Jan Hoogeveen-Leef 37

16
Veldzicht aan de Herenweg 114 in Noordwijk ontwikkelt
zich met forse stappen tot een unieke locatie waar het
aangenaam is om bijeen te komen voor vergaderingen,
workshops, culturele activiteiten, educatie, spraakmakende
markten en tal van andere bijeenkomsten. Maar het was
heel anders gelopen als voormalig eigenaar en bewoner
Jaap Hoogeveen meegewerkt had aan eerder bedachte
opties voor de locatie na zijn overlijden. Een reis van
Jaap met achterneef Jan Hoogeveen naar Polen
effende de weg voor de wens van Jaap om
Veldzicht ‘voor altijd’ in stand te houden
.
TEKST HARM DRAGT
BEELD BURO BINNEN
JAN HOOGEVEEN
(IN MEI 76 JAAR)
OVER ‘ZIJN’
VELDZICHT
.
“Ik fiets elke keer met plezier naar Veldzicht
en kan intens genieten van wat wij er met
alle vrijwilligers van gemaakt hebben"
Het had heel anders kunnen lopen met Veldzicht
Jan Hoogeveen: “Jaap kon goed leren en zat op de HBS in
Leiden. Maar toen zijn vader vroeg en onverwacht overleed
moest hij op 17 jarige leeftijd zijn toekomst omgooien en
terugkeren naar de boerderij van zijn ouders. Die omvatte een
terrein van zo’n 6 hectare waar het koeien ras Blaarkoppen
rondliep, wat ‘tante’ Marie de mogelijkheid gaf om kaas te
maken en te verkopen maar waar ook bollen werden geteeld.
Jaap Hoogeveen trouwde nooit en had geen kinderen. Toen
hij op leeftijd kwam begon de vraag te schuren wat er met
Veldzicht kon en moest gebeuren. Een schenking aan de kerk
werd een serieuze overweging. Tot de pastoor, die op vrijdag
altijd een borreltje kwam drinken bij Jaap, liet weten dat er in
het Bisdom Rotterdam de nodige koele rekenaars rondlopen.”
Oftewel als na schenking zou blijken dat er meer rendement
te behalen was om het te verkopen dan was Veldzicht
mogelijk van de kaart geveegd en was het huidige aangezicht
heel anders geweest. Ook als Jaap het geheel had willen
verkopen. Want dan was de Belastingdienst langs gekomen
om de helft van de opbrengst te innen. Een reis naar Polen
zorgde voor de opening om van Veldzicht een stichting te
maken. “Jaap zei tegen mij, ik vertrouw op jouw plan want ik
wil het netjes nalaten.”
Jan Hoogeveen: een veelzijdig en kleurrijk mens
Het is ontegenzeggelijk zo dat Jan Hoogeveen een bepalende
rol heeft gespeeld en nog speelt bij wat Veldzicht nu is. Maar
zijn levensloop gaat veel verder en dieper. Na de tuinschool
in Lisse volgde de militaire dienst. Daarna was hij werkzaam
bij CNB waarvoor hij in Duitsland zorgdroeg voor de verkoop
van bollen. Gelijk zijn oom Jaap zorgde het plotseling overlijden
van zijn vader dat de koers moest worden verlegd en
zette hij zich met zijn broer Leen aan het voortzetten van de
ouderlijke boerderij. In goed overleg tussen de broers werd
besloten om de koeien en varkens van de hand te doen en
de focus te leggen op bollen en bloemen. De locatie aan
de Zwarteweg bleek al snel te klein voor de ambitie van de
broers en met de aankoop van een groot perceel in Wassenaar
richting de Wassenaarse Slag kon er gewerkt worden aan de
gewenste expansie. Het idee om in het tuincentrum meubels
te verkopen leidde tot het huidige succesvolle bedrijf Flower
Farm. “Mijn motto is altijd geweest: Als je ideeën hebt dan
moet je ze ook uitvoeren. Mijn broer had een zoon en wij
hebben alleen meiden. Omdat onze dochters het stokje niet
over wilden nemen heb ik besloten om op mijn 55-ste met de
bedrijven, waaronder ook nog één in Hillegom, te stoppen.
Een ander motto van mij is: Als je iets ontwikkeld hebt moet
je het ook kunnen afstoten. Je moet er in ieder geval geen
last van ondervinden.”
Jan: de bescheidenheid zelve
Het mag dan zo zijn dat Jan met zijn oom Jaap heeft
doorgesproken dat het creëren van een stichting de beste
manier is om Veldzicht te behouden. Maar dat betekent niet
dat hij de uitkomst aan zichzelf toeschrijft. Want daar is hij de
persoon niet naar. “Ik heb het geluk gehad dat ik de plannen
verder kon uitwerken met onder meer fiscalist Marcus Berg,
financieel deskundige bij de Rabobank Piet Dijkzeul, Willem
Baalbergen (relatie met Museum Noordwijk) en de volle
neef van Jaap, Hein Verkade. Wij hebben alles uitgewerkt
en vervolgens aan Jaap voorgelegd. Hij hoefde bij wijze van
spreken alleen maar te tekenen.
Zo is veertien jaar geleden de (anbi) Stichting Landgoed
Veldzicht opgericht. Jaap kon zich prima vinden in het idee
om hier een streekmuseum onder te brengen.”
Veldzicht: een unieke locatie
Eind 2015 werd bekend dat de pachter op Veldzicht nagenoeg
per direct wilde stoppen. Daarmee kwam niet alleen tijdelijk
een einde aan het bewerken van de omliggende velden maar
vielen ook opstallen vrij. Bij de oprichting van de stichting
was aan het Genootschap Oud Noordwijk het alleenrecht
gegeven om de locatie te gebruiken voor uiteenlopende
activiteiten. Reden voor Jan om ook zitting te nemen in het
bestuur van het genootschap. “Ik had mijn handen vrij om mij
te wijden aan de verdere inrichting en uitbouw van Veldzicht.
Met anderen hebben wij de Bollenschuur uitgeruimd en
opnieuw ingedeeld. Later is de stal aangepakt en ingericht
voor educatiedoeleinden, is de bibliotheek tot stand gekomen
en is de verdwenen Hooischuur teruggeplaatst. Onze enthousiaste
tuinploeg draagt dagelijks zorg voor twee prachtige
kruidentuinen en een bloementuin. Veldzicht bruist van
de activiteiten die wij zelf ontplooien zoals onze jaarlijkse
markten. Maar de locatie is ook in trek bij derden voor het
geven van lezingen en workshops, voor culturele activiteiten,
voor vergaderingen en andere zakelijke bijeenkomsten.
Wij hebben in Gerrit Heemskerk een nieuwe en goede
pachter gevonden. De percelen rond Veldzicht liggen er
daardoor mooi bij en zijn als alles in bloei staat een plaatje.
De huurpachtopbrengst is belangrijk om te kunnen blijven
investeren in en onderhoud te plegen op Veldzicht.
Door een diep dal
In 2018 werd bij Jan lymphatische leukemie
geconstateerd, nadat er anderhalf jaar lang
van uitgegaan werd dat zijn verslechterde
gezondheid te maken had met zijn hart, waar
meer Hoogeveens met te maken kregen. “Ik kon
bijna niets meer waaronder lopen. Met mijn
broers ben ik steeds langere wandelingen gaan
maken waardoor ik Sassenheim waar ik toen
woonde echt heb leren kennen. Ik ben er gelukkig
goed bovenop gekomen al wordt mijn gezichtsvermogen
nooit meer wat het geweest is.”
Interview
JAN HOOGEVEEN:
‘IK KRIJG REGELMATIG DE
VRAAG HOE IK ZAKEN VOOR
ELKAAR KRIJG. MIJN ANTWOORD
IS DAN ALTIJD: IK HEB HET
GEWOON GEDAAN’
17