Renk Veren Doğal İndikatörlerin Asit ve Baz Belirlenmesinde ...

ürünü olan tuz artık ne asit, ne de baz özelliği taşıyan nötr ya da yansız bir
bileşiktir.
1.2. Bilinen ilk Asit
Asetik asit, arı halde, kemirme gücü yüksektir ve boğucu bir kokusu
vardır. Renksizdir, 118˚C’ta kaynar: 16,5˚C’ta ve olağan atmosfer basıncı altında
katılaşır.
Asitler bütün kimyasal maddelerin hem en yararlılarından, hem de en
tehlikelilerinden sayılır. Sözgelimi derişik hidroklorik asit öldürücü bir zehirdir;
ama mide özsuyunda bir miktar seyreltik hidroklorik asit bulunmasaydı besinler
yeterince sindirilemezdi. Asit terimi “ekşi” anlamındaki Latince bir sözcükten
türetilmiştir, çünkü bu bileşiklerden çoğunun tadı ekşidir. Bu yüzden
eskiçağlarda insanlar asitleri tadına bakarak ayırt eder, örneğin sirkenin tipik bir
asit olduğunu bilirlerdi. Kimyacılar ise tanımadıkları bir sıvının asit olup
olmadığını anlamak için turnusol denen boyar maddelerden yararlanırlar.
Liken türü bitkilerden elde edilen bu boyarmaddeler, asit ve baz yapısındaki
maddeleri tanıyıp ayırt etmeye yarayan birer belirteç ya da ayıraçtır. Asitleri
tanımanın bir yolu da bu maddelerin içine element halinde magnezyum ya da
sodyum karbonat (çamaşır sodası) karıştırmaktır. Çünkü bu maddelerin ikisi de
asitlerde çözünürken tıpkı bir gazoz gibi köpürür.[3]
1.2. BAZLAR
Suda iyonlaştıklarında ortama OH - (hidroksit) iyonu ve elektron çifti verebilen
maddelere verilen isimdir. (NH 3 )hariç. Sulu çözeltilerinde OH - iyonu verirler [1].
Bazlar aşağıdaki özelliklere sahiptir [2];
a. Suda iyon oluşturarak çözünürler. Çözeltileri elektrik akımını iletir.
b. Tatları acıdır. Sabun köpüğünün acılığı yapısındaki sodyum hidroksitten,
karabiberin acılığı yapısındaki piperidin bazından ileri gelir.