pe HenG k mê n

Pêkenîn (k.jn.dar.mê) 1. Gotinên bi kenî. : Mamê min pêkenînekgot gelek ya bi kenî bii. .2. Mirov bi tiştekî yan btiyerek seyr bikenit.(K): ez[pê] di kenim em di kenîn, tu di kenî hiin di kenin,ew di kenit ewan di kenin.(F) : [pê] bi kene bi kenin. Pr : dê{pê}[bi] kenim, kenîn, kenî, kenin, kenit[kene] kenin. Db: [pê] kenî,kenîn.Pêkenok (hk.dar.çewa) Mirovê bi kenî. Lêbok.Pêkevtin (k.jn.dar.mê) Li dii kevtin. Ke'vtin pey.Peykevtin.Pêkhatin (k.jn.I.mê) Lihevhatin. Aştbtin. Gehiştin biryarekê. (K)bn: Hatin.Pêkgihorîn (k.in.I.mê) Dema mirov tiştekî bi det yekî ii hembertiştekê dî ji wî wergirit.cih, erd, xanî ii htd pêk bi gihorin. :Azad ti Aştî tirombêlên xwe pêkgihorîn.(K) bn: Gihorîn.Pêkirin (k.jn.dar.mê) Hilkirin. Berdanê. :Agir, lempe, sope pê kir.Pêkkirin (k.jn.I.mê) mirovên ko di karin bi hevra bijîn.Ii hevkirm.Guhdarî ya êk bi ken (K) bn: Kirin.Pêkol (n.I.mê) Bizav.Xebat.Xaztin. Viyan.Pêkolkirin (k.jnlmê) Xwaztin. :bînin.(K) bn: Kirin.Min gelek pêkol kir ko te biPêkotir (n.I.mê) giya Pêmirîşk.Pêkve (hk.dar.çewa) Bi êkve .pêkve herin seyranê.Di gel êk. Bi hevre. Tebayî. : Em dêPêkveman (k.jn.I.mê) Bi êkve man. Mane bi êkve. Bi êkveniisan. :Ev du kefçike hind di nîsekin yên mayne pêkye. :Evehewe çiye hiin mayne bi stoyê êk ve ?. ang ; cirebirkirin. (K) bn: Man.Pêkvenûsan (k.jn.I.mê) Pêkveman. (K) bn : Niisan.Pêkxistin (k.jn.I.mê) Lêkdan. Li hev xistin.Pêl (n.x.mê) I .Vedana avê. Hatina hilmeka bayî. Şepol. Delav.2.Navê keçane.Pêlav (n.I.mê) Tişte mirov li pêyên xwe di ke. Şekal.Pêldan (k.jn.I.mê) Diristbûna pêlan. Av vedan.Pêlvedan.Pêlkvan (n.dar.nêr) Navê xortane.Pêlvedan (k.jn.I.mê) Pêldan.515