marketing europe & anatolia - Eksantrik Prodüksiyon

Köşe
Oğuzhan Akay
(ezberbozacısı
)
Peter Pan’a mektuplar - 11
Bozmak mı Yapmak mı
Bu ay, sana olan mektubumu dergimizin yıldönümünde
yolluyorum Peter. O yüzden birarmağanım var sana.
Sıradışı öykü bu. İyi oku:
Bir zamanlar Hindistan’da çok ünlü bir ressam varmış...
Herkes bu ressamın yaptıklarını kusursuz kabul edecek
kadar beğenirmiş. Onu ‘Renklerin Ustası’ anlamına gelen
Ranga Çeleri olarak tanısalar da Ranga Guru derlermiş...
İşte onnun yetiştirdiği bir ressam olan Raciçi’yle ilgili
öykümüz. Raciçi eğitimini tamamlamış ve son resmini
yaparak Ranga Guru’ya götürmüş ve ondan resmini
değerlendirmesini istemiş... Ranga Guru,
“Sen artık ressam sayılırsın Raciçi. Artık senin resmini
halk değerlendirecek,” diyerek; “Resmini şehrin en
kalabalık meydanına götür ve en görünen yerine
yerleştir, yanına da kırmızı bir kalem koyarak halktan,
beğenmedikleri yerlere çarpı koymalarını rica eden bir
yazı bırak,” demiş.
Raciçi denileni yapmış... Birkaç gün sonra Raciçi resme
bakmaya gittiğinde görmüş ki, tüm resim çarpılarla
bozulmuş ve neredeyse görünmüyor.Çok üzülmüş
tabii. Alıp resmi götürmüş Ranga Guru’ya ve ne kadar
üzgün olduğunu belirtmiş. Ranga Guru üzülmemesini ve
yeniden resme devam etmesini önermiş.Reciçi yeniden
yapmış resmi ve yine Ranga Guru’ya götürmüş.Resmi
yine şehrin en kalabalık meydanına bırakmasını istemiş
Ranga Guru.
“Ama bu defa yanına bir palet dolusu çeşitli renklerde
yağlı boya, birkaç fırça ile birlikte insanlardan
beğenmedikleri yerleri düzeltmesini rica eden bir yazı
bırak,” demiş.
Raciçi denileni yapmış... Birkaç gün sonra gittiği
meydanda görmüş ki resmine hiç dokunulmamış, fırçalar
da, boyalar da kullanılmamış.Çok sevinmiş, koşarak
Ranga Guru’ya gitmiş ve resme dokunulmadığını
anlatmış. Ranga Guru demiş ki:
“Sevgili Raciçi, sen ilk seferinde insanlara fırsat
verildiğinde ne kadar acımasız bir eleştiri sağanağıyla
karşılaşılabileceğini gördün. Hayatında resim yapmamış
insanlar bile gelip senin resmini karaladı... Oysa ikinci
kez onlardan hatalarını düzeltmelerini, yapıcı olmalarını
istedin... Yapıcı olmak eğitim gerektirir.Hiç kimse
bilmediği bir konuyu düzeltmeye kalkmadı, cesaret
edemedi. Mesleğinde usta olman yetmez, bilge de
olmalısın. Emeğinin karşılığını, ne yaptığından haberi
olmayan insanlardan alamazsın.Onlara göre senin
emeğinin hiçbir değeri yoktur.Sakın emeğini bilmeyenlere
sunma ve asla bilmeyenlerle tartışma.
Bu öykünün yazarı belirsiz.Ama kıssadan hisse
çıkartabiliriz.Öykünün gerçekliği olmasa bile verdiği ders,
çıkardığı pay önemli. Eleştiri, herkese bırakılabilecek bir
konu değil.Yapıcı olanını ise ancak objektif, art niyetsiz,
bilge, deneyimli insanlar başarabilir.
Sana niye anlattım bu öyküyü dersin Peter
Çünkü her yaratıcının yaşamında karşılaşabileceği bir
durumu anlatıyor.Ve bu benim de başıma geldi.
Hem de bir kez değil, çok kez. Ne zaman ki iyi niyetle
ve herkesin anlayacağını umarak bir işimle ilgili görüş
istedim, sözgelimi internette bir işimi paylaştım,
ben de Raciçi oldum. Hayatında reklam yapmamış, taşın
altına elini sokmamış, yaratıcılıktan bihaber insanlar,
işin enini sonunu bilmeden insafsızca eleştiri yapmaktan
kaçınmadılar.Eleştirinin ucunu kaçırdılar. Benim de hatam
onlardan objektif, art niyetsiz olmalarını beklemekti. O
yüzden artık ben de işi bilenlerin değerlendirmelerine
bırakıyorum.
Şimdi Peter, en iyisi, sen de günlük yaşamınızda
eleştiriye kapalı, pozitif katkıya açık olduğunu söyle.
Böylece herkesin konuşmadan önce çok düşünmesini,
ağzından çıkanı duymasını, yaratıcı çözümler
bulmak adına kendilerini zorlamasını sağlarsın.Sen
de başkalarını eleştirmek yerine bu yöntemi uygula.
Göreceksin; daha çok dinlenecek, daha çok sevileceksin.
Ezber bozmak, bazılarının anladığı gibi yıkmak değildir
çünkü, yeni bir yapı kurmaktır Peter.
Başkasının ağzıyla ve yorumlarıyla değil, kendi zihninle
var olmak, seçmek ve konuşmaktır.
“Muhtaç olduğun kudret’ damarlarında dolaşan yaratıcı,
cesur, yenilikçi, korkuya pabuç bırakmayan ‘kanda
mevcuttur!’.
Bozmak değil yapmaktır bunun adı.
marketing europe & anatolia / 21