. Vaak past het ook niet. Dan geef ik het aan mijn huisgenootje.”
Lucky girl.
MEDIUM DECEMBER 2015 / 41