Relinga - Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial . FGCMF

Proa, roda e quilla
v'. .=-"7Xt
Calimes e cosideira
A tapa trancan11
o N S' U c c I
Na construcción da lancha comenza-
N se por dispoñer primeiro a quilla, a proa e
a popa, para as que ha¡ moldes. Quilla,
: ",*'
Montaxe das cadernas sobre da quilla
Corredores e cuberta
O forro
A lancha rematada e lista
proa e popa son os elementos que, coas
súas seis pezas, constitúen a columna
vertebral da embarcación.
A continuación ha¡ que poñer as ca-
dernas. Hai molde só para a caderna
mestra, que se chama recideira. Das ca-
dernas, -podía levar unha lancha en torno
a vintecatro delas-, as de proa e popa
eran sinxelas, dunha coa peza. As de-
mais podían ser de dúas pezas, unidas
sobre a quilla; ou de tres, unha atrave-
sando o ancho do fondo e as outras dúas
completando a caderna a cada costado.
Unha vez postas as cadernas, encín-
tase, -colócase a cinta-, e a continuación
coménzase a poñer os banzos pola qui-
Ila. As táboas poden ter unha anchura de
en torno a vinte centímetros, e dous centí-
metros de grosor, sendo a súa lonxitude
variable. As primeiras chámanse cali-
mes: primeiros calimes, segundos cali-
mes. Postos os calimes, comézase des-
pois pola cinta. Cabo dela ponse a pri-
meira cosideira, a segunda, a terceira,
etc. Por último ponse o fecho, que apreta
todas as outras táboas.
Arriba, pola cinta, instálase a tapa
trancanil, despois a sentilla, e despois a
tapa regala. Por último, fanse a tilla, os
corredores, os bancos e o resto dos ele-
mentos, salientando a cuberta o aspecto
rexo e valente que ofrece a lancha.
As lanchas medían de 28 a 40 cuar-
tas, cunha eslora comprendida entre os
5'80 e 8'40 metros.