Het Oog van de Verzamelaar

E n k e l e b i j z o n d e r e s t u k k e n u i t
‘Het Oog van de Verzamelaar’
Verkoopstentoonstelling met
een selectie van kunstwerken en objecten
te koop vanaf 22 November
in Galerie St-John, Gent
Voor informatie over de conditie van de werken,
Verkoopprijzen of andere inlichtingen
kan u ons steeds contacteren.

R
Romantiek & Klassieke Antiquiteiten

1. Albert Edouard Moerman (Gent 1808 – Gent 1856)
Schaatsers op een rivier
Deze Gentse schilder was vooral bekend als landschapsschilder en specialiseerde zich in het genre van
de wintergezichten. Hij nam deel aan nationale en internationale salons en had gedurende zijn korte
carrière veel succes. Moermans schilderijen vindt men onder meer in de musea van Kortrijk en Le
Havre. Dit sfeervolle tableau met schaatsers is een typisch voorbeeld van zijn meesterschap.
Olie op paneel
32 x 44 cm
Gesigneerd onder rechts “A. Moerman”
In een romantische, 19 e eeuwse lijst

2. Delft, eind 18 e Eeuw Pratende borden
Geglazuurd aardewerk
Diameter 22 cm

De zogenaamde spreukenborden waren een manier om stichtende boodschappen te verspreiden
onder de burgerij (vaak hebben de teksten een religieuze ondertoon) én tegelijk probeerde men de
verzamelaar aan te spreken door de borden soms in serie uit te geven. Deze werden dan genummerd.
Het speelse element werd ook niet uit het oog verloren, getuige de spreuk op het blauw/witte bordje,
die op de voor- en achterzijde werd aangebracht. Soms lijken de spreuken nogal bizar, zoals hier bij
het polychrome bordje….
Geglazuurd aardewerk
Diameter 23 cm

3. Joseph Meynne (Nieuwpoort 1813 – Brussel 1880)
Op zoek naar de ideale pose
Joseph Meynne werd geboren te Nieuwpoort in een familie behorende tot de hogere burgerij. Hij
genoot een artistieke opleiding aan de Antwerpse Academie onder leiding van Gustave Wappers.
Meynne specialiseerde zich in het schilderen van romantische genretaferelen. In navolging van zijn
oudere broers Charles (advocaat) en Guillaume (pianist en leraar piano en compositie) verhuisde hij
naar Brussel waar hij zich toelegde op het uitgeven van muziek. Zijn schilderscarrière zette hij toen
klaarblijkelijk stop. Schilderijen van zijn hand zijn zeer zeldzaam.

Dit werk toont een typisch genretafereel, gesitueerd in een kunstenaarsatelier. De schilder wordt
omgeven door antiquiteiten en een zeventiende eeuwse kast. Achter hem zien we een schilderij in
wording. Een mooi detail is, dat we hier de werkwijze zien van Meynne. De compositie van een
schilderij werd getekend op het bruine, geprepareerde doek en nadien begon hij het schilderen door
de tekening eerst in te vullen met de lichtste kleuren.
Olie op paneel
76,5 x 86 cm
Gesigneerd onder links “J. Meynne”
In een romantische, 19 e eeuwse lijst

4. Corneille Petit (Brussel, 2de helft 19 e eeuw)
Les crêpes

Corneille Petit was een Brussels schilder die waarschijnlijk een opleiding genoot aan de Brusselse
Academie, ten getuige waarvan zijn lidmaatschap aan ‘L’Essor’. Petit nam deel aan tal van
tentoonstellingen en verkoos dikwijls een genretafereel (voorstelling uit het dagelijkse leven) als
onderwerp. Vaak speelt het kind in zijn werk de hoofdrol. De treffende weergave van het verlangen en
ongeduld van de kinderen in dit werk onthult de schilder als accuraat observator.
Olie op doek
46 x 35,5 cm
Gesigneerd onder links “Corneille Petit”
Achteraan met geschreven certificaat van de kunstenaar
5. Delft, 18 e eeuw
Pannenkoek schotels of gewelfde schotels
Diameter 34,5 cm
Diameter 31,5 cm
Deze schotels in geglazuurd aardewerk met een gewelfde of gebombeerde bodem worden soms
aangeduid met de term pannenkoek schotel. Deze benaming is niet te verwarren met de term
pannenkoek bord, die duidt op bordjes zonder standring.

6. Valenciennes, 18 e eeuw
Zilveren chocoladekan in Lodewijk XV stijl
Hoewel chocolade Spanje reeds in de 16 de eeuw bereikte, was het pas vanaf omstreeks 1760 dat de
prijs ervan daalde, met een snellere verspreiding over geheel Europa tot gevolg. Een chocoladekan
werd in de 18 de eeuw steeds afgeleid van de koffiekan. Het verschil zat eigenlijk in het deksel en meer
bepaald in de dekselknop. Bij chocoladekannen schroeft deze los, zodat het gat vrijkomt waardoor de
houten roerstok wordt gestoken, die moet beletten dat zich een “vel” van opgesteven chocolade
vormt, die de giettuit zou verstoppen. Dit exemplaar uit Valenciennes valt op door de hoge graad van
afwerking, de sierlijke motieven en de mooie L XV torsie die het lichaam van de kan verlevendigt.
Massief zilver en hout, hoogte 28,5 cm, gemerkt aan de onderzijde

A
Art Nouveau & Impressionnisme

7. Gustave Vanaise (Gent 1854 – Sint-Gillis Brussel 1902)
Olieverfstudies met zeilboten
Gustave Vanaise blijft een onderschat kunstenaar. Hij wordt door hedendaagse kunsthistorici veelal
geklasseerd als een archaïserend historieschilder maar zo gaat men voorbij aan de rasschilder en
vroege realist/impressionist die Vanaise in zijn gloriejaren was. Het was niet voor niets dat men de
kunstenaar aanzocht als stichtend lid van de avant-garde kunstenaarsvereniging“Les XX”. Vanaise
verbleef op het einde van de jaren zeventig van de 19 de eeuw vaak en lang in Parijs, waar hij onder de
invloed kwam van het realisme van Courbet en het naturalistische realisme van Jules Bastien-Lepage.

De historiserende salon schilderijen tonen o.m. de schildertechnische kwaliteiten van de artiest maar
zijn talent kwam vooral tot uiting in het vrije werk en in zijn studies. De hier getoonde studies van
schepen zijn qua coloriet en toets te vergelijken met de werken die hij maakte in Italië in 1882, toen
hij een studiereis ondernam samen met Jef Lambeaux en Rodolphe Wytsman.
Olie op paneel
27,5 x 17 cm (1)
28 x 17 (2+3)
28 x 17,5 cm (4)
Gemerkt met atelierstempel achteraan

8. Jules De Wette (Gent 1859 – Eaubonne 1930)
Intérieur d’atelier, 1891
Jules De Wette is één van die ten onrechte vergeten kunstenaars, die omstreeks het fin-de-siècle de
stap van realisme naar impressionisme maakte. Als stichtend lid van de kunstenaarsgroepering “Wij
Willen”, wou De Wette ontsnappen aan de behoudsgezinde invloed van de oude garde van de Gentse
Academie. Deze aquarel is mogelijk tentoongesteld op de derde expositie van deze kunstkring, onder
catalogus nummer 14. Wie de gitaar spelende figuur voorstelt, is niet bekend maar mogelijk was het
een medelid van “Wij Willen”.
Aquarel op papier
38 x 26,5 cm (dagmaat)
Gesigneerd en gedateerd “Jules De Wette / 1891” onder rechts

9. Julien (Juliaan) Dillens (Antwerpen 1849 – Brussel 1904)
Boudewijn VI van Vlaanderen (1030-1070), ca. 1895-1900
Dit gipsen beeldje is vermoedelijk één van de voorstudies voor het beeld dat in steen werd uitgevoerd
voor één van de nissen van het Gentse stadhuis. In 1895 kreeg Dillens de opdracht van de stad om de
lege nissen van het stadhuis in te vullen met beelden. Aanvankelijk maakte hij aan schepen Devigne
een ontwerp over met niet minder dan 55 figuren. Het idee van Dillens was de Gentse corporaties
voor te stellen maar uiteindelijk koos het schepencollege voor een voorstelling van adellijke en andere
figuren die belangrijk waren geweest voor de Vlaamse geschiedenis. Ook zouden maar 19 sculpturen
in steen worden uitgevoerd. Ze werden pas in 1908, na de dood van Dillens, in de nissen geplaatst. De
familie van de kunstenaar schonk een set van 14 gipsen voorontwerpen aan het Museum voor Schone
Kunsten Gent in 1906.
Gepatineerd/beschilderde gips
41,5 cm
Gesigneerd “Jul. Dillens” en genummerd “3” aan de zijkant

10. Philippe Wolfers (Brussel 1858 – Brussel 1929)
Schenkkan Orchidée, 1895
De schenkkan ‘Orchidée’ van Philippe Wolfers behoort tot de vroegst uitgevoerde ontwerpen in art
nouveau stijl. Het model, mogelijk een tinnen uitvoering, werd geëxposeerd bij de opening van
Siegfried (Samuel) Bings “Maison de l’Art Nouveau” te Parijs in 1895. In datzelfde jaar werd het
model getoond in Londen. Ook op de voor Wolfers Frères zo belangrijke tentoonstelling van 1897 te
Brussel werd de schenkkan prominent tentoon gesteld.
Dit prachtige en iconische art nouveau ontwerp, met de bloemstengels die het handvat van de kan
vormen, is zeer zeldzaam. Tot op heden zijn ons slechts één exemplaar in brons bekend en twee
exemplaren in tin (dit exemplaar inbegrepen). Het eerste tinnen exemplaar droeg een bijkomend
editeursmerk van Louis Wolfers, père et fils. Net als dit exemplaar was het gedateerd 1895.
Vermoedelijk dienen de tinnen uitvoeringen vóór de bronzen te worden gedateerd.
Gepatineerd tin
30,5 x 19,5 x 16,5 cm
Gesigneerd en gedateerd “Ph. Wolfers / 95” onderaan

11. Philippe Wolfers (Brussel 1858 – Brussel 1929)
Inktpot Lys
De art nouveau inktpotten ontworpen door Philippe Wolfers bestaan in een variatie van
bloemendecors en met verschillende slijpingen van het kristal. Deze inktpot werd verkocht door de
Amsterdamse juwelier Bonebakker en heeft een lelie als decoratie, naast de orchidee één van de
favoriete art nouveau bloemen van Philippe Wolfers. Het kristal werd zo goed als zeker vervaardigd
bij Val St-Lambert naar ontwerp van Wolfers.
Kristal en zilver
12,5 (h) x 9 x 9 cm
Gemerkt met ‘As. Bonebakker & zoon’, gehalteteken 800 en meesterteken van Wolfers Frères.
Herkomst: Nederlandse verzameling

12. La Majolique, Brussel
Schotel met bloemenmotief, ca. 1898
Deze schotel is sterk verwant met de schotels die door La Majolique werden getoond op het Salon van
‘La Libre Esthétique’ in 1898. Criticus Octave Maus beeldde twee schotels af in zijn artikel voor het
tijdschrift “Art et Décoration” uit Parijs met de vermelding: “Le décor de ses vases et de ses plats, d'un
amusant bariolage de couleurs dont les dominantes sont le jaune, le rouge, le mauve et le vert, est
plaisant à l'œil, et d'un grand effet ornemental. »
Diameter 36 cm
Gemerkt achteraan ‘SOC: ANME/“La Majolique”/Bruxelles/213C’ en monogram

13. Anna De Weert (Gent 1867 – Gent 1950)
Entrée de la ferme, of toegang tot Ter Neuve, juni 1933

De tuin en omgeving van Ter Neuve, het buitenhuis van de kunstenares in Afsnee aan de Leie, zorgde
tijdens de zomermaanden telkens opnieuw voor inspiratie. Anna de Weert schilderde haar tuin in alle
weersomstandigheden en ook de toegangspoort werd een onderwerp dat meermaals werd
geportretteerd. Hoewel geschilderd in 1933, vertoont dit werk alle kenmerken van het luministische
oeuvre van de kunstenares. De aanduiding van uren achteraan op het doek, “9 ½ - 11 ½” laat ons
weten dat De Weert het specifieke licht probeerde vast te leggen van de maand juni, tussen deze
tijdstippen. Waarschijnlijk duurde het verschillende dagen vooraleer het werk werd afgewerkt en
werd er dus telkens geschilderd tussen half 10 en half 12, zodat kleur, lichtinval, schaduwen,
intensiteit… zoveel mogelijk gelijk waren.
Olie op doek
51,5 x 51,5 cm
Gesigneerd onder rechts “A. De Weert”
Achteraan op chassis: in potlood “Madame Cornelis / Quai du Sud” & “L’entrée de la ferme / Ter Neuve /1933 »
Achteraan op het doek: in rode verf “Anna De Weert / Afsnee / Juin / 1933 / 9 ½ -11 ½”

14. Giuseppe Renda (Polistena 1859 – Napels 1939)
Vollutà of Estasi, ca. 1897
Deze Calabrese beeldhouwer kende vanaf zijn debuut in 1884 een gestadig succes. Vanaf de jaren
1890 waren zijn sculpturen ook op buitenlandse salons te zien. Zo exposeerde Renda in 1897 te
Brussel een marmeren vrouwenbuste met als titel “Voluttà”. In deze buste combineerde hij enkele
typische kenmarken van zijn sculptuur: de beweeglijke compositie en de waarachtige weergave van
lichaam en gezichtsuitdrukking. Deze buste kende ook na 1900 nog veel bijval op internationale
tentoonstellingen. De buste werd ook soms door de kunstenaar “Estasi” getiteld.
Gepatineerd brons
57 (h) x 63 x 51 cm
Gesigneerd «G. Renda» en «Diritti d’Autore»

15. Charles Michel (Luik 1874 – Mexico 1967)
Een zuiderse rotskust
De Luikenaar Charles Michel is vooral gekend als ontwerper van affiches en als portrettist. Toch was
de man ook een virtuoos landschapsschilder. Na een kort verblijf van een paar maanden in Mexico in
1922, zou hij zich in het land vestigen vanaf 1947. Het is niet duidelijk waar Michel ons landschap
heeft geschilderd, de man reisde vaak en schilderde op de meest uiteenlopende plaatsen. De
aanwezigheid van de agaven op de voorgrond wijst op een zuiders klimaat.
Olie op doek
65 x 81 cm
Gesigneerd “Charles-Michel” onder links

16. Louis Berteault (Genève 1861 – Alger 1914)
De Bretoense kust, 1907
Deze Zwitserse kunstenaar trok na zijn academische opleiding naar Parijs in 1890. Hij werd er
medewerker van het Franse tijdschrift’ l’Illustration’ tussen 1891 en 1910, wat hem in staat stelde
veel te reizen. Hij exposeerde zijn werk onder meer op het Parijse’ Salon d’Automne’ in 1907 en bij de
‘Indépendants’ in 1909-1910. In diezelfde periode woonde hij te Ukkel. Waarschijnlijk vertrok hij rond
1911 naar Alger, waar hij woonde en werkte. Hij was lid van de ‘Société des Peintres Orientalistes
Français’. De kunstenaar werd vooral bekend om zijn oriëntalistische werk maar had daarnaast veel
succes als schilder van de Bretoense kust in impressionistische stijl.
Olie op doek, 47 x 39 cm, Gesigneerd en gedateerd onder links “L. Berteault”.

17. Jules De Bruycker (Gent 1870- Gent 1945)
4 miniatuur zelfportretten, 1914
Deze miniatuurtjes werden ontdekt in de hoeken van een prachtige eiken art nouveau lijst van de
Gentse kadermaker Leclercq voor een zeldzame ets van De Bruycker. Ze werden afgenomen ter
bescherming van de kunstwerkjes. Linksboven zien we Jules De Bruycker die de “Maagd van Gent”
aan het portretteren is. Rechtsboven krijgt De Bruycker, met een map met als titel “Gand Pittoresque
croquis”, ervan langs door de Gentse Torenwachter van het Belfort. Onderaan links en rechts houdt
een verwaaide De Bruycker pancartes vast met de tekst “Anno / 1914”. Deze werkjes tonen De
Bruycker op zijn best: licht karikaturaal, zelfrelativerend, maar tegelijk ook met een serieuze
ondertoon. Hier lijkt de kunstenaar te alluderen op het feit dat zijn weergaven van de stad in die tijd
niet altijd op bijval konden rekenen van het grote Gentse publiek, omdat ze waren niet pittoresk
genoeg waren.
Inkt en gouache op papier
Elk 3 x 3 cm
Gesigneerd: “J. De Bruycker/ 1914” op de miniatuur links boven

18. Marnix D’Haveloose (Maldegem 1885 – Brussel 1973)
Grote buste van een danseres
Marnix D’Haveloose is één van de meest onderschatte beeldhouwers van zijn generatie. In 1910 won
hij de Godecharles Prijs voor beeldhouwkunst. D’Haveloose is op zijn best wanneer hij de
beweeglijkheid van danser weergeeft. De kunstenaar modelleerde deze buste direct in klei, wat de
levendigheid en de directheid versterkt. D’Havelooses productie was zeker niet groot en sculpturen
van zijn hand verschijnen vrij weinig op de kunstmarkt.
Terracotta, op een losse houten basis
68 (h)/77,5 (h. met sokkel) x 40 x 29cm
Gesigneerd achteraan voluit “Marnix D’Haveloose”
Deze terracotta sculptuur werd met de hand opgebouwd en is dus een uniek exemplaar

19. Jan Frans De Boever (Gent 1872 – Gent 1949)
Affres, ca. 1912-1915
Jan Frans De Boever wordt vaak de laatste symbolist genoemd, gezien zijn werk vooral na de eerste
wereldoorlog tot stand kwam. Toch kunnen we de originaliteit en de kwaliteit van zijn werk niet
ontkennen. Daarbij komt nog dat De Boever eigentijdse invloeden niet schuwde, zowel op het vlak
van schilderkunstige techniek als van inhoud. Het hier getoonde werk is een typisch voorbeeld van zijn
stijl en genre en behoort tot één van de beste werken die recent op de kunstmarkt opdoken.
Gemengde techniek op papier
Diameter 33 cm (dagmaat)
Gesigneerd “J. De Boever” midden onder.

E
Expressionisme, Modernisme, Art deco

20. Jules De Sutter (Gent 1895 – Sint-Martens-Latem 1970)
Het Leven
Gouache op papier, 61,5 x 44 cm
Gesigneerd onder links “Desutter / 28”

21. Jules De Sutter (Gent 1895 – Sint-Martens-Latem 1970)
Meisje in het wit.
Gouache op papier, 61 x 43 cm
Gesigneerd onder links “Desutter / 28”

Gentenaar Jules De Sutter studeert aan de Gentse Academie, waar hij later leraar zal worden. Hij
vindt hij aansluiting bij het expressionisme van Gust De Smet en Frits Van den Berghe. Vooral met
Gust gaat Jules een lange vriendschap aan. Hij maakte overigens een prachtig portret van De Smet in
1928. Van 1920 tot 1929 ging Jules De Sutter in Waregem wonen. In 1925 en 1928 exposeert de
kunstenaar bij ‘Le Centaure’. Vooral in 1928 worden zijn werken opgemerkt en wordt hij beschouwd
als één van interessantste onder de jonge expressionisten. De gedurfde en experimentele werken uit
deze periode zijn schatplichtig aan De Smet en Van den Berghe, maar De Sutter voert er een eigen
narratief en symboliek aan toe. Werken uit deze periode zijn uiterst zeldzaam, tot op vandaag zijn er
ons slechts een tiental uit de jaren ‘25-‘28 bekend, waarvan verschillende in museale collecties. Beide
werken die we hier tonen, behoorden tot de collectie van Albert Saverys, een andere goede vriend van
Jules De Sutter en bleven tot voor kort in familiaal bezit.
22. Jules De Sutter (Gent 1895 – Sint-Martens-Latem 1970)
De groene Christus
Net zoals Gust De Smet en Frits Van den Berghe maakte Jules De Sutter ook grafiek. Door de
zeldzaamheid hiervan – het gaat ook soms om monotypes – komen ze op de kunstmarkt bijna niet
voor en werden zo ook nooit bestudeerd. Naar ons gevoel werd de druk hieronder vervaardigd vóór
de tweede wereldoorlog. Hoewel een nummering werd voorzien op 100 exemplaren , vermoeden we
dat deze oplage niet werd gehaald. De lage nummer “9” van deze druk en het feit dat dit de eerste
maal is in 27 jaar dat we deze druk kunnen aanbieden, bevestigen dit vermoeden. Het is ook
waarschijnlijk dat de druk met de hand werd bijgewerkt, zodat elke afdruk uniek kan zijn.

Met de hand bijgewerkte druk
39 x 28,5 cm (plaat)
Gesigneerd “Desutter” onder rechts
Genummerd “9/100”onder links

23. Jules De Sutter (Gent 1895 – Sint-Martens-Latem 1970)
Torso
In de dertiger jaren zien we een grote stijlverandering in het werk van De Sutter. Net zoals bij Gust De
Smet en zijn generatiegenoten Hubert Malfait, Gaston Pauwels, Jos Verdegem of Victor Lorein, zien
we dat de kunstenaar het “Le Centaure expressionisme” laat vallen voor een zachtere vorm van
expressie. In de jaren veertig zal deze trend zich nog verder doorzetten.
In zijn werk op papier blijft De Sutter echter experimenteler. In dit werk, waarschijnlijk uit de eerste
helft van de jaren dertig, zien we elementen van de twee stijlen naast elkaar. Ook deze aquarel
maakte deel uit van de persoonlijke verzameling van schilder Albert Saverys.
Gemengde techniek op papier
63 x 48 cm

24. Jozef Cantré (Gent 1890 – Gent 1957)
Renaat De Rudder, 1931
De aanleiding voor het ontwerp van dit beeld was een
wedstrijd uitgeschreven door het Ijzerbedevaartcomité
voor een monumentaal beeld van de tijdens de eerste
wereldoorlog gesneuvelde Renaat De Rudder. Het
ontwerp van Cantré werd echter niet weerhouden.
De sculpturale kwaliteiten van dit beeld, samen met de
populariteit van De Rudder als boegbeeld van de Vlaamse
beweging, zorgden ervoor dat verschillende exemplaren
van het gipsen voorontwerp werden verkocht.
Gips
84,5 (h) x 19 x 18 cm
Gesigneerd “Jozef/Cantré”, zijkant basis

25. Dom Martin (Parijs 1889 – Linhó, Portugal 1965)
Dom Martin is zonder twijfel één van de belangrijkste figuren binnen de Europese religieuze
edelsmeedkunst van de twintigste eeuw. Zijn talent als ontwerper kent zijn gelijke niet en zijn
religieuze vaatwerk werd geprezen tot ver buiten de landsgrenzen.
Als stichter van “La Croix Latine”, trachtte deze Benedictijner monnik uit de abdij Keizersberg te Leuven
de religieuze kunsten te vernieuwen en belangrijke kunstenaars ertoe te brengen om zich in te zetten
voor de verrijking van het religieuze patrimonium.
Dom Martin werkt voor de uitvoering van zijn ontwerpen samen met Wolfers Frères. Zijn zucht naar
perfectie was legendarisch en de hoge standaarden die hij hanteerde voor de uitvoering van zijn
tekeningen, kon hij enkel vinden bij de vaklui die bij Wolfers werkten. Zilversmeden, sertisseurs en
sculpteurs in ivoor en hout gaven het beste van zichzelf om deze unieke creaties te realiseren. Dom
Martin zou ook af en toe een beroep doen op het lakatelier van Marcel Wolfers om de religieuze
stukken te voorzien van het precieuze lakwerk.
Door de jaren bouwde Dom Martin dan ook een hechte vriendschapsband op met zowel Philippe als
Marcel Wolfers. Philippe Wolfers hield persoonlijk toezicht op de executie van de belangrijkste stukken
en zo nodig, zorgde hij zelf voor de afwerking ervan.
De samenwerking met Wolfers, begonnen in oktober 1926, werd stopgezet in 1939, toen Dom Martin
naar Frankrijk terugkeerde wegens het uitbreken van de oorlog.

Pyxide D2, 1931
Massief zilver en ivoor
29 (h) x 17 x 8 cm

Datummerk voor 1931
Meesterteken Dom Martin
Editeursmerk Wolfers Frères
Gehalteteken voor 925/1000
Opmerking: uniek exemplaar, één van de slechts drie pyxis die Dom Martin
ontwierp en de enige in privéhanden (Zie Goubert K., 2015, p. 82). De pyxis fungeert
als een draagbare monstrans, die de lunulla van de in de kerk staande monstrans
herbergt wanneer er een dienst buitenshuis wordt verzorgd.
Herkomst:
Collectie Mme De Rie - Orfèvra, Brussel (?); privéverzameling,
Brussel; kunsthandel, Frankrijk.
Bibliografie:
Opgenomen met foto in het Archief Dom Martin, Abdij
Keizersberg te Leuven.
Nys W., Ontwerpen voor Zilver – Sterckshof Studies 18,
Antwerpen, Provinciaal Museum Sterckshof Zilvercentrum,
2001, p. 425, P 99/145 (ontwerptekening).

25. Dom Martin (Parijs 1889 – Linhó, Portugal 1965)
Kelk B44, 1929

Philippe Wolfers en Dom Martin werkten samen tussen 1926 en 1929. Dom Martin zag Philippe
Wolfers als zijn mentor op artistiek gebied. De vriendschap tussen de twee mannen was des te
opmerkelijker gezien Philippe Wolfers’ achtergrond als vrijmetselaar.
Deze kelk getuigt van hun onderlinge vriendschap en respect. Hij werd naar aanleiding van het
overlijden van Philippe Wolfers door Dom Martin geschonken aan het ‘Musée Philippe Wolfers’ dat
werd opgericht in de Arenbergstraat te Brussel. De kelk werd er tentoon gesteld met een zilveren
plakette met als opschrift :
“A la mémoire de Philippe Wolfers
/ qui fut mon Maître / Ce calice est
le quarante-quatrième et le dernier
/ qu’il acheva pour moi le 10
décembre 1929 / dom M. Martin /
moine bénédictin. »
De kelk werd vermoedelijk door Wolfers verkocht bij het sluiten van het ‘Musée Philippe Wolfers’.
Zilver, verguld zilver en agaat
17,5 (h) cm, diameter 13 cm
Datummerk voor 1929, meesterteken Dom Martin, editeursmerk Wolfers Frères, gehalteteken voor 900/1000

Opschrift:
Opmerking:
Herkomst:
Bibliografie:
Binnenin de voet van de kelk werd de tekst gegraveerd “Martinus monachus invenit
excudit in mon. de Castro Lovaniensi ».
Dit is een uniek exemplaar.
Collectie Musée Philippe Wolfers, Brussel (geschonken door Dom Martin); Wolfers
Frères S.A.; privéverzameling, USA; kunsthandel, USA.
Opgenomen met foto in het Archief Dom Martin, Abdij Keizersberg te Leuven.
Nys W., Ontwerpen voor Zilver – Sterckshof Studies 18, Antwerpen, Provinciaal
Museum Sterckshof Zilvercentrum, 2001, p. 407, P 99/66 (ontwerptekening met
opschrift: “B44 Calice Collection Wolfers atelier Monsieur Philippe”).

26. Demetre H. Chiparus (Dorohoi Roemenië 1886 – Parijs 1947)
De Danseres van Palmyra, jaren twintig
Chiparus wordt vooral gewaardeerd om zijn krachtige beelden van danseressen die de sfeer van het
Interbellum weergeven. Ook bij deze danseres vind je de vleug van exotisme, voluptuositeit en
bevrijding die zijn sculpturen kenmerken.. De danseres van Palmyra was te verkrijgen in verschillende
uitvoeringen, met en zonder ivoor en in verschillende groottes. Deze versie is de grootste versie die
werd gemaakt. De uitvoering ervan vertrouwde Chiparus toe aan zijn belangrijkste editeur, “Les
Neveux de Jacques Lehmannn” uit Parijs. Hun merk werd ingewerkt onderaan de onyx basis. De
bronzen uitvoering vinden we ook terug in hun modellencatalogus en is te zien op de illustratie op
p.61 van het standaardwerk over de kunstenaar van Albert Shayo. Twee kleinere versies met ivoor
zijn afgebeeld op platen 98 en 99. Bij dit exemplaar is de polychrome beschildering uitzonderlijk goed
bewaard.
Gepatineerd brons op een onyx marmeren basis
67 cm (h), 15 x 10 cm (basis)
Gesigneerd bovenaan de onyx basis “Chiparus”
Editeursmerk van de gebroeders Lehmann onderaan de basis

27. Maison E. & R. Altenloh, Brussel
Koffie- en theeservies, ca. 1929-1930.
Altenloh was samen met Wolfers een van de meest toonaangevende juweliers en zilversmeden van
Brussel. De twee broers Robert (1879-1934) en Yvan (1887-1962) bouwden hun prachtige winkel op
het Koningsplein uit tot één van de mooiste zaken van de hoofdstad. Naast juwelen, zilver en antiek
porselein of keramiek (al dan niet met zilveren monturen), verkocht men bij Altenloh ook eigentijds
design en glaswerk van René Lalique.
Robert Altenloh maakte enkele opmerkelijke ontwerpen in art deco stijl, die echter in zeer beperkte
aantallen werden uitgevoerd. Altenloh verkocht ook zilver aan juweliers die geen eigen productie
hadden en in uitzonderlijke gevallen werden deze stukken ook voorzien van de winkeliersmerken van
de juwelier.
Op dit servies staan naast de serienummers en het meersteken van Altenloh ook het winkeliersmerk
van het huis Sauvage Frères uit Gent. Deze vooraanstaande juwelier had geen eigen zilveratelier en
kocht zijn zilver aan bij Wolfers, Delheid en Altenloh.
In een brochure van Sauvage uit de jaren dertig wordt dit servies afgebeeld, samen met een houten
plateau.

Zilver en tropisch hout
Koffiekan: 20,5 cm (h), 22,5 cm (van tuit tot handvat)
Meesterteken van Altenloh, winkeliersmerk “Sauvage Gand” onderaan de basis
Gehalteteken 950/1000, productienummers onderaan de basis
Opmerking:
Herkomst:
Een dekseldoos van hetzelfde model maakt deel uit van de collectie van het Diva
museum te Antwerpen, inv.nr. S95/7.
Privéverzameling Sint-Niklaas.
Bibliografie: A.-M. Claessens-Peré, Nys W. e.a., De Zilvercollectie – Sterckshof Studies 9,
Antwerpen, Provinciaal Museum Sterckshof Zilvercentrum, 1997, p. 233 (koekjesdoos
en afbeelding van het servies uit eigentijdse Altenloh catalogus).
Nys W., Steel R., Art Deco zilver – Sterckshof Studies 3, Antwerpen, Provinciaal
Museum Sterckshof Zilvercentrum, 1996, p. 109 (afbeelding van het servies uit
eigentijdse catalogus van Altenloh).
Publicitaire brochure van het huis Sauvage Frères, Gent uit de jaren dertig, afbeelding
van het servies op een losse illustratie.

28. Jean Dunand (Lancy 1877 – Parijs 1942)
Boîte à poudre, ca. 1925
De naam Jean Dunand is vandaag quasi synoniem met kostbare gelakte voorwerpen en panelen in art
deco stijl. Hoewel hij niet de eerste was die werkte met natuurlijke lak, heeft hij er wel de grootste
verspreiding aan gegeven.
Deze poederdoos was een geschenk van Marcel Wolfers aan zijn echtgenote Clairette Petrucci en bleef
steeds in familiaal bezit. De vorm van de poederdoos is identiek aan deze van de echtgenote van Jean
Dunand, maar de gebruikte techniek en kleur verschillen.
Materiaal:
Afmetingen:
Signatuur:
Herkomst:
Bibliografie:
Opmerking:
Ureum metaal, gelakt met natuurlijke lak, ingelegd met eierschaal aan de buitenzijde. De
binnenzijde van de doos is afgewerkt met goudlak (nashii).
diameter 13 cm, 5 cm (h).
Onderaan op de bodem “Jean Dunand”.
Marcel Wolfers en Clairette Petrucci collectie.
F. Marcilhac, Jean Dunand vie et œuvre, Paris, Editions de l’Amateur, 1991, p. 88 (poederdoos
met dezelfde vorm, ander decor toebehorend aan de echtgenote van Jean Dunand).
Oorspronkelijk stond op het deksel een klein metalen oog, waaraan een kwast kon
worden gehangen. Mogelijk werd deze later door Marcel Wolfers verwijderd.
De doos bevat nog de originele pompon.

29. Léon Ledru en Joseph Simon voor Val Saint-Lambert
Monumentale vaas, 1924
Volgens de familiale overlevering werd deze
monumentale vaas aangekocht in 1925.
Opzoekingen van de firma Val Saint-Lambert (dd.
2000, Pierre Dias) in opdracht van de familie van
de vorige eigenaar onthullen dat de vaas werd
vervaardigd in 1924, naar een ontwerp van Léon
Ledru voor de vorm en van Joseph Simon voor het
decor.
Tweelagig kristal,verschillende slijpingen
77 cm (h)
Diameter boven 15 cm, breedste diameter 23 cm
Privéverzameling
Met het schattingsverlag van dhr. Pierre Dias
« Ce vase, crée en 1924 a le grand mérite d’avoir respecté la tradition technique, gloire du Val
Saint-Lambert tant pour le forme que pour le décor » Pierre Dias

F
Na-oorlogse kunst: figuratie - abstractie

30. Geo Vindevogel (Gentbrugge 1923 – Deurle 1977) :
Paysanne à la cruche, 1950
De zittende boerin met kruik wordt
terecht als één van de meest
iconische sculpturen van de
kunstenaar beschouwd. Een
exemplaar van het beeld siert de kaft
van het kunsttijdschrift “Terre
d’Europe”, naar aanleiding van het
speciale Geo Vindevogel nummer uit
1976. Op de retrospectieve van 1979
kreeg het beeld het nummer 1 van
de catalogus toebedeeld. De
sculptuur vormt een brug tussen het
vooroorlogse en naoorlogse werk
van de kunstenaar of we zouden het
kunnen zien als een brug tussen het
landelijke expressionisme en de
stedelijke moderniteit.
Gepatineerd brons
33 x 20 x 15 cm
Gesigneerd achteraan “Epreuve -
d’Artiste, Georg Vindevogel ”
Bibliografie: N. Verschoore in Georg Vindevogel – sculpteur de la sérénité scrupuleuse, Terre d’Europe, n°
52, 16me année – avril 1976, afbeelding van een exemplaar op de cover en op p. 3.
Tentoonstellingscatalogus: Retrospectieve tentoonstelling Beeldhouwwerken Geo Vindevogel,
Deurle, Museum Leon De Smet, 18/11-09/12/1979, cat. nr. 1 (ex. 8/8) met afbeelding.

31. Geo Vindevogel (Gentbrugge 1923 – Deurle 1977): Naiade, ca. 1953-1960
Een prachtig beeld dat tegelijk refereert naar de klassieke oudheid en naar de moderne na-oorlogse
sculptuur van Giacomo Manzú of Marino Marini. Het weglaten van de armen geeft deze sculptuur een
extra monumentaliteit.
Gepatineerd brons, 41 x 9 x 9 cm, gesigneerd op basis “Geo Vindevogel”
Bibliografie:
Tentoonstellingscatalogus: Retrospectieve tentoonstelling Beeldhouwwerken Geo Vindevogel,
Deurle, Museum Leon De Smet, 18/11-09/12/1979, cat. nr. 5 (exemplaar 5/8)
L. Daenens, e.a., Emiel Veranneman – 50 jaar meubelcreaties, Brussel, Gemeentekrediet, 1994,
p. 134 (afbeelding van het beeld op een salon tafel van E. Veranneman tijdens de Kontrast
Tentoonstelling in 1960)

32. Roger Bracke (Lokeren 1913 - Lokeren 1993)
Staand naakt
In dit staand naakt toont Bracke dat hij de
invloed van zijn leermeester Geo Verbanck
achter zich heeft gelaten. De ver doorgedreven
stilering en zelfs abstrahering van het lichaam
van de vrouw is conform de moderne figuratie
uit de jaren 50-60. Bracke weet als geen ander
in deze taille directe het hout te laten spreken
en aldus de expressiviteit van de sculptuur nog
te vergroten.
Gepolierd hout op een stenen basis
76 x 18 x 19 cm
Gesigneerd “R.B” op een been

33. Walter De Buck (Gent 1934 – Gent 2014)
Schaal, 1961
Hoewel we de persoon van Walter De Buck heden ten dage eerder associëren met de Gentse Feesten
en met volksmuziek, heeft hij zich gedurende zijn hele leven als kunstenaar geprofileerd. Vooral de
beeldhouwkunst lag hem nauw aan het hart. In zijn beginjaren was de Buck beïnvloed door het werk
van de jonge Britse beeldhouwers en in het bijzonder door Lynn Chadwick. Uit deze periode stammen
de bijna abstracte rechtstaande figuren, meestal in gedreven en gepatineerd rood koper. Ook in deze
schaal uit 1961 herkennen we een voor die periode typische abstracte decoratie.
Koper, gedreven, gegraveerd en gepatineerd
Lengte 77 cm, breedte 18,5 cm
Gesigneerd onderaan “W Debuck ‘61” gegraveerd in het koper.
Deze schaal is uniek.

34. Paul van Gysegem (°Gent 1938)
Compositie, 1966
Inkttekening op basis van een monotype op papier
Gesigneerd en gedateerd onder rechts “Paul Van Gysegem/’66”
69 x 94 cm

Inkt op papier
Gesigneerd en gedateerd onder rechts
54 x 71 cm
De tekeningen van Paul Van Gysegem zijn niet los te koppelen van zijn activiteiten als beeldhouwer en
muzikant. In deze werken is er een strijd tussen de structuur (beeldhouwkunst) en de spontane
improvisatie (muziek). De grafische kwaliteit wordt versterkt door het gebruik van de druk inkt op het
witte papier. De nerveuse schriftuur, het gebruik van grote, donkere vlakken en de
driedimensionaliteit van de tekeningen kent zijn gelijke niet in de Belgische kunst van de jaren ’60.

35. Gaston Bertrand (Wonk 1910 – Brussel 1994) : Vésubie IV, 1964
Aquarel op Pur chiffon
37,5 x 27 cm
Gesigneerd en gedateerd onder rechts “Bertrand / 64”
Herkomst: privéverzameling, aangekocht in Galerie Contrast, Gent in 1967.
Bibliografie : C. Bricmont ; S. Goyens de Heusch, Gaston Bertrand – catalogue raisonné de l’œuvre peint,
Bruxelles, Ed. Fondation Gaston Bertrand, 2001, p. 136, cat. Nr. 1034 (met afbeelding).

36. Monique Guebels (-Dervichian) (°Lubumbashi 1921)
Ebloui, 1967
Herkomst :
privéverzameling.
Marmer rosé
48 x 62 x 35 cm
Gemonogrammeerd “MG/D” aan de zijkant
Bibliografie: Monique Guebels – Kunstpocket n° 22, Gent, A. Van Wiemeersch, s.d., p. 15 & p. 24 , afb. 10-
11.
Tentoonstellingscatalogus M.Guebels, Brussel, Galerie Veranneman, 18/05-10/06/1972, cat.
nr. 23
Monique Guebels’ sculpturen bepalen een zeer eigen universum, dat hoewel op het eerste gezicht zeer
tactiel, toch hermetisch blijkt. Noch abstract, noch figuratief, valt ze moeilijk in te delen bij een of
andere groepering of school. Deze oud-leerlinge van La Cambre heeft van haar leermeester Oscar
Jespers het gevoel voor de tactiliteit van verschillende materialen meegekregen. Vooral haar sculpturen
uit de jaren zestig doen heel hedendaags aan. Guebels stelde nationaal en internationaal tentoon en
kreeg gedurende haar carrière verschillende belangrijke exposities en onderscheidingen.

37. & 38. Jozef Mees (Gent 1898 – De Pinte 1987)
2 Abstracte composities
Gemengde techniek op papier
25 x 20 cm
Gesigneerd rechts onder “Mees”

Gemengde techniek op papier
25 x 20 cm
Gesigneerd rechts onder “Mees”
Jozef Mees genoot een opleiding aan de Gentse Academie. Hij was goed bevriend met de Latemse
expressionisten en in het bijzonder met Frits Van den Berghe. Na een figuratief-expressionistisch
begin vóór de oorlog, evolueerde Mees naar de abstractie na de oorlog. Zijn werk uit de jaren vijftig
en begin zestig is lyrisch, nadien wordt het meer en meer constructivistisch. De hier getoonde
werken zijn niet gedateerd, maar ontstonden waarschijnlijk in de jaren zeventig.

39. Geo Vindevogel (Gentbrugge 1923 – Deurle 1977)
Fortissimo 3, tweede helft jaren ‘70

Op het einde van zijn leven maakte Geo Vindevogel enkele unieke sculpturen in metaal, die totaal
afwijken van zijn figuratief oeuvre. Deze experimentele composities zijn uiterst zeldzaam. Dit
exemplaar komt uit de collectie van een goede vriend van de kunstenaar en werd tentoon gesteld op
de retrospectieve Geo Vindevogel in het Museum Leon De Smet te Deurle in 1979.
Inox en beton
123 cm (h), 34 x 21,5 cm (voet)
Gesigneerd en getiteld onderaan de basis
Bibliografie: Tentoonstellingscatalogus: Retrospectieve tentoonstelling Beeldhouwwerken Geo
Vindevogel, Deurle, Museum Leon De Smet, 18/11-09/12/1979, cat. nr. 42 (met afbeelding van een
detail)

40. Willy Anthoons (Mechelen 1911 – Parijs 1982)
Michel Seuphor (Antwerpen 1901 – Parijs 1999)
Poème-Objet La Jettature, 1964

Anthoons had in 1962 een eerste sculptuur gemaakt met tekst van Henri Chopin, een poème-objet, “Les
Bras ouverts”. In 1964 besluit hij een gedicht van zijn goede vriend Michel Seuphor te gebruiken. La
Jettature werd door Anthoons gebeeldhouwd in kerselaar. Naar aanleiding van een tentoonstelling
“L’ART à la Lettre” in Stavelot en nadien in Luik schreef de maker van de tentoonstelling René Leonard:
“[Anthoons] snijdt in hout, met de precisie van een vakman, elke letter van een gedicht dat zeer juist
de stempel van zijn spiritualiteit overeen doet stemmen met de soberheid van het beeld”
Het speelse van het gedicht wordt inderdaad verder gezet in de sculptuur. Seuphor was in ieder geval
onder de indruk van het beeld, want hij kocht het voor zijn eigen verzameling.
Tentoonstellingen: Seuphor, Haags Gemeentemuseum, Den Haag, 1977 (?), cat. nr. 129
L’ART à la Lettre, Stavelot ; Luik, 1977
Michel Seuphor – la traversée du siècle, Alès-en-Cevennes, musée bibliothèque
Pierre-André Benoît, 23/101991-02/02/1992
Bibliografie :
Herkomst :
M. Daloze, Willy Anthoons - l’esprit de la matière, Paris, Galerie ph. Samuel,
2012, p. 83 met afbeelding, cat. nr. 127.
Voormalige verzameling Michel Seuphor, Parijs
Kerselaar
79 x 23,5 x 3,5 cm
Gesigneerd onder rechts “Anthoons Seuphor” vervlochten

Colophon
Deze verkoopscatalogus werd gemaakt naar aanleiding van de eindejaarstentoonstelling en
opendeuren 2019 in Galerie St-John. Alle afgebeelde werken zijn te koop.
Teksten en onderzoek: Raf Steel en Emmy Steel
Redactie en foto’s: Raf Steel en Emmy Steel
Copyright: Galerie St-John, de auteurs en de kunstenaars.
Foto front cover: Jules De Bruycker, zelfportret.
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk,
fotokopie, elektronische drager of welke andere wijze ook (ook niet in vertaling), zonder
voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteurs.
De uitgever heeft zijn uiterste best gedaan om alle mogelijke rechthebbenden i.v.m. gebruikt
(beeld)materiaal hiervoor de toestemming te vragen. Indien wij iets over het hoofd hebben gezien,
gelieve dan ons te contacteren. Eventuele fouten zullen rechtgezet worden in een volgende uitgave.

Aankoop - Verkoop
Schattingen - Expertises - Tentoonstellingen
Inboedels - Bibliotheken – Nalatenschappen
Archieven van Verzamelaars en Kunstenaars
Advies bij Verdeling & Uitbouw van Collecties, Verzekering, Conservatie
www.st-john.be
Galerie St-John
Bij St-Jacobs 15A / Nieuwpoort 2 (gps)
B-9000 Gent – Belgium
T. +32-9/225.82.62
info@st-john.be
facebook.com/galeriestjohn
instagram.com/galeriestjohn
Wo, Do . 14u-18u . Wed, Thu
Vr, Za . 10u-12u & 14u-18u . Fri, Sat
Zo . 10u-12u . Sun
Ma, Di . na afspraak
Mon, Tue . by appointment