Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi

Oğuz Sadık AYDOS
konusunda üst düzey bir koruma sağlanmış olacaktır. Ayrıca haksız saldırıda
bulunan da kader faktörü nedeniyle sorumluluktan kurtulamamalı ve fiil
yaptırımsız kalmamalıdır.
Manevî tazminatta amacın zarar görenin tam tatmini, zararın
etkilerinin giderilmesi olması karşısında bu davanın da “belirsiz alacak”
şeklinde açılması gerektiğini düşünüyoruz. Şöyle ki, manevî zarar parasal
karşılığının tespiti mümkün olmayan zarardır. Ayrıca, olay gerçekleştiği
anda kişinin gelecekte ne kadar daha üzülmeye devam edeceği, farklı elem
veya kederlerin de ortaya çıkıp çıkmayacağı kesin olarak bilinemez.
Uygulamanın, manevî zararın bölünmezliği konusundaki tutumunu terk
etmesi, manevî tazminatın amacına daha çok hizmet edecektir.
Basın özgürlüğü bağlamında, cezaya ilişkin sürelerin kısaltılması
karşısında, cezaya ilişkin daha uzun sürelerin hukuk davalarında da
uygulanacağı şeklindeki Borçlar Kanunu hükmü uygulama kabiliyetini
kaybetmiştir. Süre sadece hukuk davasının süresi olarak dikkate alınmalıdır.
BİBLİYOGRAFYA
AKİPEK, Jale G./AKINTÜRK, Turgut/ATEŞ KARAMAN, Derya:
Türk Medenî Hukuku Başlangıç Hükümleri Kişiler Hukuku Yeni
Medenî Kanuna Uyarlanmış, C. I, B. 7, İstanbul 2009.
ATILGAN, Semra: Gazetecilerin Korunması, İstanbul 1991.
AYRANCI, Hasan: “Yargıtay Uygulaması Işığında Manevî
Tazminat Miktarının Belirlenmesinde Tarafların Sıfatı, İşgal Ettikleri
Makam, Diğer Sosyal Ve Ekonomik Durumlar”, e – akademi, Nisan
2006, S. 50, , 14.9.2011.
BELLİ, Doğan Bülent: Basın Yolu ile Kişilik Hakkına
Saldırılardan Doğan Hukukî Sorumluluk, Ankara 2008.
32 Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. XVI, Y. 2012, Sa. 2