kur'an-ı kerim

1. ÜNİTE
“Onlardan geriye kalan hiçbir iz görebiliyor musun
Peki, Hz. Hud ve inananlara ne oldu
“Hud’u ve beraberindeki iman edenleri rahmetimizle kurtardık.” 54
Âd kavmi’nden geriye kalan sadece ibret alınacak hâlleri olmuştu. Allah’ı inkârın neticesi hem
bu dünya hayatında hem de ahiret hayatında perişanlıktı.
1.4. Hz. Salih
Hicr, bağlar ve bahçelerle çevrili yemyeşil bir
yerdi. Hz. Hud (a.s.) ve müminler Âd kavmini helak
eden o müthiş fırtınadan kurtulduktan sonra
Hadramut civarına yerleşmişlerdi. Onların nesillerinden
gelenler zamanla çoğalmış, yeni bir
yurt arayışına girerek Hicaz ve Şam arasında
bulunan ve “Vadi’l-Kura” diye de bilinen Hicr’e
yerleşmişlerdi. Burada yaşayan kavme “Semûd”
kavmi denmekteydi.
Semûd kavminin yaşadığı yerler onların gücünü
ve zenginliğini gösteren şeylerle doluydu.
Mükemmel taş işçiliği ürünü saraylar yontmuşlardı dağlarda. Semûd halkı, ovalarında yüksek katlı
binalar yapmakla ün salmışlardı. Görenleri hayran bırakacak şehirler kurmuşlardı. Hayatlarının
maddi yönü harika idi. Acaba onların, inanç ve ahlakları nasıldı
Hz. Hud’dan sonra onun getirdiği tevhit dininden uzaklaşılmış insanlar, putperestlik karanlığına
tekrar düşmüşlerdi. Ahlak, adalet, insani değerler ayaklar altındaydı. İktidarı, gücü elinde
bulunduranlar, insanları tekrar ezmeye başlamıştı. Haksızlığa uğrayanlar kendilerine uzanacak
bir eli beklerken, Allah Semûd kavmine kendi içlerinden Hz. Salih’i peygamber olarak gönderdi.
Hz. Salih peygamber olmadan önce kavmi içerisinde çok sevilen, kendisine güvenilen bir kişi idi.
“Semûd kavmine de kardeşleri Salih’i gönderdik.” 55
Hz. Salih onlara şöyle seslendi:
— Ben sizin için güvenilir bir elçiyim. Allah’tan korkun ve bana itaat edin. Ben sizden buna
karşılık bir ücret istemiyorum. Benim ücretim yalnız âlemlerin Rabb’ine aittir.” 56
Bu ilk davetin hemen ardından Hz. Salih (a.s.) onları Allah’a kulluğa davet etti.
— Kavmim! Allah’a kulluk edin, ondan başka ilahınız yoktur. Sizi topraktan yaratan ve bir ömür
54 A’raf suresi, 72. ayet.
55 Hud suresi, 61. ayet.
56 Şuarâ suresi, 143–145. ayetler.
29