Bv0518

MOLDROK OM MOLD, MAT OG LANDBRUK
karsamfunnet, i røynda er. Det skal ikkje
meir til enn å bryta ut av den endelause
straumen og rett og slett setja seg ned.
Då høyrer ein fort sukka frå alle dei som
klagar på kø eller dei mange stemmene
som snakkar om «det veldige stresset
det er å vera her».
Den som set seg ned, kjem i prat med
andre menneske. Ein høyrer kven dei er
og kva dei er opptekne av. Menneske får
andleta sine tilbake. Då finn ein at det
menneskenære faktisk er til stades på
GW likevel. Uoffisielt. I dei forventningar
menneske ber på til kva matproduksjon
skal vera i vår tid. Den kjekkaste hallen,
fortel dei eg snakkar med, er husdyrhallen.
Der kjem ein tett på dyra. Der ser
ein mangfald, ikkje standardisering. Dei
kjekkaste standane, held dei fram, er
dei standane der ein blir oppmoda til å
setja seg ned, og der dei som står bak
disken har tid og lyst til å fortelja om eigen
bakgrunn. For mat skal ha andlet.
Mat er identitet. Nokon har produsert
den. Ein ønskjer å møta desse «nokon»,
høyra historiene deira, læra om staden
dei kjem frå og ressursgrunnlaget der.
Høyra om lokale rettar og korte verdikjeder.
Det å eta og drikka er sosiale aktivitetar
for oss menneske. Me vil treffa
andre over den gode maten. Det er difor
me kjem på GW, ikkje for ståande å stupstyrta
shots og smaksprøvar i frykt for å
bli rent i senk av den andletslause køen
som pressar på bakanfrå.
Den kjende amerikanske landbruksforskaren
Fred Kirschenmann skriv: «Ein
matrevolusjon er definitivt på gang.
Æraen til dei passive matkonsumentane
er over og ein ny æra med aktive matborgarar
er på veg». Denne lokale matrevolusjonen
spreier seg no over heile verda.
Den handlar om nærleik og eigarskap,
og definitivt ikkje om endå meir forbruk
og endå fleire produkt. At pengemakt og
store multinasjonale selskap ikkje ser
seg tente med slike endringar er lett
å forstå. Men burde det ikkje vera i vår
norske interesse å støtta opp under dette
skiftet?
Foto: Vidar Alfarnes
Ei oppmoding til arrangørane av den
norske standen (som me brukar veldig
mange millionar på): Neste år løftar ein
fram produsentane og produkta deira,
fortel deira historier, fortel om det verkelege
livet på bygda (også dei mange dagane
når det regnar), ønskjer velkomen
til dialog og involvering, byggjer møtestader
mellom den som dyrkar og den
som et. Først då får Norge sin beste og
mest tidsaktuelle stand på Grüne Woche.
MOLDROK:
drev av tørr mold
grunna vind,
jord arbeid – eller
friskt ordskifte.
BONDEVENNEN Nr. 5 - 9. februar 2018 19