Vahyî Divanı ve İncelenmesi - e-Kitap - Kültür ve Turizm Bakanlığı

6. Vahyî ile İlgili Öbür Bilgiler
Balat Şeyhî-zâde Şeyh Seyyid Muhammed-i Vahyî’nin kişiliği ile ilgili,
kaynaklar yeterince bilgi vermezler. Mehmed Tâhir [1861-1925] “Vecd ve hâl sâhibi bir
zâttır” derken 25
idi” demekle 26
olup...” derken 27
Sâlim, “âyîne-i kalbi mücellâ ashâb-ı ‘irfândan bir şeyh-i bî-hemtâ
yetinir. Ayvansarâyî [ö. 1787] ise, “ba‘de’l-hac silsile-i selâtîne dâhil
hac vazifesini yerine getirdiğini belirtmektedir. Bunun yanı sıra
Rieu, Vahyî’nin, rubaîlerini Mekke’ye yaptığı bir hac ziyareti sonunda Hz.
Peygamberin hâneisaadetleri başında yazdığını söyler. 28
Vahyî’nin babası Hasan en-Nûrî Efendi Sohbet-nâme adlı hatıra kitabında
oğlunun dişlerinin çıkması, yaşı ve ilk tıraşını şöyle anlatır:
Oğlu Muhammed’in dişlerinin çıkması, yaşı ve ilk tıraşı: Malûm ola ki bu gece Seyyid
Muhammed’in dişi bittiği duyulmuş. Amma fakir, hâher-i mihterin yeni odasında sadr-ı
a‘lâda ocak başında yevm-i selâsede Dahve-i kübrâda zîr-i kahve esnâsında bizim Selime
Hatundan istimâ‘ ittim. Ba‘de ’l-kahve ragîf ve bürründen tattım. ve Malûm ola ki bu gece
mezbûr Seyyid on aylık ve sekiz günlük idi. Malûm ola ki dahve-i suğrâda suffe-i cinân’ın
kenârında büyük oğlumun dizinde küçük oğlum Muhammed üç yaşında ve iki aylık ve yirmi
üç günlük olduğu berber Halil Çelebi’ye tıraş oldu. 29
Bir Halvetî şeyhi olan Vahyî’nin kasidelerinin çoğu naat özelliğindedir. Hz.
Peygamberi öven şiirlerinden başka her hangi bir padişaha ve III. Ahmed Hân [1703-
1730]ın damadı Sadrazam Ali Paşa dışında hiçbir devlet büyüğüne yazılmış kasidesi
yoktur. Bu durum, kendisinin dünya için başkalarına boyun eğmeyen bir kişilikte
olduğunu göstermesi bakımından önemlidir.
25
26
27
28
29
Bursalı Mehmed Tâhir Bey, age., s. 428.
Sâlim, age., s. 704.
Ayvansarâyî, age., yr. 6 b .
Rieu, Catalogue of The Turkish Manuscripts IX The British Museum, C. V. s. 203.
Hasan en-Nûrî Efendi, Sohbet-nâme, Topkapı Sarayı Müzesi Ktp. Hazine Kit. C. I, 1426, C.
II, 1418. yr. 192 a . [Bu bilgi, Orhan Şaik Gökyay [1902-1994], “Sohbetname”, Tarih ve
Toplum, C. 3, S. 2, 1985, s. 63’ten alınmıştır.]
9