Untitled - TED Ankara Koleji Mezunları Derneği

portre
10
hissetmene yardýmcý olacak þahane bir makyaj ve saç yaptýrmak,
yayýndan yarým-bir saat önce birilerinin yazdýðý 3-4 satýr
anonslarý okuyup noktalama düzeltmesi yapmakla yetinirsen
"neden kadýnlara bu iþi yaptýrmýyorlar" diye hayýflanamazsýn.
Mesleðinizin zorluklarýndan bahseder misiniz? Keþke þu
an burada olmasaydým, bu haberi vermeseydim dediðiniz
anlar yaþadýnýz mý?
Teknik anlamda beni zorlayan bir durum olmasý zor. Bir arýza
ya da hata olsa, haber paketlerinin montajlarý, konuk, canlý
baðlantý vs. yetiþmese, ekran kendisini toparlayana kadar yayýný
sürdürüyorum. Bir yerde daha söylemiþtim, býraksanýz 20
saat konuþurum. Ama yazarken de, bazen ekranda da inanýlmaz
duygusallaþtýðým, öfkelendiðim haberler var. Dinmeyen
terör saldýrýlarý, þehit acýsý, çocuklara, çaresiz insanlara yapýlan
suistimaller, canlarýna kasteden ihmaller, haksýzlýklar beni hakikaten
periþan ediyor. Hele de konunun muhatabýný yayýna almýþsam
ve canlý mülakat yapýyorsam o tepkilerim hepten açýða
çýkýyor.
Ekranda tepkilerinizi
çok açýk ortaya koyuyorsunuz.
Bu bir tarz
mý?
Bu bana hep soruluyor.
"Kasýtlý mý yapýyorsunuz"
derseniz cevabým
hayýr. Haber paketlerini
yazýyorum ama o
paketlerin anonslarýný
yazmýyorum, daha doðrusu
zamaným kalmýyor
ve yazamýyorum. O nedenle
ekranda o haberi
doðaçlama anons ediyorum,
yani anlatýyorum. Hal böyle olunca, yani önümden geçen
bir metin bulunmayýnca bir sohbette nasýl konuþuyorsam
öyle oluyor yayýn. Duygum veya tepkim, adýný siz koyun, bu
yüzden belli oluyor herhalde. Ama nadir de olsa ekranda mülakat
yaparken sert tartýþmaya girdiðim anlarý soruyorsanýz o
baþka. Evet böyle durumlar oldu ama asla bunu planlayarak
yani "olay çýksýn da seyredilsin" gibi küçük hesaplarla yapmadým.
Zaten alacaðým tüm konuklarla yayýn öncesinde konuþurum.
Rating uðruna tuzak kurmam, iki karþýt görüþ alýp polemik
de yaptýrtmam. Tercihim bir durumu, bir iddiayý haberleþtirmek
ve o haberin, o iddianýn hedefindeki kiþiye ya da uzmanýna
"doðru mu? doðrusu nedir?" diye sormaktýr. Bu nedenle
de genelde telefon açýp "bu gece katýlýr mýsýnýz" dediðim bir kiþiden,
hangi görüþe mensup olursa olsun - bir toplantýlarý yoksa
ya da uykularý gelmiyorsa - ret yanýtý pek almam. Haa ama
þu oldu; yayýndan önce habercilik ve yasal zorunluluklar çerçevesinde
özel sýnýrlarý belirtmeme raðmen bu mutabakata hiç
varýlmamýþ gibi benim programýmý kullanarak, cevap hakký doðuracak
þekilde birilerini hedef alan, hakarete kalkýþanlar ya
da asla savunulamayacak bir durumda "ne var ki bunda" tarzý
sözde had bildirmeye çalýþanlara sert tepki verdim. Benim ve
yayýncýlýðýn kýrmýzý çizgileri ihlal edilirse cevapsýz býrakmam.
kolejliler ARALIK2008
Yoksa kýzgýnlýk, rating arayýþý vs. bunlar söz konusu deðil.
Son olarak TED Ankara Koleji'yle ilgili neler söylemek istersiniz?
TED deyince benim aklýmda tek kelime var; özlem… Kolej'in
Kurtuluþ'taki o ilk yerleþkesinde geçirdiðim 11 yýlý hep keyifle
ama bir o kadar da buruk anýyorum. Liseden mezun olurken
en yakýn arkadaþýmla sarýlýp dakikalarca aðlamamýz, okulun
kapýsýndan bir daha kol kola giremeyeceðimizi bilmenin
getirdiði hüzün hiç aklýmdan çýkmadý. Neyse ki sonrasýnda
ODTÜ gibi yine çok özel, hayatýmýn en güzel yýllarýný geçirdiðim
çok iyi bir eðitim camiasýna katýldým ama TED her zaman
bir baþkaydý… Çünkü ilk aþk neyse benim için Kolej de o…
Bir çocuðu anne kucaðýndan alýp, üniversite kapýsýna kadar taþýyan
çok köklü bir eðitim kurumu ve bunu yaparken de hep
insan denen varlýðý bir bütün olarak, yani hakkýný vererek geliþtirmeyi
ön planda tutuyor… Okuduðum 11 yýl boyunca "sadece
dersler"le ilgilendiðimi hiç hatýrlamýyorum. Beni gözlemleyen
hocalarým her yýl mutlaka 2 veya daha fazla ders dýþý faaliyete
yönlendirirlerdi. Bu tabi sadece benim için deðil tüm öðrenciler
için geçerliydi. En az bir enstrüman çalmak, bir spor
dalýnda iddialý olacak kadar eðitilmek, dans, müzik, tiyatro ve
insana, dünyaya dair tüm güzelliklere kapý aralamak gibi hedefi
vardý eðitimin. Yani özgüvenli bireyler yetiþtirmeye odaklanmýþtý.
Mesela o 11 yýl boyunca ben hiçbir öðretmenle tatsýz
aný hatýrlamýyorum. Özellikle orta okuldan itibaren (þimdiki ilk
öðretim 6-7-8'inci sýnýflar) neredeyse arkadaþ gibi davranmýþlardý
bize. Evet gerçek bir disiplin vardý ama bunu hiç bunaltýcý
bir baský olarak hissetmezdik. Derste inanýlmaz sýra dýþý ama
son derece sevimli ve saygýlý espri de yapardýk, en aðýr sýnava
da girerdik. Bu bir kültür ve insaný gerçekten hayata hazýrlýyor.
Þimdi 2 yaþýnda olan kýzým için de Ýstanbul TED'den baþka seçenek
gelmiyor aklýma. Bakalým kýsmet…
Saynur Tezel ÖZGENTÜRK’85
4 Mart 1968'de Ankara'da doðdu. 1985 yýlýnda TED Ankara
Koleji'nden 1989’da ODTÜ Uluslararasý Ýliþkiler Bölümü'nden
mezun oldu. Üniversitenin ardýndan Ýstanbul Tütünbank'ta ve Bilfar
Holding'de çalýþtý.1992 yýlýnda ATV'de göreve baþlayan Tezel,
ayný zamanda Sabah Grubu bünyesindeki Aktüel Dergisi'ne yazýlar
yazdý. 1996 yýlýndan 2001 yýlý sonuna kadar NTV'de ana haber
kuþaðý sorumluluðu ile birlikte, çeþitli dönemlerde, muhabirlik,
program yapýcýlýðý ve sunuculuðu görevlerini üstlendi. NTV'deki
çalýþmalarýnýn yanýsýra 1999 - 2002 yýllarý arasýnda Marmara Üniversitesi
Ýletiþim Fakültesi'nde öðretim üyeliði yaptý. 2001-2003
yýllarý arasý CNNTürk'te görev yaptý. 2003-2005 yýllarý arasýnda eþi
Ali Özgentürk'ün sahibi olduðu Asya Film Filmcilik Ltd. Þti'de danýþman
olarak çalýþan Tezel, 2005 yýlýnda ise HABERTÜRK'te yapýmcýlýðýný
üstlendiði "BUGÜN" programý ile mesleðe geri döndü.
2008'in Þubat ayýna kadar HABERTÜRK'te hazýrlayýp sunduðu
günlük haber programý "BUGÜN", 2008'in Nisan ayýndan Kasým
baþýna kadar da SKYTÜRK'te ekranlara geldi.
Film yönetmeni Ali Özgentürk'le 2002'de evlenen Saynur Tezel
Özgentürk'ün Simay adýnda 2 yaþýnda bir kýzý var.