Vormingplus MZW jan-feb-mrt 2019

MAATSCHAPPIJ & MILIEU
Ann was er vorig jaar ook al bij, maar de kans
is groot dat je haar eerder aan het werk zag in
een stuk van De Figuranten of dat ze, samen met
Kenny Callens en Peter Holvoet-Hanssen, de boel
op stelten zet met dat andere dichterscollectief,
Vrijhaven. Maar dit was toch anders, vindt Ann.
“Het was werken met een thema in het achterhoofd
en een verhaal (de doos) als leidraad.
Meestal werk ik toe naar een thema met een
voorafgaande observatie.”
Wat wou ‘Soep zonder zout’ bereiken? Ann Cael
wil dat mensen beseffen wat armoede is zonder
dat je zelf tegen muren moet opbotsen. Want
het is een gezamenlijke strijd. En dat wilde het
collectief niet alleen in figuurlijke zin, maar ook
letterlijk uitdragen. “We moesten op het podium
niet in ons eentje opkomen met ons verhaal. Nee,
elk verhaal was van iedereen.”
En dan was er de directe aanloop naar 17
oktober. Tine noemt dit haar “puzzelweek”: een
collage maken van alles wat werd geschreven,
hier en daar kleine dingen toevoegend. “Daarna
hebben we als groep twee weken gewerkt om
de tekst naar voor te brengen. Dat is als collectief
minstens even belangrijk. Ik vond het belangrijk
dat we voortdurend samen op het podium
stonden. Oorspronkelijk durfde niet iedereen
individueel aan het woord te komen, maar uiteindelijk
lukte dat toch, zonder een of andere druk of
verplichting. Het was op dat moment dat we de
naam van ons collectief vonden. Het zou 'Soep
zonder zout' worden.
De gedichten die werden neergepend kregen
hun avant première op woensdagnamiddag
17 oktober. Op straat fluisterden leerlingen van
de Academie Muziek & Woord de gedichten in
de oren van Menenaars. Maar eerder kon je de
gedichten opmerken en lezen op affiches die
door organisaties en scholen werden verdeeld
en uitgehangen, her en der in het Menense
straatbeeld.
Alles kwam samen bij De Figuranten, diezelfde 17
oktober ‘s avonds: de poëzie was een performance
op het podium, maar hing ook aan de muren,
als zeefdruk, het resultaat van een workshop.
Soep werd bereid door vrijwilligers van Welzijnsschakel
Grenslicht. De muziek kwam van Allegretto,
de gelegenheidsband van LDC Allegro.
Voor Leen zijn initiatieven zoals dit waardevol.
“Mensen in armoede krijgen vaak te horen “je kan
maar dat” of “je hebt maar dat”. Als je diezelfde
mensen, zij die nooit pluimen krijgen, dan op een
podium ziet staan, dan vind ik dat grandioos.”
En dat er, vanuit de verschillende initiatieven in
Menen, zoiets moois kan ontstaan, ook dat is
waardevol. Meerwaarde creëren door samen te
werken, heet dat dan.
Wat Ann Cael zal onthouden? “De warmte van
de groep en de manier van werken. En de mooie
woorden, die neem ik mee naar mijn volgende
poëziewerk.” ■
interview: Maarten Vanhee
Deze actie kwam tot stand door een fijne
samenwerking van Welzijnsschakel Grenslicht,
Cultuurcentrum De Steiger, LDC Allegro - OCMW
Menen, Academie voor Beeld, Muziek en Woord,
Inloopteam het hoekhuis, CAW Zuid-West-Vlaanderen,
De Figuranten, Psychiatrisch Centrum
Menen, Uit de Marge vzw - Avondwerking 'T KOT,
Bibliotheek Menen, Stad Menen en Vormingplus
MZW.
Lees de gedichten op onze website
vormingplusmzw.be
VORMINGPLUS | 11