5 TL. CHP iktidarÄ±nÄ±n geleceÄi ve TÃ¼rk MilliyetÃ§ilerini bekleyen Ã§etin

More documents

Recommendations

Info

DEVLET — YIL : 9 — SAYI : 433 — 20 ŞUBAT 1978 — SAYFA : 9 teklifin de bütün şubelerimizin şehit ülkücü meslektaşlarımızı anmak üzere yılın belirli bir gününde, meselâ 31 Ekim'de büyük bir merasim tertiplemeleridir. Bundan takriben üç yıl kadar önce başlatılan eğitimimizi gerçekten millileştirme hareketine üyelerimizin büyük yardımları olmuştur. Üyelerimizin yönetimindeki okulların hemen hepsinde kanun ve yönetmelikler cesaretle ve taraf tutmadan uygulanmış, bu sayede disiplin tesis edilmiş, öğretim ve eğitim okul dışından gelen tecavüzlere rağmen aksaksız sürdürülmüştür. Bu gelişme vatandaş tarafından büyük bir takdirle karşılanmış ve ülkücü öğretmenler milletimizin uzun yıllar özlemini çektiği muallim olarak bağırlara basılmış, baştacı edilmiş ve ümid kaynağı olmuşlardır. Tamamen millî menfaat açısından değerlendirilerek memnun olunması gereken bu başarı, maalesef partizanca kıskanılmıştır. Bunun neticesinde üyelerimizin eğitimde millileşme hareketindeki müessiriyet azaltılmağa çalışılmıştır. Bundan millî menfaatlerin zarar göreceğini anlamayan yöneticiler, millet tarafından gereği gibi ikaz edilmişlerdir. Bundan sonra bu ikazların daha müessir seviyelerde yapılacağı anlaşılmaktadır. Çünkü milJetimiz artık kendine uyan, çocuklarını kendinden uzaklaştırmayan, yabancı ve sapık ideolojilere saptırmayan ülkücü öğretmenleri tanımakta ve korumaktadırlar. U | Ikücü öğretmenlerin başarıları diğer ı bazı siyasî çevrelerde daha şiddetli bir kıskançlık, daha doğrusu bir hırçınlık ve düşmanlık yaratmıştır. Yapılan görevin kendi görüşlerine tamamen ters olduğuna inandıkları için bu çevrelerden bir kısmı bizi millete eli veya beli silahlı zorbalar olarak tanıtmağa çalışmış, bir kısmı da bir yıldırma veya imha siyâseti uygulamaya başlamıştır. Bu gibi tutum ve davranışlara, Türk Milliyetçiliğinin kaderi diye boyun eğiyor tahammül ediyoruz. Türk Milliyetçiliğinin bu memlekette hakim olacağı zamanın çok gecikmeyeceğine olan inancımız tahammül gücümüzü arttırıyor. Türkiye Cumhuriyeti Devletinin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğünü korumak bir Anayasa emridir. Devletimizi idare edenler bu emri yerine getirmek üzere her türlü tedbiri almakta yükümlüdürler. Bu konuda ilim adamlarınca en müessir yol olarak tavsiye ediien, gerçekten millî bir eğitim sisteminin uygulanmasıdır. Devletimizin bütün fertleri ancak ve ancak bunlara millî kültürümüzün, millî değerlerimizin benimsetilmesi nisbetinde kader, tasa ve kıvanç birliğine yaklaştırılabilir. Müşterek bir tarihe, müşterek bir dile, müşterek bir san'at anlayışına, müşterek bir inanç ve ülküye sahip olduklarını bilmeyen insanları kaderde, tasada ve kıvançta ortak hale getirmeğe imkân yoktur. Yalnızca «Anayasamız böyle emrediyor, kaderde, kıvançta ve tasada ortak olun, bölünmeyin» demekle gayeye ulaşılamaz. O halde bütün okullarımızda çocuklarımıza millî kültürümüzün bütün unsurlarını tanıtacak, bunları geliştirme yollarını öğretecek, böylece muasır medeniyetler seviyesinin üstüne çıkma ülküsünü benimsetecek bir eğitim ve öğretim uygulamamız şarttır. Böyle bir eğitime çağ dışı diyenlere, millî birlik ve beraberliğimizi korumayı ve kuvvetlendirmeğe sağlayacak başka hangi yolu tavsiye edeceklerini sormak lâzımdır. A slında bu konuda mer'i kanunlar muvacehesinde münakaşa bile yapılamaz. Gerçekten 1739 sayılı M. Eğitim Temel Kanununu T.C. Devletinin bütün fertlerinin, «Atatürk inkılâplarına ve anayasanın başlangıcında ifadesini bulan Türk Milliyetçiliğine bağlı Türk Milletinin millî, ahlâkî insanı, manevî ve kültürel değerlerini benimseyen, koruyan ve geliştiren; ailesini, vatanını, milletini seven ve daima yüceltmeye çalışan; Türkiye Cumhuriyetine karşı görev ve sorumluluklarını bilen ve bunları davranış haline getirmiş yurttaşlar olarak yetiştirilmesini» emretmektedir. Hal böyle iken, Millî Eğitim Bakanlığının okullardan bir müddet önce Kültür Bakanlığınca çoğaltılmış renkli tarihî tabloları ve Atatürk hariç Türk Milletinin tarihini yapmış Türk Büyüklerinin resim ve özdeyişlerini, hattâ san'at eserlerini kaldırmak ÜZL verdiği emirle, söz konusu kanunu yürütme sorumluluğu bağdaştırılabilir mi Türk çocuğunun kendi tarihi ile öğünmesi istenmiyor mu Ona şimdiye kadar olduğu gibi bundan sonra da Türk olmaktan hicap duyacağı yabancı kaynaklardan alınan tarihî vak'alar mı öğretilecek Son hükümet programında iki yıldır orta öğretimde okutulmakta olan 22 kültür dersi kitabının çağ-dışı ve bölücü diye horlanması ve artık kullanılmayacağının ifade edilmesi de bizce Millî Eğitim Temel Kanununun emirlerine uyamayacağının başka bir belirtisidir. Çünkü bunlarsız kanundaki amaçlara varılamaz. Bu hususları ilgililere anlatmak, milletimize de duyurmak bütün milliyetçi teşekküllere ve aydın kişilere düşen en önemli vazifedir. Bu ikaz ve davetimi, daha çok akılda kalır ümidi ile, konuşmanın sonunda yapmış oluyorum. Beni sabırla dinlediğiniz için teşekkürlerimi sunar, kongremizin Türk Milletine, öğretmenlik mesleğine, nihayet derneğimize ve bütün ülkücü üyelerimize hayırlı olmasını temenni ederim. Saygılarımla,
DEVLET — YIL : 9 — SAYI : 433 — 20 ŞUBAT 1978 — SAYFA : 10 Demokrasilin Zor Günleri MEHMET IŞIKKAYA 1978 başlarında Türk Toplumunun sosyo-ekonomik ve politik yapısı büyük bir buhranla karşı karşıya bulunmaktadır. Ekonomideki büyük darboğazlar siyasî istikrarsızlıkla katmerleşerek önümüzdeki günlerin karanlık olacağını göstermektedir. Az gelişmiş ya da gelişmekte olan ülkelerin geçiş dönemlerinde çok büyük buhranlarla karşılaşması çağımızın bir gerçeğidir. Sanayileşme sürecindeki ülkelsrin sosyal yapılarında oluşan bunalım ve sosyal patlamalar dinamik bir toplum yapısı ortaya koymaktadır. Ancak, siyasî, iktisadî ve kültürel hareketliliğin yanı sıra, tekelci kapitalizmin ve siyonizmin, buhranları kendi emelleri doğrultusunda şekillendirdikleri de günümüzün gerçeklerindendir. Buhranlar içerisinde bocalayan toplum yapısı, beynelmilel sermayenin karşısında direnme gücünden yoksundur. Bunun yanı sıra tam anlamıyla geçerlilik kazanamamış demokratik düzenin de ağır yaralar alması ve hür parlamenter rejimin de tehlikeye girmesi ihtimalleri çoğalmaktadır. B u noktadan sonra, geçiş dönemindeki ülkenin iktisadî ve siyasî bağımsızlığının tehlikeye düşmesi de muhtemeldir. Doğacak iç kargaşalık anormal boyutlara ulaştığında iç savaşa dönüşebilir. Silâhlı kuvvetlerin müdahalesiyle başlayacak dikta rejimleri de zamanla buhranları patlama noktalarına daha çabuk ulaştıracaktır. Bu sosyolojik süreç o ülke toplumlarını giderek artan yoksulluk, sefalet ve zulme sürükleyecektir. Yeniden demokratik nizama dönülmesi de uzun zaman alacak, ülke sosyal yapısında açılan büyük yaralar çok güçlükle sarılabilecektir. Onun için, ülkemizde her geçen gün artan anarşik hadiselerin sebeplerini araştırmak ve doğru teşhis koymak zaruridir. Teşhisi yapılamayan veya yanlış teşhis edilen hastalığın tedavisi mümkün değildir. Verilecek yanlış ilâç rahatsızlığın daha fazla şiddetlenmesine yol açacaktır. Türkiye'de gelip geçen iktidarlar anarşiye doğru teşhis koyamamışlar ve acze düşmüşlerdir. Büyük vaadlerle işbaşına galen hükümetler anarşi konusunda tam bir başarısızlığa düşmektedir. Enternasyonal Cephe iktidarının kuruluşuyla birlikte tekelci sermayenin ve çok uluslu şirketlerin iştahalarının kabardığını ve anarşinin büyük boyutlara ulaştığını görmekteyiz. Ameri'kan emperyalizminin simgesi kartel ve tröslerin temsilcileri, diplomatlar peş peşe Türkiye'ye gelmektedir. Koç ve Sabancı'dan Halil Tunç'a kadar çeşitli çevreler hükümetin yanında yer almaktadır. DİSK genel grev çağrısında bulunmamakta, Denktaş muhalefet liderlerini ziyaret etme gereğini duymamaktadır... Sermaye çevreleriyle iyi ilişkilerini sürdüren iktidar, ayni diyalogu muhalefetle de sürdürmenin lüzumunu hissetmemektedir. Tamamen kendilerine tahsis edilen tel levizyondan muhaliflerine çeşitli itham ve tehditler savurmaya devam etmektedir. O rtaya çıkan bu hadiseler karşısında akla ister istemez şu sorular gelmektedir; 1 — İktidar tek parti döneminin faşist yönetimini mi benimsemektedir Devlet kadrolarından ve radyo televizyonundan muhalefeti tasfiye etme eylemi bu sonuca Siyasette Ahlâk İkinci anlayışa göre, Dünya kusurlu ve noksandır. Çünki insanlığın tabiatında iyilikle, kötülük karışık haldedir. Başarıya ulaşmak için kötüler ve kötülük ihmâl edilemez. Onlara karşı çıkmak manasızdır; aksine birlikte çalışmak gerekir. Gerçek odur ki, mutlak iyi elde edilemez. O Yusuf SAVCI halde, gayeye ulaşmak için her yol mubah ve meşrudur. «Siyasî realizm» eşittir «arivizm». (3) Bu anlayış, siyasî bir formülün meziyetini değerli G üdülen her türlü siyasetle ahlâk arasında, müsbet veya menfî ilişkiler vardır. Siyasî iktidarı, herhangi bir gayenin gerçekleşmesinde kullanılan boğuşma vasıtalarından farklı görmez. Böylece, Makyavelist veya geçerli oluşunda değil, tesir kabiliyetinde bulur. Fikirleri, savaşlarda vasıta olarak kullanmak mümkünse, gayeyi tespid ederek vasıta felsefeyi hazmettiğini bariz bir şekilde ortaya koyar. (4) tercihinde bulunanların, ister taraftarlarına, ister muarızlarına olsun, «Siyasetin bu ahlâka aykırı felsefesi, siyasetin meşru bir iktidarı bütün muhataplarına karşı vaziyet alışlarında, ahlâkî yönden tahlile müsaid hususlar da olacaktır. Siyasete gayeler ve vasıtalar hep tartışılagelmiştir. İyi gayelere ancak araştırına olmayıp kavga olduğunu ispat gayretindedir.» (5) Yaptığı izahın kaçınılmaz sonucu olarak, meşru iktidarın, tasvip edilen otoritenin, en iyi rejimin araştırılması yerine, ehveni seri (en az kötüyü) tercih ka iyi vasıtalarla ulaşılması gerektiğini söyleyenlerle «gayeye ulaşmak biliyetinin geliştirilmesini salık verir. için her yol mubahtır» diyenler ve en az kötünün tercihinde beis görmeyenler Öyle seziliyor ki, birinci anlayış zor ve meşakkatli, ikincisi kolay ve arasındaki münakaşa, bilinen tarihten günümüze kadar taşın rahat, İnsanî realiteyle olması gerekeni meczeden birinci anlayışın te mıştır. melinde, insanın kendi kendisine duyduğu saygı; ahlâkî değerleri bir kuruntu Siyasî iktidarın özünde bir kötürük olduğu; siyasî iktidara sahip olanın, ve yanılgı mertebesine indirgeyerek sıfırlayan, iktidarın kötülüğe bunu, başkalarını boyunduruk altına almak, ferdî ve zümrevî yararlar sağlamak için kullandığı öne sürülmektedir. Bu da, Zenon, Tolstoi, tahsisini siyasî realizmin icabı sayan ikinci anlayışın temelinde de güya olgular vardır. Birincisi faziletlerin, ikincisi rezaletlerin tezgâhı... Gandhi, Schvveitzer gibi bazı din ve ahlâk öncülerinin siyasî iktidarın inşam Ahlâk buğday veya ağaç gibi dokunup gördüğümüz bir şey olsaydı, bozan, azdıran vasıfları üzerinde durdukları görülmektedir. (1) Oysa, vasıtanın bizzat kendisi iyi veya kötü olamaz. Dışardan bir idareye ve iradeye ona artık ahlâk denemezdi. Bir kuruntu veya yanılgıdan ibaret saydıkları ahlâktan vazgeçenler, kendileri de dahil bütün insanları kuşatan derin muhtaç olamn, bizzat kendisinde mesuliyet aranamaz. Siyasî iktidar bir insan-sevmezliğin ve daima daha aşağılara doğru inen bir öfkenin imkânlarından vasıta tarifine girenler, ahlâkî yönden nötrdür. Ahlâkîliğin, bu imkânları ellerinde tutanlarla, belli bir şekilde kullananlarda veya ele geçirmek hevesine kapılanlarda aranması daha doğrudur. Siyasî iktidar imkânlarını kullanma imtiyazı insanlarda olduğu sürece, zebûnudurlar. Bu yüzden korkunç bir şekilde cezalandırılmakta, bu da, kendi kendilerini mahkûm etmeleriyle olmaktadır. (6) İkinci anlayışı temsil edenler, ehveni şer'i kendilerine sığmak yapmışlardır. Kabule şayan ve sevimli göstermeğe çalıştıkları «en az kötüyü konumuzu ilgilendiren her değerlendirme, insan davranışlarım ölçü tercih» mefhûmu, kaypak olduğu kadar biraz da alkolizmin başlangıcın almak ve izaha niyetlerden başlamak zorundadır. Çünki, ameller niyete göredir. Amelleri, niyeti anlaşılan ve anlaşılamayan, niyetleri de iyi ve kötü olmak üzere ikiye ayırabiliriz. Niyet kuvve, amel fiildir. daki ilk kadehe, sigara tiryakiliğinin başlangıcındaki ilk dumana benzemektedir. Halbuki siyaset, hangi tarzda olursa olsun kötülere de kötülüğe de mecbur ve muhtaç değildir. Çünki, kötü niyetlinin azmederek eyleme geçmesine karşı siyasetin meşru müdafa ve kısasa-kısas silahlarını Günümüzde siyasî iktidarı ele geçirme ve kullanma tatbikatı, bir ekip kullanma hakkı vardır. Kötülüğün durdurulması, tecridi veya ortadan çalışmasını, kadrolaşmayı gerektirmektedir. Herhangi bir ferdin herhangi bir davranışındaki niyet tespitinde belki yanılabiliriz ama, amelî siyasetin kaldırılması iyilerin şiarı değilse kimin vazifesidir.. Devlet adamlarımız, ahlâkı beyhude bulan görüşlere itibar gösterğildir. ekip çalışmasında niyetlerin uzun müddet saklanması mümkün demeseîerdi suîstimâl çetelerine iktidarda temsil hakkı tanıma salardı. .. Ekibi denetleyip yönelten hâkimlerin müşterek tıynetiyle değişik güçlü, kalabalık ve müsellâh bir iyiliği temsil kudretiyle halisane niyetlerini, yer ve zamanlarda açığa vurdukları niyetlerdeki belirgin müşterekler, yalnızca vicdanlarının sesini, güdülen siyasetin yegâne muhar siyasetleri hakkında hüküm vermemizi kolaylaştırır. riki kılsalardı; milletimizin kalkınmasını ve yücelmesini sağladıkları gibi, Kuvveden eyleme geçen çeşitli siyasî niyetlerin tasnifi yapıldığında, huzurlu bir Dünyanın ilk şartı sayılan «insanî yorum» u da realitenin meselenin birbirinden farklı iki bazda düğümlendiği görülmektedir. burcunda bayraklaştırmış olurlardı... Böylece, hem şereflerini kurtarırlar Birinci anlayışa göre, Siyasî nizâmın istenen yerde ve zamanda gerçekleştirilmesi hem de haysiyetli kalırlardı. mümkündür. İnsan, fıtraten imkân hazırlayıcı olup varlığının bir gayesi vardır ve esasen iyidir. Cemiyet nizâmı, aklî standartlara erişememişse kusur, bilgi ve anlayış kısırlığında (cehalette), devrin (1) — Prof. Dr. Bülent Dâver, (Siyaset Bilimine Giriş), şt. 19 (2) — İlham veren fikir için bkz. Hans J. Morgenthau, (Uluslararası Politika), ihtiyaçlarını cevapsız bırakan müesseselerde veya belli kişilerden müteşekkil çevirenler : B. Oran-Ü. Oskay, Sevinç Matbaası, Ankara- grupların şirretliğiyle, edebsizliğindedir. Kötüleri tesirsiz bırakacak tedbirlere başvurarak bu gibi kusurları düzeltmek mümkündür. İnsiyatifi 1970, sf. 1-2 (3) — İlham veren fakat tezi benimsenmeyen görüş için bkz. H.J. Mor elinde bulunduran ehliyetli ve iyiniyetli bir kadro, hesablı bir genthau, aynı eser, sf. 2 plânlama doğrultusunda imkânları seferber ederek; eğitim sistemini şahsiyetli, (4) — Bkz. Raymond Aron, (Demokrasi ve Totalitarizm), çeviren : Vah- verimli insanlar yetiştirecek tarzda geliştirerek; hakikî mânâda di Hatay, M.E. Basımevi, İstanbul -1976, sf. 33 kalkındırıcı, ilerletici reformları yaparak iyi gayelere insanî yollardan (5) — Bkz. R. Aron, aynı eser, sf. 33 ulaşabilir. (2) e*" (6) — Bkz. Alain, (Minerva veya Bilgelik), Çeviren Dr. Ayda Yörükan, •rcnumıııııiFPiuiı iıiın m
Page 1 and 2: Milliyetçi Siyasi Haftalık Gazete
Page 3 and 4: DEVLET — YIL : 9 — SAYI : 433
Page 5 and 6: DEVLET — YIL : 9 — SAYI : 433
Page 7: DEVLET — YIL : 9 — SAYI : 433
Page 11: •:•• Milliyetçilik üstüne

5 TL. CHP iktidarÄ±nÄ±n geleceÄi ve TÃ¼rk MilliyetÃ§ilerini bekleyen Ã§etin

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

5 TL. CHP iktidarÄ±nÄ±n geleceÄi ve TÃ¼rk MilliyetÃ§ilerini bekleyen Ã§etin