Vahyî Divanı ve İncelenmesi - e-Kitap - Kültür ve Turizm Bakanlığı

kıskandırdı.”
“Ben korkusuz bir şairim ki, her mazmunum, dostları ve kardeşleri
VAHYÎ gibi bir nâdire-perdâz-ı zamânem
Eş‘âruma her şûh-ı suhanver hased eyler
(G. 58/9)
“Vahyî gibi zamanın bulunmaz söz tertipçisiyim, şiirlerimi her şair kıskanır.”
VAHYÎ bu şi‘r-i ter-i nâdire-ta‘bîri görüp
Ancak erbâb-ı suhan sanma cihan reşk eyler
(G. 59/7)
“Ey Vahyî! Bu bulunmaz tabirli, yeni şiirini görüp de kıskananlar, yalnızca
söz ustaları değil bütün âlemdir.”
Zülâl-i nazm-ı pâküŋ eyle cârî bâğ-ı i‘câza
Ki VAHYÎ sâha-gerdân-ı suhan mahrûrlardur hep
(G. 14/7)
“Ey Vahyî! Temiz şiirinin saf suyunu, güzel söz söyleme bahçesine akıt ki,
söz meydanında dolaşanlar (şairler) hep susuzluğa yanmışlardır.”
Vahyî, söz meydanında kendisini tek başına, rakipsiz görür.
Gûş eyleyüp bu nazm-ı belâğat-nizâmını
Bildüm zebân-ı tâzede VAHYÎ ferîd olur
(G. 79/5)
“Vahyî’nin belâgat nizamlı şiirini dinledikten sonra yeni üslûpta tek başına
olduğunu anladım.”
VAHYÎ bu tab‘-ı pâk ile ‘âlemde var mıdur
Meydân-ı nazm-ı tâzede saŋa harîf olur
(G. 80/5)
“Ey Vahyî, dünyada, bu saf yaratılışla, yeni şiir meydanında sana arkadaş
olan var mıdır?”
21