Beleef Vathorst 36

Beleef Vathorst 

Magazine over wonen in Vathorst, met Column, Winkelcentrum breidt uit, zeldzame varens Jaargang 18 DecembeR 2016, nr.36 

Volwassen 

Vathorst 

Opgroeien in één 

grote speeltuin 

Hart van Vathorst 

aanwinst voor de wijk 

De Bron is booming!

Volwassen 

Vathorst 

In mei 1998 werd het ontwikkelingsplan voor Vathorst 

vastgesteld. Inmiddels zijn we 18 jaar verder en is 

Vathorst officieel volwassen geworden. Dat staat natuurlijk 

leuk op papier, maar wordt het ook in de praktijk 

zo ervaren? Niet alleen staat er een volwassen aantal 

woningen (ruim 8.000) in allerlei soorten en 

maten, maar ook het voorzieningenniveau heeft zich 

op een vergelijkbare manier ontwikkeld; een eigen 

NS-station, scholen, winkels, sportaccommodaties, 

een rijk verenigingsleven, horeca, een zwembad, skatebaan, 

kinderopvang, kinderboerderij, natuurweide, 

kunstwerken in de buitenruimte, medische voorzieningen 

en een groot wooncentrum voor ouderen. Teveel om 

op te noemen. Het is allemaal te vinden in Vathorst. Ook 

de natuur in Vathorst wordt volwassen! De historische 

houtwallen, behouden en nieuwe bomen, de drie grote 

parken -Kaipark, Park van de Tijden en het BRONpark-, 

natuurgebied de Duisterweide, de bijzondere varens 

in De Laak en de verbrede Laak met begroeide oevers. 

De inwoners zijn er blij mee en maken volop gebruik 

van de gelegenheid om naar buiten te gaan en ervan te 

genieten. In dit afwisselende nummer leest u het verhaal 

van twee kinderen die in Vathorst volwassen werden, 

over nieuwe projecten en over de snelheid waarmee 

De Bron wordt afgebouwd. Maar ook worden eerder 

genoemde kwaliteiten van Vathorst onder de aandacht 

gebracht: zorg, kunst, ondernemerschap, jongerencultuur 

en zeldzame varens in De Laak. Samen met de 

vaste rubrieken weer een mooie afspiegeling van het rijke 

leven in een volwassen wijk waar het aangenaam wonen 

is. Een eigen magazine over wonen in Vathorst, dat ook 

al 18 jaar verschijnt, onderstreept dit alles op een mooie 

manier. Veel leesplezier! 

Marjolein Hoogeveen 

Hoofdredacteur 

Ontwikkelingsbedrijf Vathorst 

6 

06 Opgroeien in één grote speeltuin 

Koen (20) en Vera (17) Reinders groeiden op in Vathorst. Toen ze 6 en 4 waren kwamen ze 

in de wijk wonen. Nu vliegen ze bijna uit. Hoe hebben zij hun kindertijd in Vathorst ervaren? 

Hoe groeiden ze op? Daarover vertellen de enthousiaste broer en zus in dit artikel. 

08 Vathorst op weg naar volwassenheid 

Na ruim acht jaar lidmaatschap van respectievelijk het Toets- en Kwaliteitsteam Vathorst, 

neemt Marinus Oostenbrink afscheid. Hij blikt terug op deze periode en kijkt ook vooruit. 

Hij denkt dat Vathorst al een eind op weg is volwassen te worden en licht dat ook toe. 

‘Als onze (klein)kinderen en (groot)ouders in Vathorst willen en kunnen blijven wonen 

hebben we ons werk goed gedaan!’ 

14 De Bron is booming! 

De Bron, het centrale deel van Vathorst, kenmerkt zich door de vierkante verkaveling, lange 

zichtlijnen, historische houtwallen en de centrale waterpartij. In dit grote deelplan zijn nu zo’n 

1.000 woningen gerealiseerd en dat zullen er straks 1.350 zijn. Bijna 3.000 mensen hebben er dan 

hun thuis. Het begon allemaal in 2008 met het eerste project ‘Terazzo’ aan het Ballatonmeer 

en nu zijn of gaan de laatste projecten in aanbouw en in verkoop. Naar verwachting is De Bron 

eind 2018 helemaal gereed. 

2 | beleef VATHORST 2015 2016

18 Winkelcentrum breidt uit 

Het Winkelcentrum Vathorst krijgt er een nieuw deel bij. Vanaf de Jumbo 

richting het station wordt er een nieuw plein aangelegd met winkels en 

bijbehorende parkeerplaatsen, woningen en appartementen. Marije 

Spithoven, locatieontwikkelaar bij OBV, vertelt wat er allemaal in de 

planning staat en Attika Architecten maakte er een mooie schets bij. 

26 Hart van Vathorst aanwinst voor de wijk 

Waar in Nederland vind je een plek waar gezonde en zieke mensen, 

gezinnen, ouderen, jongeren en kinderen en mensen met een beperking 

wonen en werken en spelen? In Vathorst! In Hart van Vathorst om precies 

te zijn. De Ontmoetingskerk, Kindercentrum Bzzzonder, Stichting Sprank 

en de Accolade Zorg sloegen de handen ineen en realiseerden een 

schitterend gebouw. De redactie van Beleef Vathorst kreeg een rondleiding 

20 Thuis kijken in De Velden 

Suus en Dennis wonen met hun kinderen Julian en Sophie aan de Sint 

Pietersberg in De Velden in, zoals Suus het zelf zegt ‘een wit huis in 

boerderijstijl, met hoge koepelramen.’ Bij het inrichten van het huis gingen 

ze uit van de functies van de verschillende ruimten: eten met vrienden en 

familie, lekker zitten bij de open haard, een plek om te werken en ruimte 

om te loungen. Het sfeervolle resultaat is te zien vanaf pagina 20. 

en ontmoette de hartelijke bewoners en medewerkers. 

32 Kunst om van te genieten 

In dit artikel meer over de kunstwerken ‘Blinddruk van de tijd’ en ‘Mercurius’. 

Deze kunstwerken staan respectievelijk in het Park van de Tijden en in het 

winkelcentrum. De meeste Vathorsters hebben ze vast wel eens opgemerkt, 

maar wat betekenen die kunstwerken, wie heeft ze gemaakt en wat 

inspireerde de kunstenaars? 

20 

38 

38 Laaktuin met leefkuil 

Hoeveel functies kun je kwijt op 100m²? In deze tuin worden hoogteverschillen 

goed gebruikt. Daardoor lijkt de tuin de tuin verrassend ruim, 

mede door de gezellige leefkuil en de trappen. Twee en een half jaar wonen 

ze nu in Vathorst: Jaap en Bertine Aarts en hun zoons Sam en Mees. In een 

bijzondere ‘split level’ woning aan de Kuinrestraat in De Laak. Vol trots laten 

ze hun tuin zien, ter inspiratie van anderen en voor hun eigen plezier. ‘We 

werken heel graag in de tuin!’ 

2016 beleef VATHORSt | 3

KORTE BERICHTEN 

Zuid-Koreaanse filmploeg in Vathorst 

In het vorig nummer van Beleef Vathorst stond te lezen dat er al meer dan 

250 Zuid-Koreanen Vathorst hadden bezocht. In oktober kwam zelfs een 

professionele filmploeg De Bron bezoeken! Het ging vooral om het in 

beeld brengen van het systeem van duurzaam bouwen en hoe dit wordt 

ervaren door bewoners. De filmploeg bracht een bezoek aan Eiland 4 (huurwoningen) 

waar de constructeur van Heijmans uitlegde hoe WKO werkt en 

waarom er zoveel PV-panelen op de daken liggen. Het project Hagenbeek, even 

verderop in De Bron, heeft in dit kader ook veel plezier van de van PV-panelen 

(Photo Voltaïsche Cellen) op het dak. De Koreanen hadden het erg koud, 

maar ze vonden het zeer interessant! 

Lespakket voor middelbare scholen 

Architectuur in Vathorst 

Tijdens de les, een wandeling (van 5 km) door de wijk, leren (middelbare) scholieren 

termen die bij architectuur en stedenbouw horen, maar ook leren ze met een ander 

oog te kijken naar wat er buiten te zien is aan woningen, voorzieningen en groen. 

Het leer-werkboek bevat veel foto’s en bestaat uit aanwijzingen tijdens het wandelen 

en 22 vragen. Voor de docenten of voor de leerlingen zelf is er ook een antwoordenblad. 

In combinatie met uitleg bij de grote maquette in het i-Centrum, ontstaat er een 

compleet beeld van Vathorst. Interesse in deze les? Neem contact op met Trudy de 

Mooy, manager i-Centrum Vathorst, om de mogelijkheden te bespreken: van woensdag 

t/m zondag geopend en bereikbaar 

op nummer 033 - 451 10 12 of per 

i-centrum@vathorst.com. 

Het lespakket kan ook dienst doen bij 

een teambuilding-evenement! In teams 

wandelen en de vragen beantwoorden, 

zorgt op een leuke manier voor binding 

met elkaar èn met de wijk. Ook over de 

invulling van deze activiteit kan door 

OBV worden meegedacht. 

Kunstetalage 

Amersfoort Noord 

Twee jaar geleden is de Kunstetalage 

Noord gestart in Vathorst. Het is een 

groeiende community van ongeveer 20 

professionele kunstenaars en 800 digitale 

aanhangers. Het initiatief is bedoeld om 

kunst laagdrempelig aan te bieden in 

openbare ruimten van Amersfoort Noord. 

Daarnaast willen de kunstenaars 

collegiale ontmoeting en uitwisseling 

tot stand brengen. De etalage, met een 

maandelijkse kunstwissel, is te vinden in 

het pand rechts van het Icoontheater, 

Leeghwaterplein 1-3. In deze community 

zijn initiatieven en samenwerkingsvormen 

welkom. De Kunstetalage zoekt naast 

ondernemende kunstenaars ook 

expositieruimten in openbare ruimte, lege panden 

en bedrijven van Amersfoort Noord. 

Kunstenaars worden van harte uitgenodigd zich 

aan te sluiten en een foto-album te plaatsen op de 

facebook pagina. Voor meer informatie: 

kunstetalage@gmail.com of 06 - 22 59 08 11 (Gea 

Boon). Kunstetalage is te volgen op facebook-pagina 

‘Kunstetalage Amersfoort Noord’. 

4 | beleef VATHORST 2016

KORTE BERICHTEN 

6 e Vathorstrun: 

Geslaagd loopevent’ 

Foto's: Kreagraphy 

Op 23 oktober vond de 6 e de Vathorstrun plaats. Start 

en finish waren in het winkelcentrum. Rond de 700 

enthousiaste mensen liepen mee, volwassenen en 

kinderen. Zij legden verschillende afstanden af, vanaf de 

mini kids run van 355 meter tot en met de 10 kilometer! 

OBV was een van de sponsors van dit leuke en gezonde 

familie-evenement in de wijk. En getuige de filmpjes en 

foto’s hadden de deelnemers het helemaal naar hun zin! 

‘Volgend jaar weer’, was een veelgehoorde opmerking. 

Reumafonds zoekt wijkhoofd 

en collectanten in Vathorst 

Wilt u zich ook inzetten voor de reumabestrijding en 

heeft u daarvoor een paar uur per jaar beschikbaar? 

Word dan collectant of wijkhoofd voor de collecteweek 

in maart. U kunt contact opnemen met Carla v.d. 

Heuvel, cmvdheuvel63@gmail.com, 033 - 472 71 32, 

06 - 34 89 96 63. Carla is wijkhoofd in Vathorst en 

heeft zelf reuma. Helaas is haar collega-organisator 

verhuisd, waardoor zij een nieuwe partner zoekt om 

deze klus te klaren; ieder de helft van de wijk. Het is 

maar 1x per jaar, dus de tijd die hiervoor nodig is valt 

reuze mee. Elk uurtje is welkom, dus ook als u weinig 

tijd heeft is uw hulp toch heel fijn! Het Reumafonds 

verkoopt dit jaar ook kerstballen, waarvan de opbrengst 

volledig gaat naar het onderzoek van dr. Joel van Roon 

over toepassing van Synerkine bij Artrose. Ook voor 

deze speciale kerstballen kunt u bij Carla terecht. Ze 

kosten € 5,- per stuk. 

Meer informatie www.reumafonds.nl 

!! 

Dit jaar organiseerde het 

i-Centrum 5 keer een gratis 

rondleiding door de wijk. Ruim 

50 mensen fietsten mee. Ook 

in 2017 worden de gratis rondleidingen 

georganiseerd. Vanaf 

april komen de data op de 

Vathorstsite te staan. 

Fit2Move bestaat 10 jaar 

Fit2Move is al 10 jaar een begrip in Vathorst en in die tijd is het bedrijf 

uitgegroeid tot een fitnesscentrum in het topsegment, uniek in 

Hooglanderveen en Vathorst. De ruim 2.000 leden voelen zich er thuis 

en sporten in een hypermoderne, veilige omgeving. Eigenaar Marcel 

Hagen is met Fit2Move trendetter in Vathorst. Voorbeeld daarvan 

is de eGym, waarbij deelnemers in 30 minuten een parcours met 

weerstandbiedende toestellen kunnen afleggen. Een korte maar 

krachtige en zeer effectieve training dus! Ook opende Fit2Move een 

filiaal in Soest, waar net als in Vathorst, service en beleving hoog in 

het vaandel zullen staan. Voor meer informatie: www.fit2move.nl 


Tekst Paula Kleissen | Fotografie Ellen Kolff 

Opgroeien in Vathorst: 

‘Eén grote speeltuin’ 

Koen Reinders 

Vera Reinders 


generatie vathorst 

Vathorst is een wijk met veel jonge gezinnen. De redactie was 

benieuwd hoe het is om hier op te groeien. We vroegen het Koen (20) 

en Vera (17) Reinders. Zij kwamen hier in 2003 als jonge kinderen 

wonen en hebben de wijk zien groeien tot wat hij nu is. 

Toen ze verhuisden waren ze 6 en 4, hun 

broertje 3. Vooral Koen weet het nog goed. 

‘Wat ik me herinner is dat er buiten alleen 

maar zand en heuvels waren. In plaats van aangelegde 

speelplekken was het eigenlijk één grote 

speeltuin. Je kon overal heen. Lekker spelen met 

zand, van een berg afrennen, dat soort dingen.’ 

Toen er eenmaal speeltuintjes kwamen, waren Koen 

en Vera er vaak met de buurtkinderen te vinden. 

‘Omdat wij de oudsten waren, namen we de jongere 

kinderen op sleeptouw. Dan hielden we een soort 

mini-excursie door de wijk. Wij verzonnen de 

spelletjes en zij deden mee,’ vertelt Vera. ‘Er was heel 

weinig verkeer, dus vertrouwden onze ouders dat 

ook.’ Maar niet alle activiteiten waren even veilig. 

Koen herinnert zich nog dat er in het begin veel 

bouwafval in het water dreef. ‘Daar bouwden we 

dan vlotten mee. Niet verstandig natuurlijk, maar 

wel heel leuk!’ 

Camping 

In die eerste jaren stonden er nog geen hekken om 

de tuinen. ‘Het was heel kaal allemaal. Je kon overal 

zo naar binnen kijken. Het leek wel een beetje op 

een camping,’ blikt Koen terug. ‘Ja, dan was er weer 

een huis op de plek van een zandberg gekomen en 

vonden wij het altijd spannend om te zien wie er 

was komen wonen’, vult Vera aan. 

Het geluid 

Als ze terugdenken aan die tijd is er één geluid dat 

hen vooral is bijgebleven: dat van heipalen die de 

grond in worden geslagen. ‘Er werd altijd geheid. 

Op een gegeven moment hoor je het gewoon niet 

meer. Je wordt er eigenlijk immuun voor,’ herinnert 

Vera zich. ‘Als ik het nu ergens hoor, klinkt het wel 

heel vertrouwd.’ 

Ook hun school De Marke hebben ze zien groeien 

van een noodgebouwtje in het weiland tot het 

enorme gebouw dat het nu is. ‘Ik zat in een klas 

met kinderen van groep 3 t/m 8 bij elkaar. Dat waren 

in totaal zo’n 30 kinderen. Heel bizar. Als je de 

school nu ziet, maar is dat niet meer voorstellen,’ 

aldus Koen. 

Privé hangplekken 

Voor de middelbare school gingen beiden de 

wijk uit. Koen bezocht Mavo Muurhuizen en Vera 

het Atrium. Het verre fietsen was voor Koen wel 

een nadeel in die tijd. ‘Als ik met een groepje 

vrienden uit de stad naar huis ging, fietste ik 

de laatste tien minuten altijd alleen, omdat ik 

de enige was die naar Vathorst moest.’ Maar de 

binding met Vathorst bleef. Vera was lid van 

de turnvereniging en Koen zat er op voetbal. 

‘In het team zaten wel jongens uit de wijk. Na de 

wedstrijd gingen we vaak chillen bij iemand thuis. 

De huizen zijn lekker ruim, dus er paste makkelijk 

een voetbalteam in. En in de zomer konden we 

de tuin in. Wij waren als jongeren dus niet op 

straat te vinden, omdat we onze privé hangplekken 

hadden!’ 

Een favoriete plek in de wijk hebben ze niet. 

‘We kwamen nooit in het winkelcentrum en van 

het jongerencentrum hebben we ook geen 

gebruik gemaakt. We waren iets te jong om erbij 

te horen in het begin en op het moment dat wij 

de leeftijd hadden, gingen we liever naar de stad.’ 

Ook Vera is nog nooit in Vathorst uitgegaan. 

‘Ik zou niet weten waar je hier uit zou moeten 

gaan. En voor funshoppen is Vathorst (nog) te klein.’ 

Sfeer 

Over de vraag naar de eventuele minpunten van 

Vathorst moeten beiden even nadenken. Koen: 

‘Misschien dat het hier af en toe wat saai kan zijn? 

Als je hier ’s avonds de hond uitlaat, gebeurt er niet 

echt iets. Iedereen zit in zijn kamer voor de tv met 

een kopje koffie of thee. De mensen zijn hier best 

wel op zichzelf. Af en toe zie je wel eens een 

buurtfeestje, maar ik mis wel eens de levendigheid.’ 

Toekomst 

Tegenwoordig studeert Koen Built Environment 

in Utrecht en volgt Vera een vooropleiding Theater 

in Den Haag. Beiden wonen nog in het ouderlijk 

huis. Koen is wel op zoek naar een kamer. ‘Ik heb 

hier nu niets meer te zoeken. In Vathorst is mijn 

huis, maar mijn leven is in Utrecht.’ Vera weet nog 

niet waar ze straks gaat studeren. ‘Voorlopig blijf ik 

nog hier, ook vanwege het sporten en mijn bijbaan.’ 

Of ze uiteindelijk weer in Vathorst willen wonen 

weten ze nog niet. ‘Het is een echte startersplek 

met heel veel jonge gezinnen. En ik zie mezelf 

voorlopig nog niet starten,’ besluit Koen lachend. h 

‘Je kon overal zo naar 

binnen kijken. Het leek 

wel een beetje op een 

camping’ 


Tekst Marjolein Hoogeveen | Fotografie Cees de Vries 

Na ruim acht jaar lidmaatschap van 

respectievelijk het Toets- en Kwaliteitsteam 

Vathorst, neemt Marinus 

Oostenbrink eind van dit jaar afscheid. 

Zijn maximale termijn zit er op. In dit 

artikel een persoonlijke en professionele 

reflectie op zijn betrokkenheid bij 

ontwerp, bouw en ontwikkeling van 

Vathorst en de rol van het Kwaliteitsteam 

daarbij. 

Marinus Oostenbrink: 

‘Vathorst op weg 

naar volwassenheid’ 

groepen te binden; jonge gezinnen in eengezinswoningen 

met tuin, jongeren die zelfstandig wonen 

in kleine appartementen, ouderen die levensloopbestendig 

wonen of in een woongroep, zelfbouwers 

die vrij zijn om hun eigen ontwerp te realiseren. Een 

afwisselende wijk is een toekomstbestendige wijk, 

die vele gezichten heeft en voor iedere doelgroep 

keuze biedt. Het zou daarom mooi zijn als in de 

toekomst meer gevarieerd wordt op de standaard 

plattegrond van eengezinswoningen.’ 

Over de vraag: is Vathorst voor u een volwassen 

wijk?, denkt hij even na. ‘Ik zou zeggen 

dat de wijk op weg is naar volwassenheid 

en dat er nog steeds een flinke ontwikkeling wordt 

doorgemaakt. Het groen krijgt een voldragen 

karakter. Op die manier bekeken is Vathorst altijd 

volwassen geweest. Het historisch slagenlandschap 

vormt immers de basis van het stedenbouwkundig 

ontwerp’. Marinus is er duidelijk over: hij is gecharmeerd 

van de wereld van verschil die Vathorst is en 

hij is er trots op dat hij daaraan op ‘zijn bescheiden 

manier’ heeft bijgedragen. 

Waarom is afwisseling zo belangrijk? 

‘Een woonwijk moet niet eenvormig, of voorspelbaar 

zijn, maar afwisselend en organisch. De architectuur 

moet variëren, net zoals mensen verschillend zijn. 

Het is belangrijk voor de wijk om diverse doel- 

Moet de wijk ruimte en tijd krijgen? 

Oostenbrink: ‘Ja, we moeten zeker en altijd méér 

rekening houden met de toekomst. Zo is het ook 

goed voorstelbaar dat door verandering en 

flexibiliteit binnen de bestaande bouw, andere 

woonpatronen ontstaan. Bijvoorbeeld, het 

bestemmingsplan Vathorst geeft aan dat eengezinswoningen 

maximaal 4 lagen hoog mogen zijn. In 

de meeste gevallen kunnen er dus nog een of twee 


Persoonlijk 

opzet van de wijk. Dat aangevuld met woningen en 

voorzieningen waar mensen op zitten te wachten, 

maakt Vathorst aantrekkelijk’. 

Is kwaliteit graadmeter voor succes? 

Oostenbrink: ‘Natuurlijk ga ik hier ja op zeggen! 

Bij het project Fonteyn Park in De Bron werden door 

middel van interactieve workshops alle ontwerpbeslissingen 

ter discussie gesteld in het Kwaliteitsteam. 

Dat heeft geleid tot een aantrekkelijk concept 

van wonen in kleine carrés, met gedifferentieerde 

woonmilieus en woonvormen. Projectwoningen 

worden afgewisseld met vrije kavels, bestaand en 

nieuw groen en een mooie speelplek. Mede doordat 

kwaliteit van ontwerp een belangrijke rol heeft gespeeld, 

is het een geslaagd project aan het worden. 

Er wordt nog volop gebouwd, maar het is al goed te 

zien dat, de gekozen Engelse Cottagestijl in de voorgevels, 

aansprekend wordt uitgewerkt. Ik denk dat 

die kwaliteit heeft bijgedragen aan de snelle verkoop 

van de 146 woningen en de 15 vrije kavels’. 

NS-station, Laak3 Podium, het ICOON en het 

winkelcentrum. Dat gebied heeft veel potentie 

om aantrekkelijk te zijn: met hoogwaardig stedelijk 

wonen, winkels, voorzieningen, scholen en horeca. 

Het kan dan een mooie tegenhanger zijn van De 

Bron. Het meer groen-blauwe centrum van de 

wijk, met het BRONpark, het water en de houtwallen. 

Hiermee ontstaat een nieuwe wereld van 

verschil, als een contrastrijk huwelijk tussen stad 

en landschap. Tegen deze achtergrond vormt 

Waterdorp, waaraan nu gewerkt wordt, ook een 

goede kwalitatieve toevoeging. ‘Het eigen karakter 

daarvan past helemaal bij het landschappelijk 

concept van Vathorst als geheel: een eigenzinnige 

verzameling van oude en nieuwe, toekomstbestendige 

tuindorpen.’ h 

Fonteyn Park in aanbouw 

verdiepingen op, zodat jonge mensen hun eigen 

stek kunnen krijgen. Mooie symboliek als ook zij 

volwassen kunnen worden op hun eigen manier, net 

als Vathorst zelf’, zegt Marinus lachend. ‘Als (klein) 

kinderen en (groot)ouders in Vathorst willen en 

kunnen blijven wonen hebben we ons werk goed 

gedaan.’ 

Respect voor historische elementen 

‘In Vathorst is op een mooie manier rekening 

gehouden met historische landschapselementen. 

Mensen wonen daardoor veel minder in een 

inwisselbare Vinexwijk. Ze wonen herkenbaar in 

Vathorst. En dat is maar goed ook. Het moet vooral 

een hele fijne wijk zijn om in te wonen en te leven. 

Ik zeg gekscherend: ‘paradijs Vathorst’ is uitgangspunt 

en werkelijkheid. De houtwallen, de volwassen 

bomen, waterlopen, weilanden, rivier de Laak: dat 

zijn kernwaarden die ten grondslag liggen aan het 

woongenot en aan de mooie stedenbouwkundige 

Hoe is de crisis op de woningmarkt door 

u ervaren? 

‘Mijns inziens was de crisis een zegen vanuit de 

invalshoek van kwaliteit. Gelukkig heeft het handhaven 

van kwaliteit ook in deze periode de boventoon 

gevoerd. Daardoor konden onderscheidende 

buurten ontstaan. Een crisis op zijn tijd leidt tot 

discussies, inzichten en in dialoog kom je dan tot 

nieuwe oplossingen. Als ik buiten loop zie ik het 

resultaat daarvan in grote en kleine projecten. De 

Bron en het BRONpark met het beeldbepalende 

appartementengebouw De Waterlelie, zijn goede 

voorbeelden. Een relatief klein project zoals ‘Artesi’ 

is ook een mooi voorbeeld van gewaardeerd, bewust 

opdrachtgeverschap. Evenals het nieuwe Waterdorp 

spreken deze projecten en locaties tot de verbeelding 

van zittende en nieuwe bewoners. Daarbij 

vervult het Kwaliteitsteam een wezenlijke rol als 

kritisch ‘kwaliteitsgeweten’, in een goede dialoog 

met alle betrokken partijen. ‘Zonder dat, had 

Vathorst er anders uitgezien’, aldus Oostenbrink. 

Wat wenst u Vathorst nog toe? 

‘Ik zou het waardevol vinden voor de wijk, als er 

een stedelijk centrum zou ontstaan rondom het 

Marinus Oostenbrink 

73 jaar | Amsterdam | Marinus Oostenbrink 

(Adviezen Stedenbouw Architectuur) is zelfstandig 

stedenbouwkundige en architect en sinds 2008 lid 

van het Kwaliteitsteam Vathorst. Dat team toetst 

de plannen aan de criteria: ruimtelijke kwaliteit, 

beheer, woonvormen en duurzaamheid. ‘Er wordt 

geen vergunning aangevraagd of verleend voordat 

het Kwaliteitsteam de plannen hebben gezien 

en beoordeeld. Die werkwijze levert altijd een verbetering 

op voor het eindresultaat’, aldus Marinus. 


Column 

Fotografie Ellen Kolff 

Samen volwassen worden kost tijd 

Als kind keek ik op tegen grote mensen. 

Zij draaiden muziek die ik niet kende 

en brachten foto’s mee van verre 

reizen. Overdag ging mijn vader naar de 

universiteit om les te geven. Dat was voor 

mij een geheimzinnige wereld van boeken en 

studenten, waar ik nieuwsgierig naar was. Een 

oom van mij had een motor, een grote Honda 

750cc. Ik verlangde naar de dag waarop ik zelf 

het stuur ter hand zou nemen. Maar wanneer 

bereik je dat moment? Je kent allemaal de 

stappen in die ontwikkeling. Via eerste stapjes 

en woordjes ga je naar de basisschool. Dan 

komen de stormen van de puberteit. En als je 

rustig je rijbewijs en diploma haalt, komt de 

eindstreep in zicht. Best relaxed als je jezelf 

kunt redden in het leven. Biologisch gezien 

ben je dan volgroeid, geslachtsrijp en voor de 

wet meerderjarig. 

Vallen en opstaan 

Maar wat maakt een mens echt volwassen? 

Ik heb me lange tijd jong gevoeld. Pas bij de 

geboorte van onze oudste zoon, ging ik over 

de drempel. Toegegeven, het duurde even. 

Maar dat zegt iets over de binnenkant van 

volwassenheid. Het zit dus niet alleen in jaren, 

maar ook in dingen als verantwoordelijkheid 

en zorg voor anderen. Als het gaat om onze 

wijk, kun je Vathorst een puber noemen. 

Ondanks 15 jaar geschiedenis, is de wijk nog 

steeds niet uitgegroeid. Denk aan prachtige 

nieuwe projecten zoals Waterdorp en Fonteyn 

Park. Maar ook zie je veel volwassen trekken: 

bewoners die met elkaar omgaan alsof ze 

nooit anders gedaan hebben. Tegelijk 

gaat groeien met vallen en opstaan. 

Joost Smit 

50 jaar | Woont in De Velden sinds de zomer van 

2013 | Sinds 2013 predikant van de Ontmoetingskerk. 

Deze kerk maakt deelt uit van Hart van Vathorst, 

waar mensen samen wonen en werken, met en 

zonder beperking. Het restaurant is een centrale 

ontmoetingsplek voor de wijk. | Joost is getrouwd 

met Hanneke en samen hebben zij vijf kinderen in 

de leeftijd van 25 tot 15 jaar. 

‘Als een wijk van de grond 

moet komen, kun je best 

eens zuchten als verwachtingen 

niet uitkomen. Het 

hoort erbij. Het is een uitdaging 

om met elkaar een 

nieuwe wijk te vormen.’ 

Niet iedereen maakt nieuwe contacten in de 

buurt. En grote problemen kunnen makkelijk 

achter de voordeur blijven. 

De vraag naar volwassenheid heeft ook iets 

eenzijdigs. Alsof je niet met horten en stoten 

op gang mag komen. Als een wijk van de grond 

moet komen, kun je best eens zuchten als 

verwachtingen niet uitkomen. Het hoort erbij. 

Het is een uitdaging om met elkaar een nieuwe 

wijk te vormen. In een dorp trek je met 

verschillende generaties op. Als je daar een 

luisterend oor of helpende hand zoekt, is er 

altijd wel een bekende in de buurt. 

Ontmoeting 

Samen volwassen worden kost tijd. Ook hier 

woont over tien jaar vast wel een gezellige oom 

of tante die nieuwkomers wegwijs maakt. Als 

je samen in die richting wilt groeien, ligt de 

sleutel bij ontmoeting. Zelf werk ik in Hart 

van Vathorst waar vier generaties elkaar ontmoeten. 

Ook wijkgenoten zijn daar welkom. 

Want niemand is geschapen om alleen te leven. 

Je hebt dus plekken nodig waar je niet alleen 

bent. Een van de basisregels van Jezus luidt, dat 

je pas op je bestemming komt, als je anderen 

helpt. En dat je pas begrepen wordt als je de 

ander eerst begrijpt. Als je dit in Vathorst 

met elkaar mag ontdekken en mooie en 

kwetsbare momenten met elkaar mag delen 

dan voel ik een begin van volwassenheid. h 

Joost 


Tekst Paula Kleisen | Fotografie Ellen Kolff 

De dag van 

de dag van Joëlle Serier 

Bent u wel eens nieuwsgierig hoe de dagen van andere 

mensen eruit zien? Wij wel! Daarom belichten we in deze 

rubriek een dag uit het leven van iemand die woont of 

werkt in Vathorst. 

Al vijf jaar woont Joëlle Serier (30) met haar 

man Stefan Matel met veel plezier in Vathorst. 

Toen het hoekpand aan de Leeghwater in 

aanbouw was, viel het haar meteen op door de 

grote raampartijen. Al gauw fantaseerde ze over 

een eigen bloemenzaak met prachtige etalages. 

En als ze iets in haar hoofd heeft, gaat ze er 

ook vol voor. In 2014 was Bijzonder Bloemen 

een feit. In het begin was het buffelen zo bijna 

helemaal alleen, maar inmiddels loopt de zaak 

boven verwachting en wordt Joëlle ondersteund 

door Ineke, Lotte, Brigitte en stagiairs. 

08:00 

‘We beginnen vroeg, omdat we 

iedere avond alle bloemen in 

de koelcel zetten. Die snijden we in de ochtend 

opnieuw af en zetten ze op schoon water. 

Daarmee bouwen we het middenstuk van de 

zaak op. Daarna zorgen we dat het er buiten 

mooi uitziet. Vervolgens maken we de boeketten 

voor in de winkel. En tenslotte vegen en dweilen 

we de hele zaak. De presentatie moet tot in de 

puntjes kloppen.’ 

09:00 

De eerste klanten komen 

binnen. ‘Ik heb in die twee jaar 

een ontzettend leuke klantenkring opgebouwd 

in Vathorst en daarbuiten. De mensen hier 

besteden aandacht aan woninginrichting en 

hebben iets over voor kwaliteit. Ik vind Vathorst 

een hippe, jonge wijk. Het concept van Bijzonder 

Bloemen sluit daar goed bij aan. Wij hebben een 

groot assortiment bloemen en verkopen die ook 

los. Dan krijg je geen standaard boeketten, maar 

oogt het natuurlijker, zoals bij een veldboeket. 

Het zijn echt bijzondere soorten. Onze naam 

zegt het eigenlijk al.’ 

12:00 

‘De hele dag zijn we druk met 

boeketten binden en klanten 

helpen. Maar we proberen wel met z’n allen te 

lunchen en even tijd te hebben voor elkaar. 

Lang duurt dat nooit, want er is altijd veel te 

doen. Naast het helpen van klanten moeten 

we ook de planten water geven, vazen schoonmaken, 

ramen zemen -en dat zijn er nogal waten 

de inkoop regelen.’ 

18:00 

‘Na sluiting voeren we het 

ochtendritueel nog een keer uit, 

maar dan in omgekeerde volgorde. De spullen 

van buiten worden naar binnen gehaald en alle 

bloemen gaan weer de koeling in. Toen ik nog 

alleen werkte had ik niet veel tijd voor andere 

dingen. Gelukkig is mijn vak ook echt mijn hobby. 

Tegenwoordig heb ik wel meer vrije tijd. Ik ben 

gek op lekker eten, een dagje sauna of gezellige 

dingen doen met vrienden. En op donderdagavond 

volg ik een opleiding interieurstyling. Daar 

is in Vathorst ook veel vraag naar, dus dat wil ik 

nog toevoegen aan ons aanbod.’ 

20:00 

Rond de feestdagen is het 

natuurlijk extra druk in de winkel. 

Joëlle en haar team zorgen ervoor dat alles in 

kerstsfeer is. ‘We maken er echt een feestje van. 

Van de kerstman voor de kinderen, tot het schenken 

glühwein en chocolademelk. We organiseren 

ook nog een VIP-avond voor onze klanten. 

Iedereen is daar welkom. Mensen kunnen via 

onze Facebookpagina op de hoogte blijven.’ h 


Tekst en BEELD Amerstaete 

Nieuwe projecten in aantocht 

Paal 9 in Waterdorp 

De eerste 32 nieuwbouwwoningen in Waterdorp 

van projectontwikkelaar Amerstaete gaan 

binnenkort in verkoop. Sinds dit voorjaar zijn de 

vorderingen van het ontwerp van deze woningen 

te volgen op de website www.033nieuwwonen.nl en 

nu komt het eindresultaat in zicht. De architectuur 

van de herenhuizen laat zich het best omschrijven 

als een mix van klassiek en modern met bijzondere 

accenten. 

Waterdorp onderscheidt zich van andere deelplannen, 

door het water. Dat is in De Laak intensief 

met wonen verbonden, in combinatie met de dorpse 

sfeer. Er is veel groen, een centrale brink en naast 

‘gewone’ eengezinswoningen ook bijzondere type 

woningen zoals een ‘kerkje’, een brugwachterswoning 

en een notariswoning. Er wordt dan ook flink 

geïnvesteerd in architectuur en zorgvuldige stedenbouw. 

Voor wie straks een optie op een van de woningen 

in Paal 9 krijgt, staat een ongewoon gesprek met 

de makelaar te wachten. De verkoopgesprekken 

worden al varend over de Laak gevoerd. Zo kunt u 

alvast een indruk krijgen hoe het straks is, om met 

een eigen bootje richting restaurant De Kooij in 

Bunschoten te varen! Met de prachtige polder, 

de achtertuin van Vathorst, als decor. 

D’Overkant in De Bron 

De 39 woningen met tuin aan het water, aan de 

Straat van Dover zijn (bijna) de laatste woningen 

die nog moeten worden gebouwd in De Bron. 

De woningen van D’Overkant liggen, hoe toepasselijk, 

tegenover Fonteyn Park waar parkjes en 

speelgelegenheden te vinden zijn. Aan de overkant 

is dus groen èn water binnen handbereik. Als het 

project D’Overkant wordt opgeleverd, zal De Bron 

zo goed als klaar zijn. De eerste bewoners wonen 

er dan al jaren en de aan tuinen is dat goed te zien. 

Lekker vol en groen! 

In het skatepark even verderop heeft de oudere 

jeugd haar plek gevonden. Een deel van de jongeren 

is hier opgegroeid en heeft een goede band met 

Vathorst. Straks gaan ze misschien een opleiding 

doen buiten Vathorst, misschien wel op kamers 

in een andere stad. Wie weet kopen zij -als 

getogen Vathorsters- straks één van de woningen 

in D’Overkant als iemand daar tegen die tijd zijn 

huis weer te koop zet. En wie weet komen er ooit 

kids die straks naar die toch wel heel fijne school 

de bron gaan om in de voetsporen te treden hun 

ouders. Wie weet! Ook interesse om te groeien 

in De Bron? www.033nieuwwonen.nl h 

Woningen Paal 9 

De prijzen van een tussenwoning variëren tussen de € 245.000,- en € 370.000,- en hebben 

een woonoppervlakte tussen de 107 en 150 m 2 . Ook zijn er hoekwoningen en woningen waar 

de 2 e verdieping los staat van de buren. Prijzen daarvan variëren tussen de € 259.000,- en de 

€ 345.000,- v.o.n. met woonoppervlaktes tussen 108 en 155 m 2 . Tot slot is er een aantal 

vrijstaande of vrijstaand geschakelde woningen. Woonoppervlaktes daarvan zijn tussen 145 

en 204 m 2 en prijzen tussen de € 480.000,- en € 550.000,- v.o.n. 


Tekst en BEELD Heijmans Vastgoed 

Het project 

Paal 14 en 18 in Waterdorp: 

‘Mooi, ruim en luxe wonen’ 

Waterdorp in Laak 2A wordt een bijzonder 

aantrekkelijk stukje Vathorst. Verschillende 

ontwikkelaars geven vorm aan de realisatie 

van een nieuw ‘dorp’, dat omringd wordt door 

water. Ook Heijmans geeft invulling aan 

diverse deelgebieden. Na een periode van 

voorbereiding start de verkoop van de eerste 

48 huizen in de eerste twee deelgebieden. 

Artist impression 

Maak kennis met Paal 14 en 18! Waarom 

‘Paal’? De straatnamen in Waterdorp zijn 

genoemd naar Nederlandse kustplaatsen. 

Zo wandel je straks bijvoorbeeld over de Baak van 

Zandvoort en de Baak van Stellendam. ‘Paal’ komt in 

dit geval van Meerpaal. Een plek waar je aanmeert en 

thuiskomt. 

Nieuwbouw met allure 

Niet alleen in architectuur en ruimte, ook in de 

afwerking wordt net dat beetje extra geboden. 

Dat maakt de huizen bijzonder. In Paal 14 en 18 

komt stijlvolle nieuwbouw met veel aandacht voor 

details en hoogwaardige materialisering. Het plan 

straalt hierdoor een ongekende allure uit. Zeker als 

u bedenkt dat deze huizen op riante kavels staan en 

dat er veel aan gedaan wordt om ook het openbare 

gebied, de erfafscheidingen en bergingen dezelfde 

kwaliteiten mee te geven. 

Verschillende woonsferen 

In Paal 14 en 18 ervaar je verschillende woonsferen. 

De huizen langs de Binnenlaak (Paal 18) liggen schitterend 

aan het water met de flauw hellende, groene 

oevers. Andere liggen weer aan de slingerende 

Hogesteeg (Paal 14), dé centrale straat van Waterdorp, 

met bestaande bomen en in de toekomst ook 

statige panden. Aan de Hogesteeg grenst de 

centrale ‘brink’, die weer verbinding maakt met 

de sfeervolle dorpsstraatjes. Langs deze straatjes 

staat een grote diversiteit aan huizen met een 

privéstoep. Tot slot zijn er nog groene woonstraten 

waar u heerlijk ontspannen woont, omdat auto’s 

er te gast zijn. 

Ieder huis een eigen karakter 

De twee deelgebieden zijn door drie architecten 

vormgegeven. Het leuke is dat daardoor het plan 

nog meer variatie krijgt en die typische dorpse sfeer 

helemaal tot zijn recht komt. Begint het beeld zich 

al te vormen? In Paal 14 en 18 komen in totaal 26 

rijwoningen van ongeveer 130 tot 150 m² groot. 

De 16 twee-onder-een-kapwoningen, vijf vrijstaande 

woningen en een special ‘het bankgebouw’, hebben 

een woonoppervlakte van circa 170 tot 200 m². Geen 

rij is langer dan vijf woningen en vaak verspringen de 

woninggevels in de rij ook nog van elkaar. 

Vrij indelen 

Omdat uit de laatste informatiebijeenkomst bleek 

dat keuzevrijheid hoog op het wensenlijstje staat, 

worden naast de diversiteit in typologie ook nog 

veel indelingsvrijheid en uitbreidingsmogelijkheid 

geboden. Een aantal opties biedt Heijmans zelf aan. 

Ook kan de ontwikkelaar u in contact brengen met 

partijen van wie duidelijk is dat ze goed zijn. Op die 

manier kunt u bijvoorbeeld een mooie veranda aan 

het huis laten bouwen. h 

Meer informatie over de start verkoop 

(half december) en de huizen in Paal 14 en 

18, staat op www.waterdorp.nl en op de 

facebookpagina. 


Tekst Marjolein Hoogeveen | Fotografie Cees de Vries 

PROJECTEN IN AANBOUW IN DE BRO 

PROJECTEN IN AANBOUW IN DE BRON 

1 

2 

9 

3 

8 

7 

6 

5 

4 

LEGENDA 

1 Nautisch Eiland 

2 Begijneiland 

3 Artesi 

4 De Omlijsting Zuid 

5 De Witte Wilgen 

6 Fonteyn Park 

7 De Groene Hagen 

8 D’Overkant & De Omlijsting West 

9 Hagenbeek fase 3 

Fonteyn Park 

in aanbouw 


In Ontwikkeling 

Het Vathorst van vroeger 

De Bron is booming! 

Voor wie nu door De Bron rijdt, fietst of wandelt, is 

er geen ontkomen aan: overal staan bouwkranen, 

zijn bouwplaatsen in gebruik, lopen bouwvakkers af en 

aan en is er sprake van afsluitingen en omleidingen. 

Het zoemt er van de activiteit. En dat klopt helemaal; 

De Bron is booming! 

Er zijn maar liefst zeven projecten 

tegelijk in aanbouw: Hagenbeek 3 e 

fase, Fontein Park 3 e en 4 e fase, 

Nautisch Eiland, Begijneiland, Artesi 2 e fase, 

De Omlijsting zuidwest, Oevervilla’s en 

straks nog D’Overkant, 39 nieuwe woningen 

van Amerstaete. In 2017 en 18 komen er nog 

bijna 350 woningen bij. In totaal staan er in 

de eindsituatie een kleine 1.350 woningen 

en tellen we ongeveer 3.000 Bronbewoners. 

In april 2008 werd een start gemaakt met 

de bebouwing van De Bron en de verwachting 

is dat over twee jaar De Bron helemaal 

af is, precies tien jaar later! 

Het gebied van de tegenwoordige wijk was in 

de Middensteentijd (9.000-4.500 v. Chr.) een 

favoriete verblijfplaats van jagers/verzamelaars. 

Vathorst maakt deel uit van het polderlandschap 

tussen Amersfoort en de Randmeren. Kenmerkend 

voor dit landschap is de hoeveelheid 

kleinschalige en veelvormige kavels, die door 

houtsingels worden omsloten. De wegen, 

boerderijen en het dorp Hooglanderveen liggen 

op de hogere dekzandruggen. De namen 

Calveen, Nijkerkerveen, Hooglanderveen en 

Hoevelakerveen herinneren ons er aan dat het 

huidige Vathorst vroeger een veengebied was. 

Vanaf het einde van de middeleeuwen werd het 

land -aanvankelijk het bezit van grondgrondbezitters- 

door arme boeren bewoond. In loop 

van de tijd is het veen verdwenen, vooral door 

turfwinning en ontwateringsactiviteiten. 

Het gebied werd in drie ontginningseenheden 

verdeeld. Calveen bestond uit de gronden rond 

de Calveenseweg en de nog verder gelegen 

gebieden rond de Hogesteeg en Buurtsdijk. Hier 

stonden ook de eerste boerderijen. Ten oosten 

van Calveen lag vervolgens het poldertje Duist- 

Langerijst dat in de veertiende eeuw is ontgonnen. 

Het kreeg een eigenaardige (vierkante) 

vorm met het graven van de Duisterwetering en 

de Achterduisterwetering, die afwaterden op de 

Malewetering. Tegenwoordig noemen we dat 

deel De Bron. 

‘De verwachting is 

dat over twee jaar 

de Bron helemaal 

af is’ 

Identiteit 

De Bron, het centrale deel van Vathorst, 

kenmerkt zich door de vierkante verkaveling, 

lange oost-west georiënteerde 

zichtlijnen, historische houtwallen en de 

centrale waterpartij, waar natuurlijk kwelwater 

aan de oppervlakte komt. Die lange 

lijnen volgen de oorspronkelijke verkaveling 



Bij Daphne in de Kas in het BRONpark 

Appartementengebouw Het Waterhart 

Fonteyn Park 

Hagenbeek fase 3 in aanbouw 

16 | beleef VATHORST 2016 

Oevervilla's in de Omlijsting


Feiten en cijfers 

5 Ashok Bhalotra (1943) van KuiperCompagnons heeft de basis 

gelegd voor het stedenbouwkundig plan van De Bron. 

5 In mei 2008 ging het eerste project van start: Terrazzo aan 

het Balatonmeer, bijna gelijktijdig gingen de huurwoningen van 

het project Difresco aan de Straat van Corsica in aanbouw. 

Eiland 4 Zeeuwse burcht 

en zijn van oudsher herkenbaar. Op oude 

kaarten, maar ook op meer recente 

luchtfoto’s, is het vierkant duidelijk 

herkenbaar. Dat carré wordt omsloten 

door ‘de Omlijsting’, letterlijk de lijst die 

De Bron begrenst en het gebied identiteit 

geeft. De Omlijsting bestaat uit een strook 

bebouwing met grenzend aan de tuinen 

een waterloop van tien meter breed. 

Zodoende grenzen alle tuinen van de 

woningen in de Omlijsting dus aan 

het water. 

Het gebruik van de kleur okergeel die overheerst 

in de gebruikte baksteen, zorgt ook 

voor duidelijke herkenbaarheid. Daarop was 

wel wat commentaar; het werd door kopers 

niet zo mooi gevonden. Het kleurpallet is 

daardoor wat opgeschoven en daarom worden 

nu ook gele, witte en lichtrode tinten 

baksteen gebruikt. Het kan niet worden 

ontkend dat dit nog steeds onmiskenbaar 

De Bron is; een mooi, samenhangend deel 

van Vathorst waar het heerlijk wonen is 

voor velen! 

‘De Bron is een 

mooi, samenhangend 

deel van Vathorst waar 

het heerlijk wonen is 

voor velen!’ 

Unieke kavels 

Op zes schiereilanden in het water van het 

BRONpark hebben kavelkopers hun eigen 

moderne ontwerp gerealiseerd. De kavels 

zijn allemaal 500 m2 en bereikbaar via een 

dammetje met duiker. De woningen zorgen 

voor de architectonische afwisseling die 

wordt nagestreefd. h 

5 In het noorden ligt het ‘Eilandenrijk’, dat bestaat uit 4 eilanden: 

(van oost naar west) Jutterseiland, Begijneiland, Nautisch Eiland 

en Zeeuwse Burcht. 

5 Het oppervlak van de hele Bron bedraagt ongeveer 51 hectaren, 

waarvan het BRONpark ongeveer 7000 m² in beslag neemt 

en de centrale waterplas -inclusief het water bij de 6 schiereilandjes 

ruim 3 hectaren. 

5 ABC school ‘de bron’ bestaat uit twee hoofdgebouwen; één 

op de oever en één in het water, verbonden door een loopbrug. 

Het gebouw is ontworpen door Herman Hertzberger en 

herbergt naast 2 basisscholen (Kon-Tiki en Atlantis) ook 

kinderopvang en naschoolse opvang. 

5 Appartementengebouw Het Waterhart staat op een 

schiereiland en telt 7 verdiepingen met in totaal 32 huurappartementen. 

Het fraaie gebouw met de herkenbare ronde 

vormen is ontworpen door KuiperCompagnons. 

5 ‘Bij Daphne in de Kas’ is een horecagelegenheid gevestigd in 

een kas en biedt vanaf 2011 een gezellige plek aan steeds meer 

bewoners en bezoekers. 

5 Ongeveer 1/3 van het aantal woningen in De Bron heeft 

warmte-koude opslag, waardoor de woningen duurzamer zijn 

en de bewoners ervan geen gasrekening krijgen. Ook hebben 

veel woningen tegenwoordig zonnepanelen. 

5 Er staan straks 1.350 woningen, waarvan 40 vrije kavels, 

verdeeld over 5 locaties. 

5 Ongeveer 3.000 inwoners maken straks gebruik van 12 speelplekken, 

6 fiets/voetgangersbruggen (4 hiervan zijn klaar en 

2 moeten er nog komen bij Nautisch Eiland), 2 voetgangersbruggen 

en 4 autobruggen. 

Vrije kavel op een schiereiland in 

het water van het BRONpark 


Tekst Paul Voogsgerd | Impressie Attika Architecten Amsterdam | Fotografie Cees de Vries 

Winkelcentrum Vathorst krijgt 

De ontwikkeling van Winkelcentrum Vathorst gaat de laatste fase 

in. Richting het station breidt het centrum uit, met nieuwe winkels, 

horeca, appartementen en woningen. En bij rotonde 7, helemaal aan 

de andere kant komen appartementen en woningen aan een watergang. 

De woningmarkt trekt in hoog tempo aan, maar veranderend 

winkelgedrag stelt OBV en ontwikkelaars voor een niet geringe 

uitdaging. Namens Ontwikkelingsbedrijf Vathorst gaat locatieontwikkelaar 

Marije Spithoven die uitdaging graag aan. 

Het inrichten van een nieuw gebied, vraagt altijd om 

creativiteit. Het is nu eenmaal een complexe opgave 

om alle ruimtegebruikers tevreden te stellen en het 

tot een afgewogen geheel te maken. Spithoven: 

‘Eerst zorgen we er als ont-wikkelingsbedrijf dat er 

een stedenbouwkundig plan komt. Daarvoor maakt 

de ontwikkelaar een ontwerp voor de gebouwen. 

Nadat alle plannen definitief zijn, zorgen wij ervoor 

dat de grond bouwrijp wordt gemaakt. In het 

winkelcentrum hebben we onlangs heel veel zand 

weggehaald en riolering, kabels en leidingen 

aangelegd. Vervolgens is het aan de projectontwikkelaar, 

om de gebouwen realiseren. En vervolgens 

zorgen wij er weer voor dat de ruimte eromheen 

mooi wordt ingericht. Denk bijvoorbeeld aan 

bestrating, verlichting, straatmeubilair en parkeerplaatsen. 

Locatieontwikkelaars zijn een spin in het 

web tussen alle betrokken partijen. Wij sturen aan 

en bewaken de kwaliteit.’ 

Lidl 

Naast ruimte voor woningen (16 appartementen 

en 5 stadswoningen), kleinere winkels en horeca (in 

totaal 4.200 m 2 ) is er aan de zuidkant van het 

winkelcentrum, richting het station, een groot 

perceel gereserveerd voor een derde supermarkt: 

Lidl. Eén van de vraagstukken in dat deel van het 

winkelcentrum is het overwinnen van het hoogteverschil. 

‘Er komt een weg, maar die mag natuurlijk 

niet te veel hellen. Er komt een trappartij, maar hoe 

los je dat op voor mensen in een rolstoel? Dat is 

een van de vele voorbeelden waar wij, samen met 

architecten en stedenbouwkundigen, mee te maken 

hebben bij het ontwikkelen van dit gebied.’ 

Urban Villa’s 

Bij rotonde 7 is ruimte voor woningbouw. ‘In totaal 

worden daar 40 nieuwe woningen gebouwd’, vertelt 

Marije. Er komen vier urban villa’s met ieder zeven 

appartementen en daarnaast komen er twaalf 

woningen aan het water. Dit plan wordt in fasen 

gebouwd, afhankelijk van hoe de woningmarkt zich 

ontwikkelt.’ 

Hoog kwaliteitsniveau 

Zoals overal in Nederland gooide de economische 

crisis, en als gevolg daarvan de stagnerende huizenmarkt, 

ook roet in het eten van de ontwikkelaars van 

Winkelcentrum Vathorst. ‘Het ging minder snel dan 

gepland’, zegt Marije. ‘Maar desondanks hebben we 

de vaart er in weten te houden en het kwaliteitsniveau 

hoog. Daar ben ik heel blij mee.’ Ingrijpender 

is het snel veranderende winkelgedrag van consumenten. 

Het gemak van bestellen via internet met 

vaak razendsnelle en zelfs gratis levering, maakt 

dat veel winkels het moeilijk hebben. ‘In Vathorst is 

dat niet anders. We hebben het masterplan voor dit 

plandeel daarom iets gewijzigd. Onder de sporthal 


in Beeld 

karakter 

ligt een parkeergarage die veel groter zou worden, 

met daarboven vierkante meters detailhandel. 

Maar voor zoveel winkelruimte is eenvoudig geen 

markt meer. En een parkeergarage aanleggen is een 

kostbare zaak. Daarom hebben we nu gekozen voor 

minder winkeloppervlak en bovengronds parkeren.’ 

Beleving 

En daarmee komt weer iets van de kracht in beeld 

die van Vathorst ‘een wereld van verschil’ maakt. 

Anticiperend op de ontwikkelingen, worden minder 

vierkante meters winkelruimte ontwikkeld maar 

aan de kwaliteit wordt niet getornd. ‘We zoeken 

creatieve oplossingen’, legt Marije uit. ‘Bij het winke- 

len, gaat het steeds meer om beleving. We studeren 

er nog op hoe we die beleving voldoende in het 

winkelcentrum krijgen; hoe we het gezellig en 

sfeervol maken. Er moet sprake zijn van een goede 

verblijfskwaliteit, zodat mensen graag naar het 

winkelcentrum komen en er ook even willen blijven. 

Ik heb vertrouwen in de ideeën die nu worden 

uitgewerkt. Het wordt een leuk winkelgebied, dat 

weet ik zeker. Volgens planning moet het begin 

2018 klaar zijn.’ 

Marije vertelt het met een aanstekelijk 

enthousiasme. ‘Het mooie van ons werk is dat 

je letterlijk dingen van de grond ziet komen. 

‘Het gaat steeds 

meer om beleving. 

Dit wordt een leuk 

winkelgebied!’ 

Dat je na een paar jaar terugkomt en ziet dat 

het werkt. Dat mensen inderdaad op die plek 

stoppen om een praatje met elkaar te maken, zoals 

bedoeld. Als een gebied in gebruik wordt genomen 

krijg het pas echt karakter.’ h 


Tekst Karin Poldervaart | Fotografie Ellen Kolff 

Een fris en wit zomerhuis 

Ze waren niet op zoek naar nieuwbouw. Toen dit huis 

in De Velden voorbijkwam, was hun eerste reactie dan 

ook afwijzend. Maar inmiddels is het twaalf jaar later en 

wonen Suus, Dennis en hun twee kinderen nog steeds 

met plezier aan de Sint Pietersberg. ‘We hebben een eigen 

sfeer gecreëerd door creatief met de ruimtes om te gaan.’ 

Het originele plan: een huis in een oude wijk in 

Utrecht kopen en zelf opknappen. Maar het 

liep anders toen ze tijdens hun zoektocht op 

dit huis stuitten. Suus: ‘Dit project paste helemaal niet 

in onze plannen. Het leek ons bovendien nogal kitsch, 

een wit huis in boerderijstijl met hoge koepelramen. 

Maar de zoektocht in Utrecht verliep moeizaam. 

Dus gingen we hier kijken. Bij nader inzien gaven de 

boerderijstijl en hoge koepelramen het huis wel een 

aparte sfeer. Toen we hoorden dat casco opleveren 

mogelijk was, waren we om. Zo konden we het huis 

toch helemaal naar onze eigen ideeën inrichten.’ 


Thuis kijken 

‘Toen we hoorden 

dat casco opleveren 

mogelijk was, 

waren we om’ 

Interieurfreaks 

Het inrichten begon met knipselmappen en 

moodboards. ‘Dennis en ik zijn allebei interieurfreaks, 

altijd druk met het creëren van een plek 

waar we ons thuis voelen. Toen we dit huis gingen 

inrichten, hebben we echt de tijd genomen en 

nagedacht over wat we wilden doen. Daarbij 

gingen we uit van wat we in de verschillende 

ruimtes wilden doen: eten met vrienden en 

familie, lekker zitten bij de open haard, een plek 

om te werken en ruimte om te loungen.’ 

Al snel werd alles wit. ‘Ik ben niet zo van kleur,’ vertelt 

Suus, ‘Ik houd van een basis met veel wit. 

Dat voelt sereen, ik vind het een verademing.’ 

Dat betekent niet dat het huis kil of steriel aandoet. 

De houten vloer, de meubels en de accessoires in 

warme ingetogen tinten, geven het huis een knusse 

sfeer. ‘In ons huis wordt geleefd. Hier ligt dus ook 

heus wel eens wat op tafel.’ 

Zagen en witten 

Suus en Dennis combineren een goed gevoel voor 

sfeer met een flinke dosis creativiteit. Veel spullen 

in huis zijn zelf gemaakt. Zoals het steigerhouten 

bureau op de benedenverdieping. Ook de houten 

shutters zijn van eigen makelij. ‘Dat was een hels 

karwei, we hebben de plankjes één voor één 

uitgezaagd en wit geverfd. Maar ik ben er erg 

blij mee.’ 


Thuis kijken 

De grote badkamer is zelf ontworpen. Dat was 

geen gemakkelijk proces. ‘Het is een grote ruimte, 

dus we hebben lang gepuzzeld op de indeling. 

We kwamen er niet uit. Nachten hebben we op 

de badkamervloer gezeten en besproken wat we 

wilden. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een 

aparte dubbele douche, die met een muurtje wordt 

afgescheiden van het wastafelmeubel. Voor het 

bad hebben we een knus plekje gecreëerd: een 

nis in de hoek van de badkamer die je bereikt via 

een trapje. Nu voelt de badkamer als een hammam: 

intiem en gezellig.’ 

Kamers wisselen 

Het stel heeft wat gehusseld met de ruimtes en 

functies. Bovenop het huis is een zolder gebouwd 

met houten constructiebalken in het zicht. Daar 

slapen Suus en Dennis. De ouderslaapkamer op de 

eerste verdieping doet nu dienst als werkkamer en 

atelier. De oorspronkelijke garage op de begane 

‘Voor het bad hebben 

we een knus plekje 

gecreëerd: een nis in de 

hoek van de badkamer 

die je bereikt via een 

trapje’ 


Thuis kijken 

‘Ik zit ’s avonds graag in 

mijn werkatelier. Hier 

maak ik displays voor 

mijn winkel in Loods 5, 

schrijf ik een blog of werk 

ik aan een ander 

creatief project’ 

grond is bij de woonkamer getrokken. Soms werken 

Suus of Dennis er, maar meestal kijken de gezinsleden 

hier televisie. ‘We hebben een beamer in de 

woonkamer om tv en films te kijken, maar geen 

televisietoestel. Het komt het regelmatig voor dat 

iemand even snel iets wil kijken en we hier ineens 

met zijn allen op de bank hangen.’ 

Overal lievelingsplekken 

Suus heeft veel favoriete plekken in huis. ‘Ik zit ’s 

avonds graag in mijn werkatelier. Hier maak ik 

displays voor mijn winkels in Loods 5, schrijf ik een 

blog of werk ik aan een ander creatief project 

voor Atelier Kamer26.’ Het kookeiland in de keuken 

is een andere favoriet. Hier ontbijt het gezin vaak 

en met feestjes is het een hangplek voor vrienden 

en familie. De sfeer van binnen is doorgetrokken 

naar de tuin, waar Suus overal zitjes heeft gemaakt. 

‘Nu kunnen we makkelijk van de zon genieten.’ Dat 

laatste draagt zeker bij het goede woongevoel van 

Suus en haar gezin: ‘Dit huis voelt als een zomerhuis. 

Het is fris, wit en licht.’ h 

Suus 

42 jaar | eigenaar Atelier Kamer26 en Dennis (43), 

eigenaar EduParc en mede-eigenaar Atelier 

Kamer26 | Wonen sinds 2004 aan de Sint Pietersberg 

in De Velden en hebben 2 kinderen Julian (9) 

en Sophie (7). 


Tekst Paula Kleissen | Fotografie Ellen Kolff 

Over een tijdje zie je in heel Vathorst én in 

de rest van Nederland ouders die hun kind 

niet op hun rug, maar op hun schouders 

dragen. Dat is de droom van Jordi Spruijt (34), 

zelfstandig ondernemer en online marketing 

specialist uit Vathorst. Sinds een paar 

maanden is hij met veel enthousiasme bezig 

om een nieuw product, de MiniMeis, in de 

markt te zetten. Maar voor het zo ver is, moet 

hij nog veel werk verzetten. 

Boet Spruijt 

Ondernemen in Vathorst: 

‘Hier woont 

mijn doelgroep’ 

Wat is de MiniMeis? 

‘De MiniMeis is een baby- en kinddrager waarin het 

kind op de schouders van de ouder zit in plaats van 

op de rug. De drager is bedacht en gemaakt door 

twee Noorse productontwerpers en heeft twee 

grote voordelen. Ten eerste voor je kind, dat niet 

tegen jouw rug aankijkt, maar vanuit de hoogte een 

geweldig uitzicht heeft. Ten tweede voor jezelf, 

omdat je bij het dragen vanzelf goed rechtop blijft 

lopen en het dus ergonomisch veel beter is dan een 

gewone rugdrager.’ 


Ondernemend Vathorst 

Hoe kwam je op het idee om dit product 

naar Nederland te halen? 

‘Ik kwam het tegen toen ik met mijn gezin in Spanje 

op vakantie was. De eerste keer wilden de kinderen 

niet meewerken, maar uiteindelijk vonden ze het 

fantastisch. Zelf was ik zo enthousiast dat ik wilde 

kijken of ik het product in Nederland in de markt 

kon zetten. Daar ben ik sinds een paar maanden 

samen met twee compagnons volop mee bezig. 

Na Noorwegen, Zweden, Denenmarken, Finland, 

Engeland en Australië, is Nederland het zevende 

land waar de MiniMeis te koop is.’ 

Wat is je aanpak? 

‘Op dit moment staan we veel op beurzen. Niet 

zozeer voor de verkoop, maar vooral om mensen 

kennis te laten maken met ons product. De reacties 

zijn tot nu toe heel positief. Mensen denken vaak 

dat het zwaar is, maar als ze het dan uitproberen en 

een rondje lopen blijkt dat helemaal niet zo te zijn. 

We zijn ook in gesprek met een grote outdoor-keten 

en een babyzaak, die de MiniMeis hopelijk in hun 

assortiment gaan opnemen. Zo proberen we een 

landelijke dekking te krijgen. De komende tijd gaan 

we werken aan de website en webshop. Ik heb een 

achtergrond in het maken van webshops en in online 

marketing. Daarom ben ik degene die de Facebookcampagnes 

maakt en zorgt dat we hoog in Google 

komen.’ 

Waar droom je van? 

‘Ik zou het fantastisch vinden als ik hier om me heen 

allemaal mensen met de MiniMeis zie lopen. En het 

liefst wil ik dat het bekend wordt in heel Nederland. 

Dat ons product tot de basisuitrusting van iedere 

ouder hoort. Mijn streven is dat ik ervan kan leven. 

Dat betekent dat ik de komende twee jaar flink moet 

investeren. Als ik er over twee jaar een fulltime baan 

aan heb, zou dat heel mooi zijn.’ 

Waarom Vathorst? 

‘Ik heb in Amsterdam gewoond en gestudeerd. Daar 

heb ik ook mijn vrouw ontmoet. Op een gegeven 

moment zijn we op zoek gegaan naar een nieuwbouwhuis 

in ouderwetse stijl. En we wilden een 

beetje rustige omgeving voor onze kinderen. Toen 

kwamen we ‘t Veenhof tegen. Twee jaar geleden 

zijn we verhuisd en het bevalt ons prima hier. Het 

is heel landelijk; we kijken uit op de paarden en 

schapen in het weiland. We kenden hier niemand, 

maar vonden snel aansluiting. De directe buren zijn 

zelfs goede vrienden geworden. Het scheelt ook dat 

je in dezelfde levensfase zit als de mensen uit de 

buurt. En natuurlijk behoort een groot deel van de 

bewoners tot onze doelgroep!’ h 

Jordi Spruijt 

Jordi Spruijt 

34 jaar | Freelance online marketing specialist. 

Hij is getrouwd met Claartje (34), die leerkracht 

is op een basisschool op IJburg. Ze hebben twee 

kinderen, Boet (4) en Belle (2). Het gezin woont 

sinds 2014 in Vathorst. Jordi werkt twee dagen 

als interim online marketeer bij verschillende 

bedrijven. De rest van zijn tijd besteedt hij aan 

MiniMeis. Regelmatig rent hij een rondje door 

Vathorst. 

Lezersactie 

Wil jij Vathorst met je kleintje ook nog 

leuker beleven met MiniMeis? Ga dan naar 

minimeis.com en gebruik de kortingscode 

‘beleefvathorst’ voor € 20,- korting. 


Tekst Jannes Bijlsma | Fotografie Cees de Vries / Petra van Schaik / Roanna fotografie 

Hart van Vathorst: 

Ontmoeten, groeien, 

geloven en leven 

Waar in Nederland vind je een plek waar gezonde en zieke 

mensen, gezinnen, ouderen, jongeren, kinderen en mensen 

met een beperking wonen, werken en spelen? In Vathorst! 

In Hart van Vathorst om precies te zijn. De Ontmoetingskerk, 

Kindercentrum Bzzzonder, Stichting Sprank en Accolade 

Zorg sloegen de handen ineen en realiseerden een schitterend 

gebouw. 

Voor winkelende Vathorsters was het sinds 

november 2014 duidelijk dat er flink werd 

gebouwd tegenover het pand van basisscholen 

Dok12 en Boulevard 410. Hier verrees het 

eerste échte kerkgebouw van de wijk. Dat op zichzelf 

is al bijzonder natuurlijk. Maar het Hart van Vathorstwant 

zo is dit bijzondere bouwwerk genoemd- is 

meer dan dat. Op een aparte verdieping werkt de 

Stichting Sprank met jongeren met een geestelijke 

beperking en een etage hoger zit Accolade Zorg, waar 

dementerenden en mensen met niet aangeboren 

hersenletsel wonen. 


dossier 

‘We willen graag 

een plek zijn voor 

iedereen’ 

Kerkzaal Ontmoetingskerk 

Ik krijg namens Hart van Vathorst een bijzondere 

rondleiding van Esther de Voogd, coördinator 

marketing en communicatie. Als ik het pand 

binnenloop, kijk ik op van de sfeervolle horecaruimte, 

waarin verschillende jongeren hard aan 

het werk zijn. De vloer wordt schoongemaakt 

voordat de horecagelegenheid om 10.00 uur open 

gaat. ‘Dit zijn bewoners van Sprank’, weet Esther. 

‘Kijk, dat is Julian. Hij werkt ook in onze bakkerij.’ 

Eerst toont Esther de imposante kerkzaal van de 

Ontmoetingskerk. Een aantal bewoners is lid van 

deze kerk. ‘Er zijn meiden van Sprank die helpen 

met het kinderwerk in onze gemeente, of actief 

deelnemen aan de dienst.’ Het eerste dat opvalt 

in deze lichte ruimte, is het grote kruis boven 

het podium. Dat podium is overigens goed 

toegankelijk voor rolstoelers, hoe kan het ook 

anders. Ook zie ik een mooie vleugel staan. ‘Daar 

is jaren voor gespaard’, zegt Esther, terwijl we 

langs die vleugel lopen. Ze neemt me mee naar 

Het Vat. ‘Hier wordt de soos gehouden voor onze 

jongeren.’ Er staat een tafelvoetbalspel en het 

geheel is sfeervol ingericht, zoals je dat bij jongeren 

mag verwachten. 

Plek voor de hele wijk 

Hoewel de vier partijen een christelijke identiteit 

hebben, proberen zij dat in Hart van Vathorst er niet 

te dik op te leggen. ‘We willen graag een plek zijn 

voor iedereen’, vertelt Esther. Op elke laatste 

woensdag van de maand organiseren we hier 

bijvoorbeeld Aan Tafel in Vathorst. Een groep 

wijkbewoners komt dan bij elkaar om te eten en 

iedereen uit Vathorst kan aanschuiven. Er heerst 

een ongedwongen sfeer en ook enkele bewoners 

eten mee. ‘We hebben hier veel praktische 

mogelijkheden. Laatst was hier een kinderkledingbeurs. 

Het was zó enorm druk. Misschien wel 

mede dankzij onze feestelijke opening een week 

daarvoor. Daar kwamen ongeveer 1500 mensen op 

af. Er zijn verschillende zalen die verhuurd worden, 

dus als mensen iets leuks willen organiseren, dan 

kan dat hier.’ 

Als dagbesteding zijn sommige bewoners van Sprank 

heel actief in het gebouw, bijvoorbeeld in het atelier, 

de horeca, de moestuin, de wasserij of op een andere 

plek. Esther toont eerst de ateliers, dat zijn ruimtes 

voor bijvoorbeeld houtbewerking, kaarsen maken en 

kussens naaien. 

g 


dossier 

‘Een groot deel van wat wordt gemaakt, wordt 

verkocht in het winkeltje beneden. Dit is mijn 

favoriet’, zegt ze terwijl ze naar een tapasplankje 

op de werkbank wijst. ‘Sta op en schitter’ staat er 

op. ‘Dat vind ik een mooie tekst.’ In de keuken is 

een bewoner enthousiast bezig met het maken 

van zogenaamde ‘Caramel slices’. ‘Taarten die hier 

worden gebakken, kunnen ook worden besteld.’ 

Hypermoderne kamers 

Esther vraagt beheerder Jan Pruim ondertussen 

om mee te lopen naar de afdelingen van Sprank en 

Accolade. Om de rust te bewaren kan niet iedereen 

daar zomaar binnenlopen. Terwijl we naar boven 

lopen, komen we Julian tegen die even pauze houdt 

van zijn werk in het restaurant. We mogen zijn 

kamer bekijken. ‘Julian ruimt zijn kamer altijd keurig 

op’, weet Jan Pruim. Afgezien van de onafgemaakte 

duizend stukjes tellende puzzel is het er inderdaad 

opgeruimd. De kamer is bovendien heel ‘smart’, 

want de bewoner kan op een scherm allerhande 

dingen doen, waaronder de beheerder bellen en de 

gordijnen open en dicht doen.’ Ook de woningen 

van de bewoners van Accolade, zijn hypermodern 

en volledig afgestemd op de problematiek waarmee 

deze mensen kampen. Elke afdeling kent twee 

woonkamers, met een grote televisie, waar ook 

wordt gegeten. Bij Sprank staan potten doperwtjes 

met worteltjes en vis klaar. ‘Ze willen hier het liefst 

Hollands vers eten en dat doen we ook wel. Maar dit 

is goed voor de afwisseling’, lacht Jan. 

Sommige dementerenden kijken uit op de BSO, 

de Buitenschoolse Opvang van Kindercentrum 

‘Ze willen hier 

het liefst Hollands 

vers eten en dat 

doen we dan ook’ 

Bzzzonder. De opvang ziet er vrolijk uit. Bzzzonder 

maakt bij mooi weer gebruik van een gezellig 

dakterras, waar de kinderen andere bewoners van 

Hart van Vathorst ontmoeten. Esther: ‘De kinderen 

mogen spelen op het podium in de kerk, werken in 

de timmerwerkplaats met bewoners van Sprank of 

een spelletje doen met bewoners van Accolade. 

Alles onder professionele begeleiding natuurlijk.’ h 


Fotografie Ellen Kolff 

In Gesprek 

TV-programma (’s) De zenders waar 

ik vooral naar kijk zijn National Geographic, 

Discovery, NPO en Netflix. Ik ben een beetje 

verslaafd geraakt aan series kijken, bv. House 

of Cards, Game of Thrones, TWD, Breaking 

Bad, etc. 

Kranten/bladen Via Blendle lees ik artikelen 

uit tal van kranten en tijdschriften. Ik lees 

ook veel artikelen via de Correspondent en via 

diverse sites. Veel online dus. 

Sport Hardlopen, atletiek, fitness en yoga. 

Leukste restaurant: Dat is lastig; er zijn zoveel 

leuke restaurantjes. Tip: Jackies en No.11 in 

Deventer. 

Leukste plek in Vathorst Het Vathorst 

College/Icoon natuurlijk! 

Jasmijn 

Kester 

Schiedam, 1 januari 1980 

Woont met haar man in Deventer 

en is Rector van het Vathorst 

College. Is leraar basisonderwijs, 

docent Nederlands èn Master 

of Educational Leadership. 

Haar hart ligt niet voor niets in 

het onderwijs! 

EERSTE BAAN In mijn 2 e jaar van de Pabo, ik 

was toen 19 jaar, kon ik al (betaald) les gaan 

geven als juf op een basisschool. Wegens groot 

lerarentekort in het basisonderwijs in Rotterdam, 

kreeg ik de mogelijkheid om versneld af 

te kunnen studeren en al 2 tot 3 dagen in de 

week te werken op een school in het centrum 

van Rotterdam. Mijn liefde voor het onderwijs 

is daar ontpopt en mijn hart voor de ontwikkeling 

van het kind is daar harder gaan kloppen. 

Werkweek Ik werk fulltime en probeer 

zoveel mogelijk zichtbaar te zijn op school. 

Mijn werk bestaat voornamelijk uit ontmoetingen 

en gesprekken met collega’s, leerlingen, 

ouders en mensen uit mijn (onderwijs)netwerk. 

Ik sta elke dag om 05.30 uur op en vertrek 

om 07.00 uur naar Amersfoort. Ik reis met de 

auto, dit werkt voor mij heel prettig om mijn 

zakelijke telefoontjes te kunnen plegen en/of 

gewoon even lekker een moment voor mijzelf 

te hebben. 

Karakter Krachtig, inspirerend, direct en 

open, ambitieus, tikkeltje eigenwijs. 

Muziek Ik houd van klassieke muziek, jazz en 

soul maar ook van dancemuziek. Dat laatste 

luister ik vooral tijdens het fitnessen of hardlopen. 

Ik word vrolijk van Katie Melua, Adèle, 

Maria Mena, Anouk en Norah Jones. 

Avondje uit Theater, concert of lekker 

naar de film met vrienden of familie. 

Trost op Leerlingen, collega’s en ons 

eigentijdse onderwijs op het Vathorst College. 

Ambitie Gelijke kansen in het onderwijs 

creëren. Het onderwijs dient een hoger 

doel: het voorbereiden van jonge mensen op 

een wereld die komen gaat. Het geloof van 

de onderwijsmensen in kinderen en jongvolwassenen 

stimuleren. Geen ‘one size fit’s all 

systeem’ dat vooral gericht is op cognitie 

en kennis, maar onderwijs dat hoge verwachttingen 

stelt, verwondering stimuleert, nieuwsgierigheid 

uitlokt, uitdagend is, betekenisvol 

is en daardoor uitnodigt om jonge mensen 

volledig tot bloei te laten komen. Daar zet 

ik me voor in! 

Inspiratie Mijn familie, de natuur, mensen 

om mij heen, de leerlingen en collega’s op het 

Vathorst College, mensen uit mijn (onderwijs) 

netwerk en bv. Nelson Mandela die bij mij een 

snaar raakt met zijn uitspraak: ‘Education is 

the most powerful wapon wich you can use to 

change the world’. h 


Tekst Karin Poldervaart | Fotografie Ellen Kolff 

Skatepark plek voor 

opgroeiende jongeren 

Al ruim negen jaar kunnen skaters, boarders, bmx-ers en 

sinds kort ook steppers hun kunsten vertonen in Skatepark 

Vathorst. Maar met een skatekeet, publiek van jong tot oud 

en een grote groep toegewijde vrijwilligers, voorziet het 

park in meer dan alleen een skatebehoefte. 

De route naar het skatepark is deze zonnige 

ochtend in september niet te missen: overal 

langs de weg wapperen witte vlaggen die 

bezoekers de juiste kant op wijzen. Ze komen af op 

het Mega Skate Event, een groot jaarlijks evenement 

met wedstrijden voor inlineskaters, bmx-ers en 

skateboarders. 

Grote diversiteit 

Voor Michelle Veerman (30), jongerenwerker bij 

Versa Welzijn, is dit haar eerste Mega Skate Event. 

Sinds begin dit jaar is het skatepark haar vaste stek 

en begeleidt zij jongeren die hier komen om tricks te 

oefenen en vrienden te ontmoeten. 


Gezond en Sportief 

‘De groep die hier komt is heel divers. Er is een vaste 

kern uit Vathorst en omliggende wijken. Je vindt hier 

alle disciplines door elkaar: inlineskaters, bmx-ers 

en skateboarders. En we zien steeds meer stuntsteppers. 

Hun achtergrond is ook verschillend. De 

één werkt fulltime in een restaurant, de ander heeft 

net zijn rechtenstudie afgerond. Voor de saamhorigheid 

maakt dat niet uit: iedereen gaat gemoedelijk 

met elkaar om. Het zijn wel aparte groepen, ze 

mixen niet echt. Elke groep gaat zijn eigen gang, 

maar ze laten elkaar in hun waarde.’ 

Skatekeet 

De saamhorigheid is tekenend, maar er is nog iets 

wat dit skatepark anders maakt: de skatekeet. 

‘Versa doet nu zo’n vijf jaar jongerenwerk op de 

skatebaan,’ vertelt Michelle, ‘Om dat werk te 

faciliteren, is de keet hier neergezet.’ In de omgebouwde 

zeecontainer vind je alles wat je nodig 

hebt bij het skaten: je kunt er materiaal huren, 

kleine reparaties (laten) verrichten en op gezette 

tijden wat drinken en een snack halen. Ook is er 

een EHBO-kit voor ongelukjes. De keet wordt 

gerund door enthousiaste vrijwilligers, allemaal 

fervent bezoekers van de skatebaan. En uiteraard 

is Michelle hier ook vaak te vinden. 

Skatetiquette 

De groep die de keet runt, is betrokken bij wat er 

op de baan gebeurt en denkt actief mee. Michelle: 

‘Zo is er nu wat discussie over veiligheid. Er komen 

hier veel ouders die hun kleine kinderen op de baan 

laten spelen. Dat levert gevaarlijke situaties op. 

Skaters gaan nu eenmaal met een enorme vaart 

over de baan. Dus bekijken we samen hoe we 

dat deel van de baan veiliger kunnen maken. 

Ook stellen we samen nieuwe regels op om de 

leefbaarheid op het park te vergroten.’ 

horigheid. Buiten zijn en samen met je vrienden 

tricks oefenen. Er is geen coach die je vertelt wat 

je moet doen: je bent je eigen coach en leraar.’ 

De peuters en kleuters die vanaf het eerste uur in 

Vathorst wonen, zijn inmiddels pubers. Met die groei 

naar volwassenheid veranderen ook hun behoeften 

en interesses. Voor hen geen wipkippen en schommels 

meer, maar plekken waar ze vrienden kunnen 

ontmoeten. Michelle merkt dat Vathorst daar niet 

voldoende op voorbereid is en dat de skatebaan voor 

die groep in een behoefte voorziet: ‘Het is belangrijk 

dat we opgroeiende jongeren vanuit het jongerenwerk 

blijven begeleiden en ondersteunen. 

Er zijn hier weinig geschikte buitenplekken voor 

jongeren. Op veel plekken worden ze weggestuurd. 

Hier is ruimte om elkaar te ontmoeten. En ze 

kunnen lekker sportief bezig zijn. Bovendien zijn 

er geen huizen in de directe omgeving en genoeg 

voorzieningen om wat langer te blijven.’ 

Begrip in de skatescene 

Terug naar het skate-event. Aan het eind van de dag 

kijkt Michelle met zo’n 250 bezoekers van binnen 

en buiten de regio, terug op een geslaagde zesde 

editie. Het event is een begrip in de Nederlandse 

skatescene en wordt jaarlijks georganiseerd door 

vier vaste vrijwilligers en twee ouders van skaters. 

Daaromheen staat een groep trouwe vrijwilligers. 

‘De sfeer was goed. In de ochtend organiseerden 

we wedstrijden voor de junioren, ’s middags waren 

de senioren aan de beurt. Dat gaat er wat spectaculairder 

aan toe, dus daar was iets meer publiek.’ 

Het allermooiste vond ze de blije gezichten van de 

winnaars bij de junioren. ‘Zij oefenen hier elke dag 

en zijn ontzettend trots op hun prestatie. Ik vind het 

waardevol dat zij op deze baan de kans krijgen om te 

groeien. Zowel als persoon als in hun sport.’ h 

Rysan 

15 jaar | skateboarder | Woont in Kattenbroek | komt 

hier vijf jaar, gemiddeld vijf keer per week 

‘Het leukste aan skaten vind ik dat ik samen met 

vrienden trucjes kan doen. Ik word er blij van als 

ik nieuwe trucs leer en anderen zie skaten. Ik wil 

ook graag van skaten mijn werk maken. Dat is 

moeilijk, maar het kan. Daarvoor moet ik veel 

aan wedstrijden meedoen en een goede sponsor 

vinden. Dan kun je veel geld verdienen. Dit is de 

derde keer dat ik meedoe aan het Mega Skate 

Event. Vorig jaar werd ik tweede, nu ga ik voor de 

eerste plaats. Er is veel concurrentie, maar als ik 

m’n trucs goed land, kom ik vast heel ver.’ Rysan 

werd uiteindelijk eerste bij de senioren. 

Michelle Veerman 

Eigen coach 

Hoe verschillend skaters ook zijn, één aspect van het 

skaten trekt hen nagenoeg allemaal: vrijheid. 

Michelle: ‘De skatecultuur is lastig te omschrijven, 

maar iedereen houdt van de vrijheid en de saam- 

‘De skatecultuur is lastig te omschrijven, maar iedereen 

houdt van de vrijheid en de saamhorigheid’ 


Tekst Karin Poldervaart | Fotografie Cees de Vries 

Kunst & 

Cultuur 

Overal in Vathorst is 

kunst en cultuur te vinden: 

verspreid door de wijk staan 

kunstwerken en er worden 

regelmatig culturele evenementen 

of voorstellingen 

gehouden. In deze rubriek 

leest u meer over het hoe, 

wat en waarom hiervan. 

Met dit keer de kunstwerken 

‘Blinddruk van de tijd’ 

en ‘Mercurius’. 

Blinddruk van de tijd, 2007 

In het Park van de Tijden kun je doen wat je in 

de meeste parken doet: een balletje trappen, 

spelen in de speeltuin of even bijkomen op een 

bankje. Dit park biedt echter een bijzonder 

alternatief voor dat bankje: je kunt hier namelijk 

ook uitpuffen op een van de drie met verhalen 

bedrukte stenen. De kans is groot dat de bezoeker 

vervolgens het park verlaat met een deel van het 

verhaal bij zich. Letterlijk. 

De stenen vertellen de verhalen van (oud-) 

bewoners van Vathorst en vormen het kunstwerk 

Blinddruk van de tijd. Kunstenaars Anne-Fleur 

Aronstein, John de Groot en Petra Hulst gebruikten 

de blinddruktechniek: een druktechniek 

waarbij geen inkt wordt gebruikt. De teksten 

zijn in spiegelbeeld én in reliëf aangebracht. Ze 

laten zich dus alleen lezen als er een afdruk van 

wordt gemaakt: op de blote huid, op papier, of 

op een andere creatieve manier. 

Het kunstenaarstrio verzamelde de verhalen 

over het vroegere Vathorst bij (oud) bewoners, 

waarna auteur Abdelkader Benali er één verhaal 

van maakte. Met Blinddruk van de Tijd blijven 

de geschiedenis van het landschap en de 

herinneringen van de bewoners dus letterlijk 

levend en tastbaar. 

Anne-Fleur Aronstein (1980) is landschapsarchitecte 

en heeft haar eigen ontwerpbureau 

voor (landschaps) architectuur, kunst en design. 

Ze studeerde aan de Design Academy in 

Eindhoven en de Academie van Bouwkunst in 

Amsterdam. Aronstein werkt voor verschillende 

(inter)nationale ontwerpbureaus aan plannen 

en concepten voor de inrichting van openbare 

ruimten en projecten op het gebied van landschaps- 

en stadsontwikkeling. 

John de Groot (1974) studeerde aan de Design 

Academy in Eindhoven en aan de Academie voor 

Bouwkunst in Tilburg en Rotterdam. Na zijn 

studie werkte hij als landschapsarchitect en 

voor een stedenbouwkundig bureau in 

Rotterdam. Hij is regelmatig actief bezig met 

prijsvragen en freelance werk. 

Petra Hulst (1978) studeerde af aan de 

Rietveldacademie in Amsterdam en werkt 

als lichtontwerper bij Philips Lightning aan 

verschillende projecten voor de openbare ruimte. 

Zo werkte ze mee aan het ontwerp van het 

FreeStreet LED-verlichtingssysteem: een 

innovatief kabelsysteem met zwevende 

LED-verlichting dat traditionele straatlantaarns 

vervangt. Daarnaast werkt ze aan kunsten 

ontwerpopdrachten in de openbare ruimte. 


Kunst & Cultuur 

Hart van Vathorst 

Mercurius, 2010 

Mercurius waakt over het winkelcentrum van 

Vathorst. Op de plek in de wijk waar de meeste 

handel wordt gedreven, is deze Romeinse god van 

de handel goed op zijn plaats. Hoewel het bronzen 

beeld ruim vier meter hoog is, valt het niet direct 

op. Toch is het de moeite waard om er wat langer 

bij stil te staan. Het kunstwerk is van de hand van 

Pjotr Müller. Voor Vathorst maakt hij een eigentijdse, 

vrouwelijke versie van de god van de handel. 

Müller: ‘Ik maak gebruik van onderdelen van een 

aantal klassieke beelden, van attributen van Mercurius 

(Haan, Staf, Geit), maar ook van alledaagse 

voorwerpen als tafels en stoelen om zo tot een 

samengesteld beeld te komen. De tafels dienen 

ook als een soort gebouw (loggia) om het beeld te 

'beschermen.' 

Het beeld werd onthuld in 2010, in de tijd dat 

alleen het eerste deel van het winkelcentrum in 

bedrijf was. Ondertussen is de bedrijvigheid 

rondom het kunstwerk flink toegenomen: de 

winkels in de tweede fase zijn opgeleverd en 

achter het kunstwerk opende Hart van Vathorst 

de deuren: een kerk, twee zorginstellingen en een 

kindercentrum onder één dak. Binnenkort start de 

bouw van de derde fase van het winkelcentrum. 

Kortom, de handel gaat voorspoedig. Zou dat de 

positieve invloed van Mercurius zijn? h 

Pjotr Müller (1947) is een Nederlands beeldend 

kunstenaar. Na zijn studies bouwkunde aan de 

Technische Universiteit (Delft) en beeldhouwen 

aan de Rietveldacademie (Amsterdam) nam 

Müller deel aan verschillende groepstentoonstellingen. 

Ook heeft hij ruim 35 solotentoonstellingen 

op zijn naam staan. Müller is bekend 

geworden met zijn architectonische installaties 

die hij sinds de jaren tachtig bouwt uit 

sloophout, zoals voor het Beeldenbos van het 

Kröller-Müller Museum in Otterloo (1987). Het 

zijn ruimtes die soms worden gebruikt om kunst 

in tentoon te stellen en soms bedoeld zijn om 

in rond te dwalen. Müller is gefascineerd door 

religieuze elementen. Hij refereert aan tempelelementen 

zoals iedereen die wel kent, zonder 

er een specifieke betekenis aan te geven. De 

tempels en altaren verwijzen vooral naar een 

verlangen naar zingeving en diepgang. 


Tekst Jannes Bijlsma | Fotografie Cees de Vries / KNVV 

Is het een teken van 

volwassenheid? In ieder geval 

is het een verschijnsel waar 

normaal gesproken vele 

decennia overheen gaan: de 

groei van zeldzame varens en 

andere specifieke muurplanten 

op kademuren. Beleef Vathorst 

ging kijken in de Markenhaven 

met journalist en natuurliefhebber 

Joop de Wilde en met varenspecialist 

Harry Roskam van 

Naturalis. En we waren getuige 

van een primeur! 

Mannetjesvaren 

Tongvaren 

Joop de Wilde onderzoekt de sporenhoopjes van de zeldzame Zwartsteel 

Markenhaven heeft groeizame kades: 

‘Koester deze zeldzame varens!’ 

De mannen stonden in juni 2014 wel even 

gek te kijken, toen de werkgroep Wilde 

Planten van de Koninklijke Nederlandse 

Vereniging voor Veldbiologie, Afdeling Amersfoort, 

op verzoek van de stadsecoloog Renée van Assema 

van de gemeente Amersfoort onderzoek ging doen 

naar de begroeiing van de kademuren, uit de eerste 

bouwfase van De Laak. ‘We wisten inderdaad niet 

wat we zagen; zo'n enorme variëteit aan varens 

hier’, zegt Joop de Wilde. ‘Begin 2014 hadden we al 

een proefronde gemaakt. We vonden wel varens, 

maar zeker niet zoveel als nu. Dus in 2,5 jaar zijn er 

enorm veel bij gekomen.’ 

Tien jaar jong 

Joop de Wilde bekeek daarna ook Laak 2 en vond 

daar wel veel planten, maar geen varens. Hij kwam 

tot de conclusie dat, het ontbreken van varens daar 

vooral te wijten is aan het feit dat er in dat deel 

van Vathorst een groen talud tussen de straat en 

de bruggen is aangelegd. Ook wist men in eerste 

instantie niet precies hoe het kan dat de Markenhaven 

vol staat met verschillende type varens. 

De haven is tenslotte nog maar een jaar of tien 

jong, terwijl muurplanten vaak pas na een jaar 

of dertig voorkomen op soortgelijke kademuren. 

De Wilde: ‘Dit zie je op de kades in de historische 

binnensteden Amersfoort, Amsterdam, Delft of 

Leiden. Dat verwacht je in een nieuwbouwwijk 

niet zo snel.’ 


FLORA & FAUNA 

De Steenbreekvaren 

En dat niet alleen: een aantal van de varens dat er 

staat, is behoorlijk tot zeer zeldzaam. ‘De straten in 

de eerste bouwfase van De Laak sluiten rechtstreeks 

aan op de kade. De muren zijn gemetseld met 

kalkrijke mortel. Ook hellen de kademuren hier 

ongeveer 5 graden achterover’, weet Harry Roskam. 

Dat alles, in combinatie met de relatief open 

voegen en de ‘zurige’ regen, zorgt er uiteindelijk 

voor dat deze varens nu al voorkomen’, denken de 

varendeskundigen. 

Op de kop van de Markenhaven beginnen we met 

onze gang langs de varens. De eerste die we aantreffen 

is de Mannetjesvaren. ‘Die soort komen we 

vrij veel tegen’, merkt de Wilde op. ‘Om te onderscheiden 

welke varen het is, moet je onder andere 

goed kijken naar de vorm van de sporenhoopjes op 

de achterzijde van het blad.’ Even verderop treffen 

we de tongvaren aan, een beschermde soort. ‘Kijk, 

deze heeft langgerekte donkere strepen achterop 

het blad.’ De Wilde pakt zijn loep erbij om het nog 

beter te laten zien. ‘De tongvaren is beschermd, 

maar we komen 'm steeds vaker tegen.’ De volgende 

bijzondere varen waar we voorbij gaan, is de 

olifantslurf-varen. De Wilde weet dat dit de tweede 

vindplaats is in Nederland van deze varensoort. 

Roskam beaamt De Wildes woorden. ‘Deze is superzeldzaam!’ 

Even ontstaat er discussie tussen de beide heren, 

als we een naaldvaren aantreffen. ‘Dit is een Stijve 

naaldvaren’, zegt De Wilde aanvankelijk. Roskam 

corrigeert hem: ‘Nee nee, dit is de Zachte naaldvaren.’ 

Na enige discussie worden de heren het er 

over eens dat het inderdaad een Stijve naaldvaren 

is. We passeren de Zwartsteel (‘Uit de familie van 

de streepvarens’) en dan... dan treffen de heren 

een nieuwe soort aan. ‘Kijk, hier staat de eikvaren’, 

roept Roskam uit. ‘Is het een Gewone- of een Brede 

eikvaren?’, vraagt De Wilde hem. ‘Een gewone. We 

hadden hier tot nu toe tien varens ontdekt, maar dit 

is dus nummer elf.’ Een bijzonder moment voor deze 

varenliefhebbers. 

Heel bijzonder 

Een andere zeldzame varen die we aantreffen, is 

de Glansschildvaren. De Wilde: ‘Daarvan zijn er 

misschien twee of drie exemplaren ooit in het wild 

gevonden in Nederland.’ We komen nog een 

Steenbreekvaren (‘een heel mooi slank varentje’) 

en de Geschubde mannetjesvaren (‘deze was heel 

zeldzaam, maar zien we steeds vaker’) tegen. 

Roskam en De Wilde zijn het er over eens: het 

is heel bijzonder wat er in onze wijk gebeurt. 

‘Ik zou tegen de Vathorsters willen zeggen: wees er 

alsjeblieft trots en heel zuinig op! De Amersfoortse 

binnenstad kent ook bijzondere varens en de 

bewoners beschermen de planten en blijven er af. 

Als Vathorsters weten wat voor bijzonders hier 

groeit, dan gaan ze dat koesteren!’ h 

Welke soorten varens groeien 

in De Laak? 

Olifantslurfvaren, Mannetjesvaren, 

Geschubde mannetjesvaren, Mannetjesvaren 

(tuinvariant), Tongvaren, Tongvaren (tuinvariant), 

Stijve naaldvaren, Glansschildvaren, 

Muurvaren, Steenbreekvaren, Smalle ijzervaren, 

Gewone eikvaren en Zwartsteel. 


Tekst Paula Kleissen | Fotografie Cees de Vries 

Buurtsportcoach Sanders: 

‘Sportverenigingen meer 

zichtbaar maken’ 

‘Veel mensen denken dat ik de hele dag met een bal onder 

mijn arm door de wijk loop, maar dat is niet zo’, lacht Lauret 

Sanders (25). Als Buurtsportcoach bij SRO probeer ik zoveel 

mogelijk mensen uit Vathorst en Hooglanderveen aan het 

sporten en bewegen te krijgen en de bestaande sportstructuur 

te versterken’. 

Lauret Sanders 

25 jaar | Volgde de opleiding Culturele en 

Maatschappelijke Vorming en haar afstudeerstage 

deed zij bij SRO. Ooit fanatieke volleybalster, 

nu vooral actief in de sportschool. Zij woont in 

het centrum van Amersfoort. 

‘Ik ondersteun sportverenigingen bijvoorbeeld bij 

het opleiden van trainers, vormen van een goed 

bestuur en opstellen van beleid. Het streven is dat 

een vereniging meer gaat doen dan alleen sportles 

geven. Ze kunnen bijvoorbeeld sportclinics geven 

op scholen of kijken of ze speciale doelgroepen in 

huis kunnen halen. Iets nieuws doen, wordt vaak 

als spannend gezien. Goed voorbeeld daarvan is 

de Citytrainer cursus die ik heb verzorgd voor 

volleybalvereniging Switch. Acht jeugdleden van 

de volleybalvereniging leerden hoe zij activiteiten 

kunnen organiseren en les moeten geven. Ook 

presenteren, conflicthantering, doelgroepen en 

werving kwamen aan bod. Als afsluiting hebben 

deze jeugdleden beachvolleybal lessen verzorgd aan 

de leerlingen van St. Jozef basisschool en geholpen 

bij de beachvolleybaltoernooien aan het Disselplein 

deze zomer. Bijna alle deelnemers geven nu ook 

training bij de volleybalvereniging. Mooi toch?!’ 

36 | beleef VATHORST 2016

Gezond en Sportief 

‘Ik richt me vooral op groepen die nog niets aan 

sport doen. Mensen met een beperking, mensen die 

sport niet kunnen betalen, in een sociaal isolement 

zitten of probleemjongeren. Zo begeleid ik nu een 

groep van Philadelphia Zorg. Uiteindelijk wil ik zo’n 

groep onderbrengen bij een van de verenigingen. 

Ook jongeren hebben mijn aandacht. Op dit 

moment zijn we één keer in de week aan het 

voetballen met zo’n 20 jongeren, die anders op 

straat rondhangen. Dat gebeurt in samenwerking 

met het jongerenwerk. Ondertussen gaan we in 

gesprek met die groep om te weten wat er speelt. 

Sport is een geweldig middel om te leren hoe je met 

elkaar om moet gaan en hoe je problemen oplost.’ 

Verborgen verenigingen 

‘Niet alle verenigingen zijn goed zichtbaar in de wijk. 

Voetbal en hockey weet iedereen wel te vinden. 

Maar de tennisvereniging is letterlijk verstopt. Zelfs 

als je ernaar zoekt, kun je de vereniging bijna niet 

vinden. Ik help hen met het organiseren van open 

dagen en geef tips voor meer zichtbaarheid. En 

er zijn nog kleinere clubjes, onder andere yoga en 

vechtsporten, die ook weinig bekendheid hebben, 

maar wel belangrijk zijn voor de wijk.’ 

Succeservaringen en plezier 

‘Ik probeer in mijn werk zoveel mogelijk mensen aan 

het sporten te krijgen. Het maakt mij niet uit op 

welk niveau. Het gaat erom dat ze succes ervaren 

en plezier beleven. Ik hoop ook dat mensen uit hun 

‘bubbel’ komen. Dat vind ik nog belangrijker dan de 

lichamelijke voordelen van sporten. Ik schrik wel 

eens als ik hoor wat voor hobbels er nog te overwinnen 

zijn voordat mensen van de bank af komen. Het 

is fantastisch als ik die lager kan maken of zelfs kan 

wegnemen.’ h 

‘Ik probeer zoveel 

mogelijk mensen 

aan het sporten te 

krijgen. Het maakt 

mij niet uit op welk 

niveau’ 

Met vragen over sport of ideeën voor sportactiviteiten 

kunt u contact opnemen met 

Lauret via 033-422 51 00 of lsanders@sro.nl. 

Een overzicht van alle sportverenigingen 

staat op www.vathorst.nl 


Tekst Paul Voogsgerd | Fotografie Cees de Vries 

Jaap en Bertine Aarts: 

‘Heerlijk om buiten te werken’ 

Twee en een half jaar wonen ze nu in Vathorst: 

Jaap en Bertine Aarts en hun zoons Sam en Mees. 

In een bijzondere ‘split level’ woning aan de 

Kuinrestraat in De Laak. Je komt beneden binnen 

in de gezellige keuken. Met een korte trap omhoog 

bereik je de half-hoger gelegen woonkamer en na 

weer zo’n korte trap sta je in de eetkamer boven 

de keuken. Nog een etage hoger zijn de badkamer 

en drie slaapkamers. Een verrassend huis, met een 

minstens zo verrassende tuin. 

Bertine: ‘Ruim acht jaar geleden hebben we voor het eerst in Vathorst naar 

een huis gekeken. Maar de plek die we op het oog hadden was nog echt 

een bouwput. Overal zand, alles nog in aanbouw, er stonden geen bomen, 

hooguit wat kleine aanplant. En dat zou dan de komende jaren onze leefomgeving 

zijn. Dat wilden we niet. We hebben toen gekozen voor een appartement met 

zolder in Hilversum. Daar hadden we ruimte genoeg, alleen het balkon was heel 

klein. In 2011 hebben we het appartement te koop gezet maar, in die tijd lag de 

huizenmarkt volkomen stil. Op oudejaarsdag 2013 kregen we ineens een bod. Ik 

was hoogzwanger; anderhalve maand later zou Sam geboren worden. Tijdens mijn 

zwangerschapsverlof zijn we heel druk naar huizen gaan zoeken en kwamen we 

toch weer in Vathorst terecht. En nu zijn we hartstikke blij in deze jonge wijk. In 

een heerlijk huis met een fijne tuin.’ 

Zelf gegraven zitkuil 

Jaap: ‘De tuin kan mij niet groot genoeg zijn. Vroeger thuis deelden we een 

boerderij met een oom en tante en hadden we drie hectare grond. En daarachter 

lag ook nog een bos. Maar met de tuin die we nu hebben, ben ik ook heel 


DE TUIN 

Jaap Aarts (34) studeerde Bouwtechnisch 

ontwerpen aan Avans Hogeschool in Tilburg. 

Na zijn studie werkte hij bijna 10 jaar als 

werkvoorbereider voor BAM Woningbouw. 

Sinds mei van dit jaar is hij Bouwkundig 

kwaliteitsadviseur bij BAM Bouw en 

Techniek. Bertine Aarts (32) studeerde aan 

de Marnix Academie, de lerarenopleiding 

basisonderwijs in Utrecht. Elf jaar lang 

werkte ze in het speciaal basisonderwijs en 

sinds dit schooljaar is ze leerkracht op een 

nieuwe school in Bussum voor kinderen 

met een autisme spectrum stoornis. Jaap en 

Bertine hebben twee kinderen: Sam (2) 

en Mees (1). 

tevreden. We hebben bijna 100 vierkante meter, 12 meter diep en 8 meter breed. 

Het eerste jaar hebben we er niets aan gedaan. Met de geboorte van Sam, de 

verhuizing en de inrichting binnen was het druk genoeg. Zomer 2015 zijn we er 

echt mee aan de slag gegaan en afgelopen zomer hebben we er al behoorlijk 

van kunnen genieten. Eerst heb ik een grote zitkuil gemaakt, helemaal achterin 

omdat daar ’s morgens het eerste zonlicht komt. Ik heb het met de hand 

uitgegraven. Een flinke klus maar helemaal niet vervelend om te doen. Sterker 

nog, ik vind het heerlijk om buiten te werken.’ 

Moestuintje 

Bertine: ‘We hebben wel ongeveer dezelfde ideeën van hoe de tuin eruit moet 

zien. Al heeft ieder zo z’n voorkeuren. Ik wilde graag een zandbak voor de 

kinderen en Jaap wilde graag een moestuin. Allebei zijn ze er gekomen. De 

moestuin is niet zo heel groot, 1 bij 2 meter, maar we hebben al heel wat geoogst 

afgelopen jaar. Tomaten, courgettes, reuzepompoenen, noem maar op. Voor de 

kinderen is het ook heel leuk; ‘Aardbeien al goed?’ vragen ze vaak. Dit jaar ging 

het lang door: zelfs in oktober hadden we nog een paar nieuwe aardbeien. 

Met het zand uit de zitkuil hebben we een talud gemaakt met daarin een glijbaan; 

ook leuk voor de kinderen. Het terras vond ik saai, met zo’n betonvloer. 

Uiteindelijk vonden we bij IKEA mooie terrastegels die je makkelijk in elkaar kunt 

klikken. Dat staat heel mooi. Nu willen we alleen de melkglazen afscheiding nog 

kwijt zodat je vanuit huis ook echt de tuin inkijkt.’ 

Jaap: ‘Het is handig dat ik voor een grote bouwonderneming werk. Soms kan 

ik materialen afnemen tegen een gereduceerd tarief. Het ontwerp voor de zitkuil 

kon ik zelf maken in AutoCAD, een computerprogramma voor het maken van 

technische tekeningen. Ik ben nu bezig met een nieuw idee. Onze tuin heeft 

een flink hoogteverschil, vanaf het terras boven, naar de zitkuil beneden. In plaats 

van een kleine trap willen we graag een grote trap naar de tuin, over de volle 

breedte van het terras. De trap moet dan het dak worden van een schuur die ik 

daaronder wil bouwen. Die extra bergruimte kunnen we goed gebruiken. 

Ik denk dat ik in maart ermee ga beginnen, dan is het mooi voor de komende 

zomer klaar.’ h 


Colofon 

Beleef Vathorst 

December 2016 

©Beleef Vathorst is een magazine 

over wonen in Vathorst dat drie keer 

per jaar verschijnt in de maanden april, 

augustus en december. 

Hoofdredactie 

Marjolein Hoogeveen 

Giel van der Vlies 

Redactie 

Paul Voogsgerd, Paula Kleisen, Leonie 

Mulder en Karin Poldervaart. 

Fotografie 

Cees de Vries en Ellen Kolff. 

Coverfoto 

Coverfoto: Winkelcentrum 

Vathorst | Trudy de Mooy en achterkant 

cover: Etalage Bijzonder 

Bloemen | Ellen Kolff. 

Concept & Vormgeving 

Trichis Communicatie en Ontwerp 

Wilt u meewerken 

aan ons magazine? 

Heel graag! 

Laat het dan weten aan 

m.hoogeveen@vathorst.com 

Aanmelden voor onze 

nieuwsbrief kan via de website 

www.vathorst.nl. U ontvangt dan 

regelmatig informatie over het laatste 

nieuws, evenementen en 

verkoopbijeenkomsten in 

Vathorst. Op deze website is ook het 

woningaanbod te vinden. Informatie 

over vrije kavellocaties: 

www.vrijekavelsvathorst.nl. 

i-Centrum Vathorst 

Veenslagen 2 

3825 RV Amersfoort 

033-451 10 12 

i-centrum@vathorst.com

Beleef Vathorst 36

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?