pe HenG k mê n

Bîber (n.x.mê) giya Filfil. :Bîbera sor. Bîbera kesk. Bîbera tîj.BîberBîbîk (n.x.mê) l.Reşika çavî. Nîva çavî.Zarokê zava. Pizok.Bîbok (n.x.mê) Bîbîk.Bîh(bih) (n.x.mê)/ev 1. Darek fêqîye. 2. Fêqîyeke tam û bêhinxweşe. Pend :Ker tama bîhê nizanit. Ang; kesê bihayê tiştî nizane.Bîhn (n.x.mê) Bêhin.Bîhndar (hn.dar.çewa) Tiştê bêhin jê dihêt. Bi bêhin. Bêhindar.Bîhnfireh (hn.I.çewa) Bêhinfireh.Bîhngirtin (k.jn.I.mê) Bêhinvedan. Bêhin înan, birin.Bîhnkirin (k.jn.I.mê) Bêhinkirin.Bîhnok (n.dar.mê) Bêhnok. (,).Bîhok (n.x.mê) Darek bê bere, avîye, ciwan û xemildare, sîbera wêdil vekere.Bîjin (n.I.mê) Jina mêrmirî. Jina berdayî. Jina bê mêr.Bîj|î_(hk.x.çewa) 1. Nivş yan tuxmê ne bi rêyên rewa peyda di bit.2.Kesê lêbiik ii bingelte.Bîjok (hk.dar.çewa) Dirinde. Hov.Bîkar (n.dar.nêr) Renok.Bîk {biik} (n.x.mê) l.Keç , jin li dema şahîya şwî(mêr) kirina wê.2. Kabanîya kurê mirovî.Bîkmar (n.I.nêr) Giyandarek xişiik ii biçiike bi dest ii pê ye.Bîme (n.x.mê) Giroveya bîmekirinê.Bîmexane (n.dar.mê) Cihê, avahîyê,berpisyar jibo bîmekirinê.Bimekirin (k.jn.I.mê) Heger mirov, xwe ii navmalîyê, bîme bike,herdema mirov rasti çamek yan nexweşîkê hat, yan tiştê mirovîhat dizîn, şewitîn jinavçiin û htd, mirov di kare pere li cihêziyana xwe werbigire. (K) bn: Kirin.Bînahî (n.dar.mê) Bînayî.116