Relinga - Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial . FGCMF

- 1 OS CLUBES 1
de Portosín se facía algo pequeno, xa daquela os socios do cando se planificou o contradique do porto para presentar
Clube comenzamos a considerar un proxecto para termos unha proposta nosa para construir douipantaláns.
as nosas propias instalacións.
- E logo ¿como eran as instalacións naquel tempo?
Cando fala daqueles tempos vese que o Presidente trata
de lembrar as condicións que de certa forma contribuíron
- En realidade non había instalación ningunha. Tan só tiñamos
os veleiros fondeados no porto mesmo de Portosín
entre as embarcacións dos mariñeiros. Todo comenzou para
nós cunha clara vocación de mar. Tan só tiñamos un home
que nos coidaba as embarcacións
no fondeo e que nos levaba a elas cando
á idea de crear o gran Clube que existe hoxe. Entón recorda
que había xente de Santiago que tiña falta dun lugar en
donde poder atracar as súas embarcacións deportivas e
deixalas sen preocupación ata que quixeran usalas. Esa
demanda de Santiago foi importante para o crecemento do
clube.
as utilizabamos. Logo compramos un
edificio vello cáseque no mesmo peirao, nós todo
- Xa falabamos daquela, como seguimos
falando hoxe. de recuperar o
un edificio en ruinas que fora almacén e
mar como vivencia, de aproveitar os metaberna
e que logo quedou abandona-
dios existentes, os portos, as instalado.
O Náutico vello estaba ó lado das
cións dos mesmos, para practicar unha
antigas fábricas de salgadura.
actividade deportiva. Os franceses foron
- i E que clase de embarcacións ti-
comenzou cunha
clara vocación
de mar»
ñades daquela?
pioneiros nese empeño. Cando comenzaron
a xurdir problemas coa marina
- Máis que nada concentrabámonos nas embarcacións
de vela lixeira porque era co que máis comodamente podiamos
crecer. Sempre é máis fácil empezar a crecer coa vela
pequena.
mercante francesa e coa mesma pesca, os nosos veciños
do norte comenzaron a explotar a industria náutica. Nós, en
certa forma, intentamos facer o mesmo.
- Pero debeu ser unha tarefa bastante difícil, ¿non?
- ¿ Resultaba complicada a convivencia cos mariñei- - Cando nós presentamos o proxecto do Náutico que
ros de Poriosín? vedes hoxe xa levabamos dez anos con estudios de viabili-
-Difícil, pero ben. Quero dicir que tiñamos os barcos
dade, porque había xente con barcos en busca de Náutico.
fondeados entre os deles ~ ~~ e - semDre -~ coidamos de non inter-
8- -~
ferir cos barcos de Desca. Pero en realidade había pouco
sitio para todos. Ata o noventa convivimos no porto tos mariñeiros
e levámonos ben, L~~~ - a flota dos barcos do cerco
aumento~ ó mesmo tempo que as embarcación deportivas.
Entón, cando se falou do contradique aproveitamos para
presentar un proxecto serio á Confraría. Non só se falaba de
ter aquí algúns barcos, senon lamen de que o proxecto
afectaría dunha forma moi positiva á economía do seu entorno.
Habería -e creo que en relidade 0s houbo- m0it0~
Francamente había falta dun porto máis completo, con máis beneficios indirectos que saíron do Náutico.
abrigo, porque daquela o peirao de Portosín era tan só un
espigón.
- Pero do proxecto á realidade ¿quedaba moito por
andar?
-¿E que alternativas había naquel entón?
- Sen dúbida. Empezamos a obra cos nosos cartos.
-Tiñamos claro que había que conseguir unhas instala- Fixemos contas, e con sesenta prazas de amarre podiamos
l -
cións e que as había que conseguir cos nosos propios medios.
Entón informamos á Confiaría de Pescadores de San
financiar o Náutico. Daquela non había axudas como pensa
moita xente. As axudas viñeron máis tarde de Turismo. Nós
, Andrés de Portosín das nosas intencións e ademais de que financiamos dous centos cincuenta millóns de pesetas e
nunca tivemos problemas cos mariñeiros nin habería nin- Turismo só contribuíu con trinta millóns. Moita xente non sagunha
interferencia con eles no futuro. Logo aproveitamos be esta realidade.