Berlina con figura de cupé - Sprint Motor

Coleccionable
A Fórmula 1
1995
[1995]
O valor Schumacher
Schumacher por poder mental e técnica de pilotaxe, e Benetton
por espírito de equipo e estratexia pasaron pola criba
os únicos rivais sobre o papel: Damon Hill e o Williams FW17B. Tan
despexado lle quedou o camiño ó máquina alemán que se deu en falar del
para ir a desenferruxar Ferrari.
Había dúas formas
e afrontar o campionato:
con Renault e sen Renault,
e unha das dúas fórmulas
non levaba ó éxito.
O tacto con que manexou
Flavio Briatore a xestión
de Ligier como segunda
escudería ó seu cargo
permitiulle atraer ata
Benetton o motor RS
que levaba impoñéndose
os últimos anos a bordo
dos coches de Frank
Williams. Deste modo o
motorista francés beneficiábase
de, por un lado,
a garantía de ganar e, por
outro lado, a publicidade
extra nos man a man entre
Williams e Benetton.
O punto forte do Benetton
B195 era o lado
humano. Motor e chasis
non eran todo un, así que
había que compensalo,
os mecánicos coas pistolas,
Brawn coa estratexia
e Schumacher freando
pouco. O poder do
Williams FW17B tampouco
era o doutros tempos.
Á parte das guerras
que lle ganou Benetton
con raposadas e polo factor
Schumacher, notouse
demasiado o golpe moral
pola morte de Ayrton
Senna, arredor do cal estaban
depositados os estímulos
da Williams de fin
de século.
O mundo despois de Senna
A morte de Ayrton
Senna despexou o panorama.
Algúns da súa
quinta como De Cesaris,
Alboreto e Boutsen
xa tiñan desistido, para
canto máis os corentóns
Patrese, Prost, Mansell
e Piquet. Sobreviviron
Berger e Alesi, pero viña
pisando forte a xeración
do 68, capitaneada polo
destemido Schumacher,
o sufridor Hill, o
escocés Coulthard e incógnitas
como Häkkinen,
Barrichello, Irvine
e Frentzen. Non había
máis campión vivo ou
en activo ca Michael
Schumacher. Quen
quixera cuestionarlle o
estatus tería que falar
con el.
Damon Hill era bo
rapaz. E dos que insistía.
Pero o pobre turraba
contra unha parede.
Unha e outra vez entrou
na rateira de Michael.
A golpe de estratexia
o equipo ítalo-británico
Benetton botou mellores
cálculos ca Rothmans-Williams
nas
paradas de Montmeló,
Mónaco e Aida, por non
falar de Magny-Cours e
Estoril, onde os mecánicos
estableceron o récord
en 6,1 segundos.
Que Damon foi vítima
da presión quedou
patente en Silverstone,
onde cunha estratexia
favorable de dúas paradas
encontra a Schumacher
con rodas vellas,
apúrase a adiantalo
faltando quince voltas e
acaban os dous fóra. En
Spa foi penalizado por
exceder a velocidade
máxima nos boxes despois
de dar pena intentando
adiantar ó alemán.
En Nürburgring adianta
a Alesi de mala maneira
e cústalle o alerón e dez
puntos. En Suzuka acaba
na area por saída de
pista non-forzada.
Hill escornouse contra
fantasmas. Substituír
a Senna esixíalle competir,
non só ser rápido.
E Schumacher comeulle
a moral, cando estaba
cerca porque estaba
cerca e cando non o vía
por matinar ónde carallo
iría.