fijne mensen om je heen

Ik vroeg mijn oudste eens wat zijn favoriete huis was, toen
hij naar zo’n Amerikaans televisieprogramma keek waarin
huizen langskomen van bekende sporters, rappers, film- en
popsterren. Ik dacht dat hij zou kiezen voor een grote villa
met kasten vol designerkleding en meerdere sportwagens voor
de deur. Hij noemde echter meteen een aflevering waarin een
eenvoudig huisje direct aan het strand te zien was. En waar een
moeder leefde met een aantal kinderen en veel surfplanken.
Er was weinig luxe te bekennen; enkel de zon, de zee en de
golven op loopafstand.
De golven in de zee
zijn gelukkig wel gratis
Column
Maureen Hendriks
We kunnen heel makkelijk ons hele leven druk bezig zijn om
steeds meer bezit om ons heen te vergaren. Dat zit kennelijk
in ons als mens, misschien wel vanuit de tijd dat we nog ‘jager
en verzamelaar’ waren. Het start al in de zandbak, als we met
moeite onze speeltjes uit handen van andere kinderen weten
te houden. Het bouwt zich daarna op gedurende ons leven. We
willen graag een fijn huis, wat ruimte om ons heen, een eigen
plek. Het liefste kopen we een leuke auto, en hebben we genoeg
geld om te kunnen sporten of voor andere hobby’s, op vakantie
te gaan, lekker te eten, et cetera.
Met het groeiende bezit, kan ook de angst toenemen om dit
weer kwijt te raken. Gek genoeg zijn het juist de mensen met
een goed gevulde bankrekening die het meest bezig kunnen zijn
met het beschermen van datgene dat ze hebben opgebouwd.
Bijvoorbeeld zijn zij bang dat er ingebroken wordt, dat ze hun
baan verliezen, of door een tegenvaller hun bedrijf moeten
verkopen. Ook onze sociale status hangt samen met waar je
woont of werkt. Bij verlies van werk bijvoorbeeld, gaat het dus
om meer dan alleen verlies van inkomen, maar ook om de angst
er niet meer bij te horen.
Er kunnen zich in ieders leven gebeurtenissen voordoen
waardoor je financiële situatie verslechtert. Denk bijvoorbeeld
naast veranderende werkomstandigheden aan een overlijden,
echtscheiding of een tegenvallend pensioen. En al verandert
je inkomen niet, ook de uitgaven zijn niet altijd te voorspellen.
Heel actueel zien we de energieprijzen fors stijgen. De huuren
koopprijzen van huizen omhoog gaan. En de dagelijkse
boodschappen duurder worden.
Waar we misschien eerder niet zo vaak nadachten over waar
we ons geld aan uitgaven, merken we dan dat iedere euro telt.
We gaan ons steeds meer zorgen maken of we de maand nog
doorkomen. Het is er als je opstaat, tot aan dat je weer naar bed
gaat. En ’s nachts lig je er wakker van. Mensen met structureel
geldgebrek kunnen last krijgen van een tunnelvisie omdat ze
steeds meer bezig zijn met hun geldzorgen (of eventueel zelfs
met schulden). Ze besteden daardoor minder aandacht aan
andere belangrijke dingen. Bijvoorbeeld hun gezondheid, hun
vrienden, familie en kinderen, hun opleiding of werk. En komen
hiermee al snel in een situatie van veel spanning en slechter
slapen, en minder ontspanning en rust. Op sporten en hobby’s
wordt meestal als eerste bezuinigd, en datzelfde geldt voor een
dagje weg of een leuke activiteit.
Geldproblemen en schulden kunnen psychische klachten, zoals
stress, slaap- en piekerproblemen veroorzaken. Of gevoelens van
schaamte, boosheid of eenzaamheid oproepen.
Er is veel schaamte om geldzorgen. We willen allemaal
meedoen. Ook een keer kunnen trakteren op dat kopje koffie
als je weg bent met vrienden. We hechten aan een zekere
balans tussen geven en nemen. En voelen ons rot als we het
gevoel hebben niet genoeg bij te kunnen dragen. En zeker
als jouw financiële situatie ineens verslechtert, hoe leg je dat
uit? Het taboe dat rust op geldproblemen heeft er ook mee te
maken dat we denken dat het onze eigen schuld is. Hadden we
het kunnen voorkomen? En omdat we ons bezit steeds meer
opbouwden, is het moeilijk om weer terug te gaan naar een
meer sobere leefstijl. Zeker als jij je kinderen moet uitleggen
dat ze niet meer op die sportclub kunnen zitten en er geen geld
is voor een nieuwe broek. Toen ik zelf in die situatie kwam,
heb ik mijzelf vermand en dankbaar tassen met tweedehands
kleding aangenomen van vrienden. Ook toen bleven er nog
moeilijke momenten. Bijvoorbeeld bij de vraag of er een vriendje
kon blijven eten of slapen en ik dacht: “Hoe dan? Dit kan ik er
eigenlijk niet bij hebben”.
Het liefste zonder je je in dat soort situaties af, en kruip je even
weg van alles. Vooral als er geen zicht lijkt te zijn op verbetering.
Voor je het weet wordt het sociaal isolement waarin je terecht
komt sterker, en worden de gevoelens van eenzaamheid steeds
groter. Zelf heb ik ontdekt dat dit soort moeilijke situaties ook
iets positiefs kunnen brengen: mijn oudste kiest nog steeds voor
een eenvoudig huisje ergens aan zee. En de golven in de zee zijn
gelukkig wel gratis.
Wat kan je doen om sociaal isolement te voorkomen en
gevoelens van eenzaamheid te verminderen? Wat zijn goede
eerste stappen?
> Wees eerlijk tegen jezelf.
> Zorg voor reële verwachtingen.
> Praat erover.
> Delen is vermenigvuldigen.
> Schroom niet om hulp te zoeken.
Echte vrienden, familie en buren vinden het fijn om van betekenis
te zijn voor je. Vraag hun steun. Hulp zoeken kan ook bij Welzijn
Noordwijk. Via e-mail: welzijnsadvies@ welzijnnoordwijk.nl
of telefonisch: 071-711 4334. En bij Schuldhulpmaatjes
via 06-19103793 (op werkdagen van 09:00 – 21:00 uur) of
coordinator@schuldhulpmaatjenoordwijk.nl
23