Doarpskompas december 2019

Zowel Nienke en Gerda hebben eerst elders
gewerkt. Buurtzorg bestaat namelijk sinds
2008 dankzij een verpleegkundige die vond
dat de zorg anders en goedkoper ingericht
kon worden. Sinds oktober 2009 is dit
Buurtzorg team actief in Feanwâlden en De
Westereen e.o. Landelijk zijn er in alle plaatsen
kleinschalige Buurtzorg teams actief. De kleine
teams zijn heel fijn vertelt Nienke. Zij werkt
in een team van zes waarin iedereen goed
met elkaar op kan schieten. Iedereen voelt
grote verantwoordelijkheid omdat het team
zelfsturend is. “Het voelt een beetje alsof het
je eigen bedrijfje is”, verwoorden de dames
het. Ze maken het rooster zelf, doen alles in
overleg en werken veel vanuit huis. Er wordt
ook goed op elkaar gepast, uit betrokkenheid
bij elkaar maar ook uit noodzaak. Als er
iemand ziek is, zijn er nog maar vijf personen
om dit op te vangen. Het ziekteverzuim is erg
laag vertelt Nienke. Het zelfsturende team
voelt voor de dames als een opluchting, na
de bureaucratie van vorige werkgevers. “Dan
werd ik gebeld waarom mijn reistijd langer was
dan gebruikelijk en kon ik uitleggen dat de
brug openstond. Dat soort onvoorziene zaken
onderweg, waren toen een groot probleem.
Hier is dat anders, al werk je thuis soms nog
wel even door. Het hele gezin is betrokken bij
Buurtzorg eigenlijk!”
Wat Gerda ook een groot pluspunt vind
aan deze manier van zorg: zorg kan overal
verleend worden want Buurtzorg zit door het
hele land. Gaat een Friese patiënt een weekje
op vakantie naar Limburg? Geen probleem.
Even een belletje naar het team daar, het
dossier delen en de patiënt krijgt op vakantie
precies dezelfde zorg als thuis. Gerda en
Nienke komen ook regelmatig op de camping
´Kuikhorne´voor hun werk, vaak goedgemutste
patiënten die genieten van hun vakantie. Ook
kan Buurtzorg alle zorg leveren vertelt Nienke.
Op die manier hoeven terminale patiënten
bijvoorbeeld niet in de laatste fase nog andere
zorgverleners binnen te laten. Wel maken
teams gebruik van elkaars expertise, men kan
niet alle kennis in een team van zes personen
hebben. “Op deze manier, met een diverse
doelgroep en veel expertise bij collega’s leer
je elke dag bij.” Verder is er BuurtzorgT voor
de psychiatrische zorg en BuurtzorgJong
voor de jeugdzorg, BuurtzorgKraam en er
zijn pensions en een aantal hospices van
Buurtzorg. Jos wil nog kwijt, dat volgens hem
Buurtzorg enkele zaken kan overnemen van de
toch al overbelaste huisartsen; bijvoorbeeld
regelmatige bloeddrukmetingen en het zetten
van griepprikken.
Wat hun werk dan minder leuk maakt? Daar
weten de dames even geen antwoord op te
geven. Wel merken ze ook dat er krapte komt
op de arbeidsmarkt. Vacatures worden niet
meer zo snel opgevuld. Dat maakt het soms
lastig. Buurtzorg blijft groeien, waardoor er
ook verpleegkundigen nodig zijn en blijven.
Niet iedereen spreekt het aan om op deze
manier bij de mensen thuis te komen… En het
verlies van patiënten maakt soms behoorlijk
indruk. Gelukkig zijn er dan de collega’s, die
allemaal de patiënt kenden, om dit te delen en
samen door te maken.
Na het verhaal van Gerda, Nienke en Jos, ben ik
behoorlijk onder de indruk. Dames met zoveel
passie en enthousiasme voor hun werk dat een
patiënt zich enkel positief kan uitlaten over de
zorg die hij krijgt. Prachtig om te zien dat er
mensen zijn die met zoveel plezier zorgen voor
een ander en patiënten laten genieten van
oprechte betrokkenheid tijdens die zorg!
AV
Heeft u nog vragen en of mogelijk
ondersteuning nodig van Buurtzorg?
Neem dan contact op met team
Buurtzorg Dantumadeel Zuid:
06-12599224.
07