07.02.2024 Views

2024 02 08 Ikeda: music for strings - Ensemble Modern

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Do 8 feb <strong>2<strong>02</strong>4</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 uur<br />

Donderdag<br />

avondserie<br />

<strong>Ikeda</strong>: <strong>music</strong> <strong>for</strong> <strong>strings</strong><br />

<strong>Ensemble</strong> <strong>Modern</strong><br />

Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale<br />

programmaboekje is een extra service<br />

ter voorbereiding op het concert. Het is<br />

uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie<br />

tijdens het concert te raadplegen via je mobiele<br />

telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de<br />

andere concertbezoekers.<br />

Bij voorbaat dank.


Programma<br />

<strong>Ikeda</strong>: <strong>music</strong> <strong>for</strong> <strong>strings</strong><br />

<strong>Ensemble</strong> <strong>Modern</strong><br />

Ryoji <strong>Ikeda</strong> (1966)<br />

MIRROR one <strong>for</strong> two (wereldpremière; 2<strong>02</strong>0-23)*<br />

I <strong>for</strong> 2 Violins<br />

II <strong>for</strong> 2 Violins<br />

III <strong>for</strong> 2 Violas<br />

Donderdag<br />

avondserie<br />

Do 8 feb <strong>2<strong>02</strong>4</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 – 21.15 uur<br />

ca. 60 minuten zonder pauze<br />

Inleiding<br />

Foyerdeck 1<br />

19.15 – 19.45 uur<br />

Door Frederike Berntsen<br />

PRISM <strong>for</strong> string nonet (wereldpremière; 2<strong>02</strong>3)*<br />

REFLECTION <strong>for</strong> string nonet (wereldpremière; 2<strong>02</strong>2/23)*<br />

* compositieopdrachten van <strong>Ensemble</strong> <strong>Modern</strong>,<br />

Muziekgebouw aan ’t IJ met steun van Ammodo en<br />

DTzM, Dresdner Tage der zeitgenössischen Musik<br />

Staat je mobiele telefoon al uit?<br />

Dank je wel.<br />

2


Toelichting<br />

Ryoji <strong>Ikeda</strong> unplugged, zo zou je dit concert kunnen noemen. De Japanse beeldend<br />

kunstenaar en componist verwierf wereldfaam met zijn caleidoscopische klanksculpturen<br />

waarin elektronica en nieuwe technologie een hoofdrol spelen. Voor het eerst sinds lange<br />

tijd schreef <strong>Ikeda</strong> drie geheel akoestische werken, speciaal voor de specialisten van het<br />

Duitse <strong>Ensemble</strong> <strong>Modern</strong>.<br />

Van flinterdunne elektronische bliepjes<br />

tot indrukwekkende interventies in de<br />

openbare ruimte – in dertig jaar tijd bouwde<br />

de Japanse kunstenaar Ryoji <strong>Ikeda</strong> (1966)<br />

aan een oeuvre op het snijvlak van kunst<br />

en wetenschap, dat hij over de halve wereld<br />

(Europa, Noord- en Zuid-Amerika en Azië)<br />

exposeert. De vanuit Parijs opererende<br />

kunstenaar wordt geregeld uitgenodigd om<br />

voor drukbezochte plekken een klank-enlichtspel<br />

te ontwerpen.<br />

Exposities<br />

The Radar, een werk dat hij in talloze versies<br />

op evenzovele locaties presenteerde,<br />

kreeg een spectaculaire gedaante op het<br />

strand van Rio de Janeiro (in het kader<br />

van de Biennale Otras Ideías para o Rio<br />

2012). Na zonsondergang projecteerde<br />

hij een gigantisch grid op het strand, met<br />

daaroverheen de actuele stand van de<br />

sterren en planeten, en daarover bewegende<br />

lichtbalken als in een computermatrix. De<br />

ambient muziek die dit gelaagde visuele<br />

spel vergezelde, mengde subtiel met het<br />

geluid van de branding. In 2014 kreeg hij de<br />

vrije hand op Times Square. Drie minuten<br />

lang, van 23.57 tot 00.00 uur, zette hij dit<br />

met reclame overgoten stukje Manhattan<br />

in strak zwart-wit. In de loop der jaren<br />

ontwikkelde hij grafische zwart-witpatronen<br />

in talloze, razendsnel in elkaar vervloeiende<br />

variaties: pianotoetsen, zebrapaden,<br />

barcodes, schaakborden, wat je er maar in<br />

wil zien. Deze liet hij nu haasje-over springen<br />

tussen de wolkenkrabbers, ondersteund<br />

door een geraffineerd geluidsdecor; een<br />

duizelingwekkend schouwspel. Van recenter<br />

datum is <strong>Ikeda</strong>’s grootste tentoonstelling<br />

tot dusver. In september 2<strong>02</strong>1 exposeerde<br />

hij ruim twee maanden twaalf werken in<br />

The Strand in Londen. De bezoekers van<br />

dit industriële kunstcomplex zijn wel wat<br />

gewend op het gebied van zintuiglijke<br />

ervaringen, maar na het ondergaan van<br />

<strong>Ikeda</strong>’s audiovisuele labyrint ‘kunnen je ogen<br />

horen en je neus zien’, volgens de journalist<br />

van The Wallpaper.<br />

Schuwheid<br />

Het wereldwijde succes van <strong>Ikeda</strong> is<br />

opmerkelijk, omdat hij zelf consequent<br />

buiten beeld blijft. In ruim een kwart eeuw<br />

heeft hij maar een handvol interviews<br />

gegeven; op de zeldzame foto die van hem<br />

circuleert gaat hij schuil achter een muts en<br />

zonnebril; alleen op YouTube, waarop veel<br />

compilaties van zijn werk te vinden zijn,<br />

wil hij nog weleens een korte toelichting<br />

geven. Deze schuwheid is geen poging tot<br />

mystificatie. <strong>Ikeda</strong> heeft een glasheldere kijk<br />

op wat hem drijft, zoals blijkt uit die paar<br />

gesprekken die wél in druk zijn verschenen<br />

en waarin hij buitengewoon concreet en<br />

3


Toelichting<br />

coherent vertelt over zijn eigen ontwikkeling.<br />

Als geestelijk vader van een kunstwerk wil<br />

hij de waarneming van de bezoeker niet<br />

sturen. Immers, voor een kunstenaar is het<br />

kunstwerk een eindpunt, terwijl het voor de<br />

bezoeker juist een startpunt vormt.<br />

Muzikale carrière<br />

Een keerpunt in <strong>Ikeda</strong>’s leven vormde<br />

het moment toen hij als technicus en<br />

producer toetrad tot het alternatieve<br />

(nog altijd actieve) kunstenaarscollectief<br />

Dumb Type in Kyoto. Met de opkomst<br />

van de laagdrempelige dj-cultuur zette<br />

<strong>Ikeda</strong> zijn eerste stappen op het muzikale<br />

pad. Hij mixte bossa nova en tribal <strong>music</strong><br />

met abstracte elektronische klanken<br />

en hij experimenteerde met glitch, de<br />

storingsgeluiden die elektronische<br />

apparaten gevraagd en ongevraagd<br />

produceren.<br />

<strong>Ikeda</strong> participeerde in festivals als Impakt,<br />

Rewire, STRP, Urban Explorer, Gogbot en<br />

Todays Art. Hij exposeerde in de Vleeshal<br />

en gaf concerten in Paradiso, Effenaar en<br />

Kikker en meer recent in het Amsterdamse<br />

Muziekgebouw. Rond 2000 was hij geregeld<br />

te vinden bij Steim, de Amsterdamse studio<br />

voor live elektronische muziek, waar hij<br />

samenwerkte met geestverwant Carsten<br />

Nicolai (Alva Noto), net als <strong>Ikeda</strong> een pionier<br />

op het gebied van de audiovisuele kunsten.<br />

Toch was het nooit zijn intentie om muzikant<br />

te worden.<br />

<strong>Ikeda</strong> realiseerde zich dat hij, zoals zoveel<br />

dj’s, kopje onder dreigde te gaan in ‘de<br />

oceaan van muzikale mogelijkheden’ en<br />

besloot rigoureus het andere uiterste op<br />

te zoeken. Zijn tweede lp +/- (1996), die<br />

hij zelf beschouwde als zijn debuut als<br />

geluidskunstenaar, is uitsluitend gebaseerd<br />

op sinustonen en witte ruis – het meest<br />

basale geluid denkbaar, waar geen<br />

copyright op rust en dat twee extremen<br />

vertegenwoordigt: de sinustoon is strak<br />

gedefinieerd, witte ruis is chaos. Later zal<br />

<strong>Ikeda</strong> daaraan toevoegen: de sinustoon<br />

vertegenwoordigt de ratio, de witte ruis het<br />

gevoel, de romantiek van een continuüm.<br />

+/- is zijn handtekening, een album dat hij<br />

nog altijd als ‘tijdloos’ beschouwt. Vanaf dit<br />

moment staat zijn artistieke zoektocht in het<br />

teken van de reductie. Op de vraag ‘wat is<br />

geluid?’ (antwoord: sinustoon en witte ruis),<br />

volgt ‘wat is beeld?’ (antwoord: de pixel), en<br />

‘wat is de werkelijkheid?’ (antwoord: data).<br />

<strong>Ikeda</strong> heeft een fascinatie<br />

voor de kleinste eenheid,<br />

die de essentie van ons<br />

universum vormt.<br />

Het zijn deze uitgangspunten die hem<br />

tot een reeks kunstwerken inspireren die<br />

allemaal voortspruiten uit die ene bron: zijn<br />

fascinatie voor de kleinste eenheid, die de<br />

essentie van ons universum vormt. In zijn<br />

verlangen om tot de kern van de materie<br />

door te dringen heeft <strong>Ikeda</strong> een volgende<br />

stap gezet: sinds enkele jaren schrijft hij<br />

composities voor akoestische instrumenten.<br />

4


Toelichting<br />

Geen elektronica meer, maar louter de<br />

stoffelijkheid van metaal, hout, haar en huid<br />

als bron van geluid.<br />

De drie wereldpremières<br />

Over zijn drie nieuwe akoestische werken<br />

vertelt <strong>Ikeda</strong>:<br />

‘Ik schreef drie composities. Een daarvan<br />

bestaat uit drie duo’s: twee ervan met twee<br />

violen, een met twee altviolen. Voor het stuk<br />

gebruiken we een lange, smalle tafel met een<br />

vel papier erop, dat is de partituur. De spelers<br />

moeten langs de tafel bewegen om de<br />

partituur te lezen, ieder aan een kant van de<br />

tafel. De een kan de partituur van links naar<br />

rechts spelen, maar de andere speler moet<br />

dat in omgekeerde richting doen, omdat er<br />

maar vijf lijnen zijn. De <strong>music</strong>i lopen vanaf<br />

twee startpunten. Op een gegeven moment<br />

kruisen ze elkaar en steken ze over. Dit is een<br />

soort climax. Het is niet een stuk waarin je<br />

zonder reden van punt a naar b moet lopen<br />

– de choreografie maakt deel uit van de<br />

compositie, het is een essentiële parameter.<br />

Het stuk is erg harmonieus, wat belangrijk is<br />

omdat je het echt moet kunnen voelen.<br />

concert. Het belangrijkste is dat ik geen<br />

microfoons gebruik. Je neemt gewoon je<br />

kostbare viool mee en dan speel je. Mijn<br />

motivatie is om conventies uit te dagen.<br />

Het gaat om die uitdaging: iets ongewoons<br />

zien dat tegelijkertijd een beetje mooi moet<br />

zijn. Het gaat niet over een ongebruikelijk<br />

concept, dat is erg vermoeiend en kennen we<br />

nu wel. Het gaat om goede muziek, en ook<br />

om de spelers. Ze moeten ervan genieten.’<br />

Deze toelichting is gebaseerd op een artikel van<br />

Jacqueline Oskamp in De Groene Amsterdammer<br />

en een interview met Ryoji <strong>Ikeda</strong> door David<br />

Rittershaus, verschenen in <strong>Ensemble</strong> <strong>Modern</strong>s<br />

Magazine Nr. 59 - <strong>2<strong>02</strong>4</strong>/1.<br />

De andere twee composities zijn voor negen<br />

strijkers. Ik heb bewust voor negen mensen<br />

gekozen, omdat ik met symmetrie wilde<br />

werken. In het midden staat de contrabas,<br />

met aan weerszijden een kwartet. De <strong>music</strong>i<br />

staan in een rechte lijn, omdat het erom<br />

gaat dat ze hun bewegingen aan het publiek<br />

kunnen laten zien.<br />

Het podiumbeeld is eenvoudig, met een vast<br />

lichtplan, als in een conventioneel klassiek<br />

5


Composer's Note<br />

Ryoji <strong>Ikeda</strong> | <strong>music</strong> <strong>for</strong> <strong>strings</strong><br />

I have never been <strong>for</strong>mally educated and<br />

trained as a composer. Writing classical<br />

<strong>music</strong> <strong>for</strong> acoustic instruments is an<br />

enormous challenge to me, the process of<br />

this project had been painstakingly tough.<br />

At first, I restricted myself to excluding<br />

my usual artistic language, such as<br />

electronic audiovisual components and<br />

digital technologies, from my own palette.<br />

It was to make myself naked artistically.<br />

Since then I found some ways to tackle the<br />

notions of “symmetry” and “spectrum” as a<br />

central motivation. I studied the language<br />

of classical <strong>music</strong> as much as I could, which<br />

couldn’t be enough though, but somehow<br />

I completed all compositions. It was a long<br />

journey.<br />

This concert is purely acoustic without<br />

microphones and speakers. That is to<br />

respect the richness of acoustic instruments<br />

and human players without mixing the digital<br />

together.<br />

—Ryoji <strong>Ikeda</strong><br />

MIRROR [one <strong>for</strong> two], op. 12 (2<strong>02</strong>0-23)<br />

A single staff notation is placed on a long<br />

narrow table across the stage.<br />

The staff notion is mirrored: it can be read<br />

from both the normal and the opposite<br />

directions at the same time.<br />

There<strong>for</strong>e, 2 players share the single notation<br />

to play together, but reading it with different<br />

directions.<br />

Both players stand diagonally at the edge<br />

of the table. They start playing and walking,<br />

crossing each other at the middle point of<br />

the table. They end at the other side of the<br />

edge.<br />

*For the following 2 pieces<br />

I set 9 players symmetrically as a single line<br />

next to each other that enables to emphasize<br />

visual aspects and behaviors by the players<br />

such as the movements of bowing or other<br />

gestures.<br />

6


Composer's Note<br />

PRISM [<strong>for</strong> string nonet], op. 14 (2<strong>02</strong>3)<br />

A prism disperses white light into spectral<br />

colors. Inspired by it, the compositional<br />

process was like making a sonic sculptural<br />

work that carves some targeted blocks of<br />

harmonic or inharmonic sounds (like spectral<br />

colors) out of a mass of all notes (like the full<br />

spectrum of white light). This piece covers<br />

the full spectrum of notes from F1 to C6<br />

through the entire composition.<br />

REFLECTION [<strong>for</strong> string nonet], op. 13<br />

(2<strong>02</strong>2-23)<br />

In this piece, the notes rhythmically<br />

counterpointed each other in seven-eight<br />

time (7/8) throughout the composition —as<br />

if the notes are responding each other like<br />

reflections of light or sound.<br />

7


Biografieën<br />

Componist<br />

Ryoji <strong>Ikeda</strong><br />

Ryoji <strong>Ikeda</strong> (1966) is<br />

geboren in Gifu, Japan.<br />

Hij is een vooraanstaande<br />

elektronische componist<br />

en beeldend kunstenaar<br />

die momenteel in Parijs,<br />

Frankrijk en Kyoto, Japan,<br />

woont en werkt. Zijn kunst<br />

richt zich op de intrinsieke<br />

kenmerken van geluid en<br />

licht, waarbij hij zowel<br />

mathematische precisie als<br />

esthetiek integreert.<br />

<strong>Ikeda</strong> staat bekend als een<br />

bijzondere kunstenaar die<br />

succesvol werkt met zowel<br />

visuele als sonische media,<br />

en zijn oeuvre omvat live<br />

per<strong>for</strong>mances en installaties<br />

die geluid, visuals, materialen,<br />

fysische fenomenen en<br />

wiskundige concepten<br />

combineren. Naast zijn<br />

muzikale activiteiten heeft<br />

hij langlopende projecten<br />

met live per<strong>for</strong>mances,<br />

installaties, boeken en cd’s<br />

zoals test pattern (20<strong>08</strong> - ),<br />

cyclo (een samenwerking<br />

met Carsten Nicolai),<br />

superposition (2012 - ),<br />

supersymmetry (2014 - )<br />

en micro | macro (2015 - ).’<br />

Hij exposeert wereldwijd,<br />

waaronder in gerenommeerde<br />

instellingen zoals het<br />

Barbican Centre in Londen<br />

en het Pompidou Center<br />

in Parijs. Hij nam deel aan<br />

groepstentoonstellingen<br />

en presenteerde<br />

solotentoonstellingen in het<br />

Centre Pompidou, het Eye<br />

Film Museum en meer. Zijn<br />

albums, waaronder +/- (1996),<br />

0°C (1998), matrix (2000),<br />

dataplex (2005), test pattern<br />

(20<strong>08</strong>) en supercodex<br />

(2013) hebben bijgedragen<br />

aan de ontwikkeling van<br />

de elektronische muziek.<br />

Hij ontving de Prix Ars<br />

Electronica Collide@<br />

CERN 2014 en wordt<br />

vertegenwoordigd door de<br />

Almine Rech Gallery (Brussel,<br />

Parijs, Londen, New York).<br />

8


Biografieën<br />

Ryoji <strong>Ikeda</strong> - Portret 2<br />

9


Biografieën<br />

Uitvoerenden<br />

<strong>Ensemble</strong> <strong>Modern</strong><br />

Opgericht in 1980 is<br />

<strong>Ensemble</strong> <strong>Modern</strong> uit<br />

Frankfurt een van de<br />

meest prominente<br />

ensembles op het gebied<br />

van eigentijdse muziek.<br />

Het bestaat uit twintig<br />

<strong>music</strong>i van uiteenlopende<br />

nationaliteiten, en<br />

benadrukt daarmee de<br />

culturele diversiteit van het<br />

ensemble.<br />

Alle besluiten over het<br />

artistieke en financiële<br />

beleid worden genomen<br />

op democratische wijze.<br />

Het heeft opgetreden in de<br />

grote Europese concertzalen<br />

en festivals, waaronder<br />

Muziekgebouw aan ’t IJ, het<br />

Koninklijk Concertgebouw,<br />

de Elbphilharmonie, de<br />

Berliner Festspiele, Festival<br />

d’Aix-en-Provence, het<br />

Holland Festival en de<br />

Ruhrtriennale. Het voert<br />

jaarlijks zo’n zeventig<br />

eigentijdse werken uit,<br />

waarvan zeker twintig<br />

wereldpremières. Het<br />

ensemble heeft gewerkt<br />

met gerenommeerde<br />

componisten als John<br />

Adams, George Benjamin,<br />

Peter Eötvös, Brian<br />

Ferneyhough, Heiner<br />

Goebbels, Hans Werner<br />

Henze, Mauricio Kagel,<br />

György Kurtág, Helmut<br />

Lachenmann, György Ligeti,<br />

Olga Neuwirth, Enno Poppe,<br />

Rebecca Saunders, Karlheinz<br />

Stockhausen, Steve Reich<br />

en Frank Zappa. Het brengt<br />

cd’s uit op een eigen label,<br />

<strong>Ensemble</strong> <strong>Modern</strong> Media.<br />

Jagdish Mistry viool<br />

Giorgos Panagiotidis viool<br />

Veronika Paleeva viool<br />

Biliana Voutchkova viool<br />

Megumi Kasakawa alviool<br />

Victor Guaita Igual altviool<br />

Eva Böcker cello<br />

Michael Maria Kasper cello<br />

Paul Cannon contrabas<br />

10


Biografieën<br />

foto: Wonge Bergmann<br />

11


Verwacht<br />

An Evening of Today <strong>2<strong>02</strong>4</strong><br />

Negende editie<br />

Donderdag<br />

avondserie<br />

Serie<br />

Muziektheater<br />

Do 15 feb <strong>2<strong>02</strong>4</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 uur<br />

An Evening of Today is een showcase voor jonge nieuwemuziekensembles<br />

en componisten en biedt een zeer<br />

divers beeld van de muziek van nu. De verbeelding staat<br />

centraal: in eerdere edities verrasten de componisten<br />

met ongebruikelijke opstellingen, ballonnen, tafeltennis,<br />

video, nieuwe speeltechnieken, gerafelde nachtclubsferen,<br />

elektronica, nepnieuws, een rockband en ‘visuele muziek’<br />

zonder geluid.<br />

Van 2013 t/m 2018 presenteerde het Nieuw <strong>Ensemble</strong> ieder<br />

voorjaar An Evening of Today. Jonge componisten kregen<br />

de vrije hand een nieuw werk te schrijven. Zo ontstond een<br />

ware traditie die na de opheffing van het Nieuw <strong>Ensemble</strong> in<br />

dezelfde geest wordt voortgezet. Een wisselend team van<br />

componisten, <strong>music</strong>i en artiesten verzorgt nu het project.<br />

Programma: Alkistis Misouli I Love You / Łukasz Moroz<br />

tuning the cell / Elizabete Beāte Rudzinska Vocations<br />

Anne Teikari womanhood<br />

Anne Teikari<br />

foto: Co Broerse<br />

I.s.m.<br />

12


Verwacht<br />

Serie<br />

Kamermuziek<br />

international<br />

Tegenpolen: Alba Rosa<br />

Viva! Festival <strong>2<strong>02</strong>4</strong><br />

Erik Bosgraaf, Ralph van<br />

Raat + Sasha Witteveen<br />

Voor de vijfde keer vindt het tweejaarlijkse Alba Rosa Viva!<br />

Festival plaats rond het werk van de van oorsprong Italiaanse<br />

componiste en violiste Alba Rosa Viëtor (1889-1979). Deze<br />

keer met een wel heel bijzonder kamermuzikaal toptrio:<br />

blokfluitist Erik Bosgraaf, pianist Ralph van Raat en de jonge<br />

contrabassiste Sasha Witteveen. Zij spelen solo en als duo<br />

om uiteindelijk als trio te eindigen met een nieuw werk van<br />

componist Willem Jeths. Een concert met festivalsfeer vol<br />

ongehoorde combinaties en verrassende muziek.<br />

Behalve een concertavond is deze avond ook de finale van<br />

de Alba Rosa Viëtor Composition Competition. Voor deze<br />

editie selecteerde de jury vier finalisten: Ali Hosseini (Iran),<br />

Matthias Guntner (Oostenrijk), Sára Iván (Hongarije) en Björn<br />

Pinxter (Nederland). Deze jonge componisten schreven ieder<br />

een kamermuziekwerk voor blokfluit, contrabas en piano. Een<br />

deskundige jury bestaande uit de componisten Willem Jeths,<br />

Mathilde Wantenaar, Elena Firsova, Judith Weir en artistiek<br />

leider Reinild Mees kiest de winnaar. Het publiek mag<br />

stemmen voor de Publieksprijs. Na afloop van het concert is<br />

de feestelijke prijsuitreiking.<br />

Programma: Jacob van Eyk Selectie uit Der Fluyten Lusthof<br />

Henriëtte Bosmans Impressions / Alba Rosa Viëtor<br />

Nocturne en Capriccio / Mathilde Wantenaar La canzone del<br />

piccolo uccellino / Willem Jeths Kelimutu, nieuw werk voor<br />

blokfluit, contrabas en piano (wereldpremière, in opdracht<br />

van de Alba Rosa Viëtor Stichting)<br />

Vr 16 feb <strong>2<strong>02</strong>4</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 uur<br />

Alba Rosa Viëtor<br />

Finalisten Alba Rosa Viëtor<br />

Composition Competition:<br />

Ali Hosseini Ataxia / Björn<br />

Pinxter Development in<br />

Brown / Matthias Guntner<br />

Conjunction / Sára Iván<br />

An einen Haiku<br />

13


Verwacht<br />

Februari<br />

vr 9 feb / 20.15 uur<br />

Calefax’ rariteitenkabinet<br />

Calefax<br />

za 10 feb / 20.15 uur<br />

Rachmaninov Vespers<br />

Cappella Amsterdam<br />

zo 11 feb / 16.00 uur /<br />

Kleine Zaal<br />

Alive & Kicking<br />

Nieuw Amsterdams Peil<br />

zo 11 feb / 20.30 uur<br />

Masters of Anatolia<br />

The Secret <strong>Ensemble</strong>, Mahsa<br />

Vahdat + Coşkun Karademir<br />

wo 14 feb / 20.30 uur /<br />

Bimhuis<br />

Ghosted<br />

Oren Ambarchi, Johan<br />

Berthling + Andreas Werliin<br />

do 15 feb / 20.15 uur<br />

An Evening of Today <strong>2<strong>02</strong>4</strong><br />

Negende editie<br />

vr 16 feb / 20.15 uur<br />

Tegenpolen: Alba Rosa<br />

Viva! Festival <strong>2<strong>02</strong>4</strong><br />

Erik Bosgraaf, Ralph van Raat<br />

+ Sasha Witteveen<br />

Dag van de Franse<br />

Barok<br />

za 17 feb<br />

14.00 uur<br />

Gratie, branie, fantasie<br />

Simon Pierre, Lucile<br />

Boulanger + Olivier Fortin<br />

16.00 uur<br />

Tussen stadsplein en<br />

paleistoren<br />

Ricercar Consort + Philippe<br />

Pierlot<br />

20.15 uur<br />

Charpentier: Leçons de<br />

ténèbres<br />

<strong>Ensemble</strong> Correspondances<br />

+ Sébastien Daucé<br />

zo 18 feb / 20.15 uur<br />

Concord en Gaspard<br />

Marc-André Hamelin<br />

wo 21 feb / 20.15 uur<br />

Verdriet en hoop<br />

Cappella Mariana +<br />

Goeyvaerts String Trio<br />

do 22 feb / 12.30 uur<br />

Marigold Piano Quartet<br />

Lunchconcert i.s.m. Nationaal<br />

Muziekinstrumenten Fonds<br />

SoundLAB Workshop<br />

Maak je eigen muziek met de<br />

wonderlijkste instrumenten.<br />

Voor kinderen (7+) met<br />

volwassenen in de Atriumzaal<br />

om 13.00 uur op verschillende<br />

zondagen. Kaartjes via<br />

muziekgebouw.nl/soundlab<br />

WannaSwing<br />

Op de kade voor het<br />

Muziekgebouw staat de<br />

interactieve muziekinstallatie<br />

WannaSwing van theatermaakster<br />

Caecilia Thunissen<br />

en scenograaf Jan Boiten. Acht<br />

schommels sturen composities<br />

aan van hedendaagse<br />

componisten als Joey Roukens,<br />

Mayke Nas en Rob Zuidam.<br />

Zie voor meer in<strong>for</strong>matie<br />

muziekgebouw.nl/wannaswing<br />

Huil van de Wolff<br />

Elke 22e van de maand<br />

klinkt om 20.00 uur het<br />

geluidsmonument Huil van<br />

de Wolff van Martijn Padding<br />

ter herinnering aan oprichter<br />

van het Muziekgebouw<br />

Jan Wolff (1941 - 2012).<br />

muziekgebouw. nl/<br />

huilvandewolff<br />

Geheimtips<br />

Bijzondere concerten<br />

die je niet mag missen.<br />

muziekgebouw.nl/geheimtips<br />

14


Foto: Erik van Gurp<br />

Op de hoogte blijven?<br />

Mis geen enkel concert en schrijf je<br />

in voor onze nieuwsbrief! Scan de<br />

QR-code of ga naar muziekgebouw.<br />

nl/nieuwsbrief. Of volg ons via<br />

Facebook, LinkedIn of Instagram.<br />

4’33 grand café<br />

Kom voor of na het concert eten<br />

in 4’33 grand café. Reserveren:<br />

<strong>02</strong>0 788 2090 of 433grandcafe.nl.<br />

Rondom het concert<br />

- Na aanvang van het concert heb je<br />

geen toegang meer tot de zaal.<br />

- Zet je mobiele telefoon uit voor<br />

aanvang van het concert.<br />

- Het maken van beeld- of<br />

geluidsopnamen in de zaal alleen<br />

met schriftelijke toestemming.<br />

- Algemene Bezoekersvoorwaarden<br />

zijn na te lezen op muziekgebouw.nl<br />

Bij de prijs inbegrepen<br />

Reserveringskosten zijn bij de<br />

kaartprijs inbegrepen.<br />

Ook een drankje, tenzij anders<br />

vermeld op je concertkaartje.<br />

Word Vriend<br />

Inkomsten uit kaartverkoop dekken<br />

ten dele onze kosten.<br />

Word vriend: met jouw steun<br />

kunnen we concerten op het<br />

hoogste niveau blijven organiseren.<br />

Meer in<strong>for</strong>matie:<br />

muziekgebouw.nl/wordvriend<br />

Dank!<br />

Wij kunnen niet zonder de steun van<br />

onze vaste subsidiënten en Vrienden<br />

van het Muziekgebouw. Wij zijn hen<br />

daarvoor zeer erkentelijk.<br />

Druk binnenwerk<br />

druk & printservice<br />

15

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!