Kantoor Courant | December 2017

Pagina 22
December 2017
URBEX
TOUR-TALK PER PLEK
Muzenpark
De verwachting is hoog: een groene long in de stad,
misschien wel méér ‘Central Park’ dan er ooit nog zal
komen. De bewoners van de Muzenflat, de weinige
Heerlenaren die wel toegang tot dit parkje hebben,
temperen deze verwachting onmiddellijk. Wat blijkt:
het groen is inderdaad niet wereldschokkend, maar
op de één of andere manier doet de combinatie van
flat met groen wonderen. Het contrast tussen de haast
zwevende hoogbouw en het hellend groen vlak maakt
dit tot een fotogenieke plek, misschien wel ‘kijkgroen’
te noemen. Het wordt inderdaad nauwelijks gebruikt:
slechts de kinderen van een tweetal gezinnen spelen
hier af en toe. Een oase van rust in hartje stad.
Onverwacht blijkt de ruimte onder de flat, tussen de
kolommen , nòg meer in trek. Een fascinerende urbane
ruimte die tot de verbeelding spreekt en schijnbaar
nog meer aantrekkingskracht heeft dan het flankerend
grasveld, misschien niet als verblijfsruimte maar zeker
als ‘belevingsvolle’ plek.
Blokken Ungers
Vanaf de straat gezien kunnen ze al nauwelijks
op sympathie rekenen, vooral door de in het oog
springende leegstand. Vanaf een hoger perspectief
wordt de beeldvorming er niet beter op: hier wordt
duidelijk dat ze nogal in de weg staan, zo midden op
de as van Schunck naar het theater. En de daken ervan,
die behoeven pas onderhoud! Wat echter ook duidelijk
wordt van boven is dat de Promenade zónder deze
toevoegingen wel erg lang en breed lijkt… Een dilemma
op zich dus.
De Plu
De ruimtes van het voormalige winkelcentrum De Plu
brengen veel herinnering naar boven, ook al zijn deze
al geruime tijd niet meer toegankelijk. Een bezoekster
draagt een broek, ooit gekocht in dit winkelcentrum.
Hilariteit alom. De koffie die hier gedronken kon
worden, de sportzaak waar velen doorheen liepen op
weg naar de achterliggende winkels. Herinnering slaat
om in vervreemding wanneer de overhoop gehaalde
kantoorverdiepingen bereikt worden: door de rommel
kan men zich nauwelijks een voorstelling maken van
hoe het hier ooit was of nog zou kunnen zijn. Het
dak van het gebouw maakt de tocht door de zeven
verdiepingen meer dan goed: verwondering over het
uitzicht, de kleuren van de stad en de nabijheid van de
bewoners aan de overkant van de Promenade geven
zelfs hier een haast intiem gevoel.
Schinkel-noord
De voormalige kantoren van PTT/KPN liggen nauwelijks
verankerd in het collectief geheugen van de stad.
Slechts de enkeling die hier een deel van zijn of haar
werkend leven heeft doorgebracht weet te vertellen
over de binnenwereld van dit pand, die groter is dan het
aanzicht van buiten doet vermoeden, en wat er zich in
de dubbele bodem van dit pand bevond. Watergekoelde
computers groter dan een mens, en boven op zolder
de nog steeds aanwezige geur van sigaren die gretig
opgerookt weren door de medewerkers van de
financiële dienst. Het indienen van declaraties leek
bewust ontmoedigt te worden door het optrekken van
een schier ondoordringbaar rookgordijn.
“Van bovenaf het gebied
inkijken verandert
letterlijk en figuurlijk
perspectief. Het levert een
andere, meer globale en
gemeenschappelijke
kijk op de opgave”
Kantoor Contour
A-locatie
dit wordt mijn plek
blokken Ungers
ze staan in de weg
ze zijn een godsgeschenk
onderdoorgang