pe HenG k mê n

Karggh (hk.cih,n.dar.mê) Cîhê kar lê tê kirin. Mekîna diristkirinatişti. :Kargeha doşavê, cilikan, htd. Fabrîqe.Kargêr (kara.dar.dz) Endamên dezgehan. Bi rêvebirên dezgehan.Kargir (kam.dar.dz) Kesê karî werdigirit. Karker.Karguzarî.(hk.dar.çewa) Civakî.Karhati (hk.l.çewa) Hejî. bi Kêrhatf.Karik (n.x.mê) Kara biçûk.Karî (n.x.mê) giya Giyayeke belg, pane, keske li biharan li çiya Ûzeviyan hişin di bit, bi kelandin û lênanê, xwarineka xweş iêdinst di kin, bi xavî nahêt xwarin. : Karî ya kelê.KarîkatÛE (nbiyan) Derbirînek honerîye bi mînakên nemaze jibonirxandma kar,kiryaran û bûyeran bi awayekê dilveker û kenî.Ka^ (k.jn X mê) l.Şiyan. : Ez di karim bêjim. 2. Navê keçane (K)bdn: ez di kanm em di karîn, tu di karî hûn di karin, ew dikare[..it] ewan di karin. Pr: dê bi+ bdn. Bdb: di karîm, di karî, dikann. Db,dur: kanbu, . . .bûn. (F): bi kare, bi karin.^^l^S^u-^-?"^^ Karanîn. :Tu di karî evro qelemê min bi karbini .(K) bn: Inan.Karînayî (hk I.çewa) Hatf ye bi karînan. Destê duwê. Kelûpelênkevm yen hatin bi karanîn.Karîte_(n.x.nêr) Gariie.Pend :Karîte liser dîwaran di rawestin.^^^r^end'''^^'^''^ ^''°''^ ^^ "^' ^^' ^^^^ " kargehan kar di ke.KarliÊtiii 1 (k.jn.I.mê) 1. Karkevtin.:Ji karakevtin; Tirombêl jikarketin ango; êdî bi kêr karî nahêt. 2. Bi karkevtin.ango kar jêrapeyda bun.Dest bi kar kirin.^KarlçÊtin 2 (k.jn.I.mê) Çandin(dar,darmêw, gundor, û htd) jikarketin.ang; Gelek qelew bûn. Karkinar (hk.I.çewa) Demaxizmeta mirovî ya karî paş çendîn salan di dawî di hêt û binavsa ve di çe, yan ji egera bûyer û nexweşîyê mirov êdî karnake, le mehyanekê di wergire. Kamişîn.KarkinarMn (k.jn.gl mê) Dema mirov ji karî di raweste û mafêkarkmanye hebe.(K) bn:Bûn.Karkinarjdos (k.jn.gl.mê) Dema mirov di hêt karkinarkirinKamişm di be.(K) bn: Kirin.358