(Isparta) Hidrojeoloji Ä°ncelemesi Simge Ãrmeci Yüksek Lisans Tezi ...
(Isparta) Hidrojeoloji Ä°ncelemesi Simge Ãrmeci Yüksek Lisans Tezi ...
(Isparta) Hidrojeoloji Ä°ncelemesi Simge Ãrmeci Yüksek Lisans Tezi ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
6<br />
gelir. Otokton seri Üst Miyosen – Pliyosen yaşlı Bağkonak ve Yarıkkaya<br />
formasyonlarıyla biter. Demirkol, Hoyran ofiyolitlerinin Pireniyen fazına bağlı<br />
olarak DKD- BGB’dan geldiğini ve bölgenin Eosen sonundan günümüze değin<br />
düşey hareketlere bağlı olarak faylandığını savunur.<br />
Öztürk ve diğ. (1981); Batı Torosların kuzey kesiminde yer alan Sultandağ güneyi<br />
ile batıda Anamasdağ arasında yer alan Beyşehir- Hoyran napları’na ilişkin olarak<br />
Şarkikaraağaç ve civarında çalışma yapmışlardır.<br />
Boray ve diğ. (1985); <strong>Isparta</strong> büklümünün kuzeyinde Şuhut- Çay, Yalvaç-<br />
Gelendost ve Sultandağ sahalarındaki Neojen ve Kuvaterner çökellerini<br />
incelemişlerdir. Bölgede neotektonik dönemin Üst Miyosen’de başladığını ifade<br />
etmişlerdir. Neojen çökellerin karasal, akarsu ve göl fasiyesinde olup, Üst Miyosen-<br />
Pliyosen yaşta olduğunu ve daha eski kayalar üzerinde uyumsuz olarak yer<br />
aldıklarını belirtmektedirler. Bölgedeki bu çökellerde tektonik şekil değiştirme ile<br />
yaklaşık K- G uzanımlı kıvrımlar ve ters faylar ile bölgenin kuzeyinde küçük bir<br />
alanda D- B uzanımlı normal fayların oluştuğunu ortaya koymuşlardır. Bölgede Üst<br />
Miyosen’den beri devam eden bir sıkışmadan ve bu nedenle <strong>Isparta</strong> Büklümünün<br />
kuzey kesiminde D- B yönlü daralmadan bahsetmektedirler.<br />
Demirkol ve Yetiş (1985); Batı Torosların kuzeyinde Sultandağ kuzeybatısındaki<br />
Allokton birimler ve stratigrafileri ile ilgili olarak yapmış oldukları çalışmada,<br />
bölgede temelde Üst Kambriyen- Alt Ordovisiyen yaşlı Sultandede formasyonunun<br />
yer aldığını, bunu açısal uyumsuzlukla Maestrihtiyen öncesi karbonatların,<br />
Maestrihtiyen- Lütesiyen aralığında pelajik ve neritik çökellerin açısal uyumsuzlukla<br />
üzerlediğini belirtmişlerdir.<br />
Araştırıcılar, bölgede Üst Miyosen’de başlayan yeni bir tektonik etkinlik dönemi<br />
içinde hızlı bir karasal ve gölsel kırıntılı depolanmadan, Kaledoniyen ve Alpin dağ<br />
oluşumu hareketleri ile gelişmiş yapı şekillerinden bahsetmektedirler. Alt<br />
Ordovisiyen- Liyas aralığını temsil eden birimlerin bulunmamasını bu zaman<br />
aralığında çökelmemeye değil, bunların aşınımı ile yok olduğuna bağlamaktadırlar.