pe HenG k mê n

Kel 4 (hk.cih.x.mê) Avahîn mezin û asê liser gir ii çîyan jibo xweparastin ji dujmin ii neyaran, kelhe.:Kela xwînê. :Kelaberxwedanê. Pend :Kela jin ava bi ken, çi kes nikarin xirab bi ken.:KeIa dimdim. :KeIa nêrwe.Kel 5 (hk.dem,n.x.mê) Rojeka taybetî ye jibo kelandin ii şiiştinacihkan. Balav.Kelabge (n.x.mê) Du kelabkê bazinîne bi hevre girêdayîne dixindestêd mirovê bergoman jibo nikarit çi bizavan biket.Kelamçe.Destvank.Kelabe (n.x.nêr) Darik yan didankên hilawîstina cilikan. Sing.Kelagirî (n.dar.mê) Kizgirîk. :Kelagirî di singî da ma.Kelandin (k.jn.x.mê) Zadlênan. Lênana xwarinê. Gerimkirinaxwarinê di nav avê da,ta bi kêr xwarinê bihêt. (K) bdn: ez dikelînim, em di kelînîn, tu di kelînî hiin di kelînin, ew dikelîne[..it]ewan di kelînin.pr: dê [bi +] bdn. Bdb: di keland, dikelandin. Db,diir: kalandibii, biin. (F): bi kelîne bi kelînin.Kelandî (hk.dar.çewa) Zadê lênay. Xwarina berhev. :Zadê zêdekelandî bê tame.Kelar (hk.cih,cugim.x.mê) Şarek Kurdistana Iraqê ye.Kelaş (n.x.mê) Corek pêlavên kurdî ye ji bendikan çê dikin.Kelaşên Silêmanîyê binavdengin.Kelaştin (k.jn.x.mê) Çêkirina coyekê li erdî. Kelaştina leşî;Şeqkirin. Çeliqandin. Co di erdekî ve kirin. :Berazan erdêkelaştîn. (K) bdn :ez di kelêşim em di kelêşîn, tu di kelêşî hiin dikelêşin, ew di kelêşe[...it] ewan di kelêşin. Pndê bi+bdn. Bdb: dikelaşt, di kelaştin. Db,dûr: kelaştibii, kelaştibiin. (F):bi kelêşe, bikelêşin.Kelaştî_(hk..dar.çewa) Cihê ko hatîye kelaştin. :Birîna kelaştî.Kelat (hk.cih.x.cewa) Cihê asê. Rik. Zirî.Kelax (n.x.nêr) Kelex. Mirar.Kelbetan (n.dar.nêr) Kêlbetan.Keldan (k.jn.I.mê) Kelandin.Kele (hk.x.çewa) Gelek. Pir. Mezin. Kele dirêj.Keleba (n.x.nêr) Kirosk. Dîkil.365