Relinga - Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial . FGCMF

Os botes
de Ribadeo
na
encrucillada
por Javier Villamil Rodríguez
Bote de Ribadeo: Ás fasquías
tradicionais únense novos aca-
bados e materiais modernos
Entre Ribadeo, Figueras e
Castropol desenvólvese todos os verán~
unha competición náutica que
exemplifica a volta ás nosas tradicións
mariñeiras. Preto de sesenta botes,
armados con vela de martelo, cirnbrean
a súa figura por aquelas augas, e
habitualmente máis de vinte concorren
6s regatas que organizan os clubes
náuticos de Ribadeo e Castropol.
Sen embargo, despois de trinta
anos de competición, quedan mate-
rias pendentes, materias moi impor-
tantes. En efecto, é hora, e non debe-
ría de haber retrasos, de preparar a
elaboración dun regulamento serio
que garanta para os botes, de acordo
co sentir dos regatistas, unhas condi-
cións de igualdade en primeiro lugar.
Porque ese milagre dos botes de
Ribadeo navegando, nunha das competición~
náuticas senlleiras de embarcación~
tradicionais no panorama
galego, realzase, e de aí ven o asombro,
sen unha regulamentación, feito
que non nos permite explicarnos a
pervivencia desa regata, se non é pola
afección probada dos veleadores.
As condicións absolutas de igual-
dade non poden garantirse, como é
sabido, e menos con barcos tradicio-
nais de madeira. Pediranse dous
iguais e un sairá máis rnangudo, e o
outro máis pesado, ..., e non haberá
dous iguais. Pero parece que certas
condicións de igualdade básica son
posibles.
En primeiro lugar interesará esta-
blecer os criterios sobre os que elabo-
rar o regulamento. E tal vez a primeira
cuestión sexa optar entre un criterio
que poderiamos chamar purista, de-
fendendo o rnantemento do bote nas
súas dimensións e estructura tradicio-
nais; e outro, que poderiamos deno-
minar evolucionista, no que se pro-
pugne o desenvolvemento de dimensión~,
fasquías, aparellos e técnicas
de navegación ó gusto dos navegan-
tes.
Á vista de como están hoxe os bo-
tes non está claro ata que punto inte-
resa seguir o que temos denominado
criterio purista, sobre todo pensando
nos acabados e nas orzas que empre-
gan os botes. Ben, pero será difícil
pretender, cun criterio puramente
evolucionista conseguir condicións de
igualdade para as regatas.Poderíanse
establecer dous tipos de regatas:
Unha puramente competitiva e outra
de carácter social e de recreo.