Roperunner 2016-2

VERSLAG SURVIVALRUN STEENBERGEN 24-4-2016
Bij de 7 e hindernis moesten we de tarzanswing doen.
Mijn handen waren ijskoud. Er stonden al deelnemers
uit mijn groep te huilen van de kou. Ik zag hoe Twan
naar de overkant ging met de voetklem aan de lianen
en de oksels op het horizontale touw, zodat je je
handen, die ijskoud waren, niet hoefde te gebruiken.
Ik heb het ook zo gedaan.
Nu met deze kou en veel water meteen in het begin was
het heel zwaar en vooral koud. Ik was blij dat ik er was.
Iedereen riep bellen, maar ik zag geen bel. Uiteindelijk
zag ik het touwtje met een kleine bel eraan bij een paal
en ben ik 4 e geworden. Het is altijd leuk om na de
wedstrijd als je weer omgekleed bent nog even met
anderen na te praten over hoe zij het vonden.
Daarna moesten we weer tot onze schouders in het
water onder een duiker door. Mijn handen heb ik nog
geprobeerd te warmen aan de trui van mijn vader,
maar dat lukte niet echt. Daarna bedacht mijn vader
dat ik tijdens de loopstukken mijn handen in een
fleecejas kon wikkelen, zodat ze weer warm konden
worden. Dat was een goed idee. De wieber ging super,
ook dankzij het oefenen de vorige dag. Ik zag anderen
er nog mee klungelen, zoals ik de dag ervoor had
gedaan.
Er waren veel mooie en aparte hindernissen en een
wel hele lange apenhang. Bij mooier weer zou het
goed te doen zijn.
ROPERUNNER- 2016- 2 11