Program ve Bildiri Özetleri Kitabı - Ankara Mikrobiyoloji Derneği

MİNİ KONFERENS
Faz II ve III aşı çalışmaları en yoğun olarak Kuzey ve Latin Amerika ve Avrupa’da gerçekleştirilmiş;
Afrika’da ise aşının etkinliği ve güvenilirliğinin araştırılması için çalışmalar henüz planlanmıştır.
Yapılan çalışmalarda, her iki tip HPV aşısının da üçüncü dozundan bir ay sonra 15-26 yaş arasındaki
kadınların yaklaşık %100’ünde aşı tiplerine karşı saptanabilir düzeylerde antikor oluştuğu belirlenmiştir.
Aşı ile elde edilen antikor düzeyleri, doğal enfeksiyon sırasında oluşan antikor düzeylerinden
10-104 kat daha yüksektir. Aşılamadan sonra oluşan antikor düzeylerinin yaş ile ters orantılı olduğu
izlenmektedir. VLP temelli aşıların 15-23 yaş arasındaki kadınlarda yüksek immünojenisite gösterdiği
ve çok iyi tolere edildiği saptanmıştır.
Aşının üçüncü dozunun tamamlanmasıyla en yüksek düzeye (pik noktasına) ulaşan antikor titreleri,
aşılamadan 18 ay sonra yaklaşık 1log azalmakta, ilerleyen zamanlarda titrelerin düşmesine rağmen
yine de doğal enfeksiyon sonucu oluşan antikor titrelerinden daha yüksek olmak kaydıyla beş yıl boyunca
devam etmektedir. Ancak hastalığa karşı korumada etkili olan minimum koruyucu antikor düzeyinin
tam olarak bilinmediği de akıldan çıkarılmamalıdır.
Kuadrivalan aşı çalışmalarında, ilk aşılamadan beş yıl sonra
uygulanan rapel dozunun antikor titrelerinde artışa yol açtığı
gösterilmiştir. Günümüzde bildirilen en uzun takipli çalışmalar
ancak beş yılı kapsamaktadır. Oysa antikor titrelerindeki
kalıcılığın ve klinik korumanın net olarak belirlenmesi için
daha uzun takipli çalışmalara gerek vardır ki, bugün için her
iki aşının da uygulanmasından sonra 14 yıllık takip çalışmaları
planlanmıştır.
Her iki tip aşı ile de yapılan çalışmalar, diğer HPV tiplerine
karşı çapraz koruma sağlandığını göstermektedir. Bu durumun,
aşı tipleri olan tip 16’nın tip 31 ile, tip 18’in ise tip 45 ile aralarındaki
yakın genetik ilişkiye bağlı olduğu ifade edilmektedir.
Bivalan aşı ile yapılan uzun süre takipli faz II çalışmalarında, aşı
etkinliğinin tip 45’e karşı %94.2, tip 31’e karşı ise %54.5 olduğu
bildirilmiştir. Kuadrivalan aşı çalışmasında ise, önceden tüm
tipler için seronegatif olan 10 kadın aşılanmış ve 10/10’unda tip
18’i, 8/10’unda tip 31’i ve 6/10’unda tip 45’i nötralize eden antikorların
geliştiği saptanmıştır. Ancak çapraz korumanın klinik
öneminin gösterilmesi için ileri çalışmalar devam etmektedir.
HPV aşısının diğer aşılarla kombine kullanımı ile ilgili
yapılan çalışmalar, kuadrivalan HPV aşısı ile rekombinant
hepatit B aşısının aynı ya da farklı zamanlarda uygulanmasının,
her iki aşıya karşı antikor yanıtını değiştirmediğini göstermiştir.
Gerek kuadrivalan gerekse bivalan HPV aşıları ile
adölesanlara uygulanan diğer aşılar (dift eri-tetanoz-boğmaca,
meningokokal konjugat aşısı, vb) arasındaki etkileşimin araştırıldığı
çalışmalar ise halen devam etmektedir. Ancak bu
aşıların HIV pozitif, ciddi malnütrisyonlu ve malarya veya
helmint enfeksiyonları olan bireylerdeki etkinliği henüz değerlendirilmemiştir.
Şekil 1. HPV-L1 virus benzeri partiküller (VLP)
ile aşı hazırlanması ve uygulanması
(http://www.nature.com/nrmicro/journal/v2/n4/
thumbs/nrmicro867-f2.gif)
17