Mehkûm - Nefel

de, derî venekiri bû. Bi hindikayî ba jî dixwest ji xwe re kêliyekê lê temaþe
bikira.
Hinekî þûnde teyr dest pê kiri bû, xwe ji ser maseyê çeng dikir, mîna ko
dixwest derbasî hundur bibe xwe li pacê dida. Wê gavê jî O. ji bo ko keþif
nebe û teyr netirsîne, daketi bû ser çogan, xwe li paþ dîwêr veþarti bû. Lê
piþtî ko teyr xwe çend caran li pacê dabû, westiya bû û dûre rawestiya bû.
Wê gavê O. dîsa rabû bû ser xwe û temaþekirina xwe ya teyr domandi bû.
Piþtî ko teyr hinekî din jî li ser maseyê doþ bû bû, ji niþka ve baskên xwe
vekiri bû û firiya bû. O. derî vekiri bû, baz dabû balkonê. Di wê bêhnkê
de dixwest biba teyrek û li dû bifiriya; lê nikanî bû! Ji dêla vê ve bi dû de
qêriya; »Neçe bi paþ de were! Min têra xwe li te ne nerî!...« got. Lê teyr dûr
keti bû, dengê wî ne dibihîst. Tenê çend ciranên wî ko li balkonên xwe
rûniþti bûn qêrîna wî bihîsti bûn, ji hev re gotin; »Çi bi viya hatiye? Ev
dîn bûye ko destên xwe ber bi ezmên vedike û diqîre!«
Belê O. dîn bû, sermest bû, ne li ser hiþê xwe bû! Teyr firiya bû lê mîna
ko tiþtek ji canê wî girti be û bi xwe re biri be, wisa êþek dijwar û þînek
hîs dikir.
Dema ko behîtmayî li dû teyr dinerî, çavên wî ji hêsiran tijî bû bû. Teyr
ber bi royê firiya bû û di çend saniyan de ji ber çavên wî winda bû bû. Lê
ji hiþ û fikra wî ne firiya bû! Bi þev û roj li bala wî bû. Dema ko radiket li
xewna wî, dema ko hiþyar bû jî li fikra wî bû. Hezkirin û bêrîkirina wî ya
ji teyr her ko roj derbas dibûn, xurtir dibû.
Bi çend rojan þûnde jî, çû bû qefesek kirî bû, anî bû li balkona xwe
dardekiri bû. Tasek av û tebsikek zad li balkonê danî û heroj nû dikirin.
Ji wê rojê û þûnde jî deriyê balkonê vekirî hiþti bû. Gelek çivîk û teyr hati
bûn hêlînên xwe di qefesê de çêkiri bûn, ji zad û avê xwari bûn, vexwari
bûn û paþê jî bi riya xwe de firiya bûn û çû bûn. Lê teyrê zêrin ji wê rojê
û þûnde qet xuyanî ne kiri bû û bi paþ de ne hati bû.
60• MEHKÛM E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM