Roperunner 2016-2

‘t-LEASEHUUKSKE
De vier joargetieden en de vief werkdagen.
Mien pa zei vaak, 'Gi'j mot niet leaven in het verleden
moar in't heden'. Het heden is het nu en om het nu te
beleven. Met daarnaast het verleden om je te blijven
herinneren en de mooie gedachten nooit te vergeten!
Kiek, het zit zo. Op moandag goa't de meeste aan't
werk en dat vølt niet met.
Op dinsdag denk i'j, was't moar weer vrijdag en
wat geet mien dat zoer af, al dat werken.
Op woensdag zit i'j bijna op het midden van de
week en denk i'j an mooiweer en kiekt stiekum
noar buuten. 't Mijmeren is begonnen en't weekend
is aan zet.
Op donderdag is't bijna vrijdag en wat duurt den dag
toch lange.
Het is wachten op Jan met de Pet. Nog efkes
deurbieten...
En't weekend is aanzet.
Dan hi'j doar de zondag nog, mot in't nieuw worden
gestoken. Want 't oog wil ook wat ofnietan. De
breudjes bun gebakken, kinderen sloat zich driekleur
in 't rond um de oren. Wat fijn zo'n rustdag!
s'middags op de fiets of in de auto ergens hen, noar
bi'jveurbeeld een krijsparadijs veur kinderen... Ach
wat hebben wij het slecht! Morgen is't weer
moandag en dan mot wi'j weer d'r an.
Zo geet dat ook met de vier joargetieden, de Winter
kump en kiek moar noar't boavenstoande riedeltje,
zo geldt dat ook veur de Lente. Dan kump de
zommer en Herfst met doarnoa den verrekten
Winter. Al met al is't altied wat!
Moraal van dit verhaal: Geniet van het leven, pluk de
dagen,
geniet van elkaar want het is maar even.
Op vrijdag is't zowiet, nog een paar uur werken en dan
steed het weekend veur de deur. Al dat werken,
doar doe'j 't toch veur?
Mooi! Dan krie'j de zaterdag, mot nog van alles doen.
De jongens mot voetballen, de meiden noar de hockey
en moeder vraagt noar poen.
Oh, d'r mot nog eaten in de koelkast want de muuze
ligt er dood veur en het gres mot nog worden gemaaid
want't ligt d'r niet bi'j...
ROPERUNNER- 2016- 2 15