allah

Hazreti Muhammed’in Açıkladığı Allâhvar ki, bu defa da semâda bulunan, tanrı kabul ettikleri varlıklarayönelmişler ve çeşitli etkilerini fark ettikleri yıldızlara tapınmayakoyulmuşlardır...İnsanoğlu neyin üstesinden gelememiş, neyin sırrını çözememişise, o, insan için bir bilinmez güç olarak kalmış ve onda bir“tanrılık” kavramı kabul edilmiştir...Oysa yerde veya semâda bir tanrı fikri günümüz bilimselverilerine tamamıyla ters düşen, varsayımdan başka bir şey değildir...Nitekim bu bilimsel gerçekliğe ters düşen varsayım, Kur’ân-ı Kerîmtarafından da Kelime-i Tevhid ile, “tanrı yoktur” ifadesiylereddedilmektedir.Asırlar ve asırlar öncesinde ateşe ve yıldızlara tapınarak, “tanrı”mevhumu ile kendini kozaya hapseden insanoğlu; daha sonrakidevirlerde de yetiştikleri çevrelerin şartlandırmaları ile tefekkürdenuzak bir biçimde yaşam sürmelerinin pahasını “tanrılarına” köleolmak ve bununla kendilerini tatmin etmek suretiyle ödemişlerdir...Kozalarını günden güne daha kalınlaştırmak ve daha içindençıkılmaz hâle getirmek suretiyle!Hz. Muhammed (aleyhisselâm), Mekke’de kendisinin “ALLÂHRASÛLÜ” olduğunu açıkladığı zaman, sadece KÂBE’de 360 farklıtanrıyı sembolize eden, 360 tane PUT bulunmaktaydı... İnsanlar, herbiri ayrı bir görev yapan 360 tanrıyı simgeleyen bu putlara tapınaraktatmin olma yolu içindeydiler.Düşünemiyorlardı yerde ya da semâda bir tanrı olamayacağını!..Çünkü, henüz evrenin gerçek boyutları hakkında birfikirleri yoktu!Yeryüzünde ya da semâda bir yıldızda oturup, Dünya’yı ve Dünyaüzerindeki insanları yöneten; kâh onların işlerine karışıp, kâh daonları kendi hâllerine bırakıp imtihan eden; yukarıdan insanlarındavranışlarına bakıp, onları tanımaya çalışan; ve nihayet hoşunagiden işler yapanları cennetine, emirlerine uymayanları dacehennemine yollayacak olan bir tanrı!6