pe HenG k mê n

Gunehkirin (k.jn.l.mê) Dema mirov gunehekê di ke. (K) bn: Kirin.Gunek 1 (n.x.mê) Guneh.Gunek 2 (hn.dar.çewa) /lejrH-ejî Ritio.Gungulî (hn.dar.çewa) Pir. Tijî. Dagirtî.Gupik (n.x.mê) Gopik.Gur (n.x.dz) Giyandarek kiivî ye,dirindeye, dujminêkewalane.Pend :Biin gurê çiyan. Ang; bê xwedîbiin. Bê warbiin. :Pend :Gurê dev bi xwîn. Ang; mirovê tore.çavsor.Guran (k.jn.x.mê) Dema pîstê(çerimê)kelexên kewalê serjêkirî biserda di hînin. Bizin guran.(K): ez di gurêm em di gurêyn , tu digurêy hûn di gurên, ew di gurêt ewan di gurên. Pr: dê[bi]gurêm, gurêyn,gurêy, gurên,gurêt[..re], gurên. Ddb :di gura, diguran. Db,dûr: Gurabii, gurabiin. (F): bi gure[ê], bi gurên.Gurandin (k.jn.dar.mê) Gihorandin.Gurc (hn.x.çewa) Peyt. Tund. BRx Şor. :Lêvên gurc. Kirasêdehmen gurc.Gurcbûn (k.jn.I.mê) Peytbiin.Gurckirin (k.jn.I.mê) Peytkirin. Tundkirin. :DeIingêd xwe gurc bike da bi karî la çemî derbaz bi bî!.Guregur (n.dar.mê) Dengê giregirê.Gurg (nx.dz) Gur.Pend :Hegê dewleta xwe. Ang; kesê bi kêr xwenehatî.Gurge (n.dar.mê) giya Corek giyayê ziyandare, di nav werzan dahişîn di be ii ziyanê di gehîne çandinê li bax û bîsatanan.Gurgeh (n.dar.mê) Gurge.Gurgîn (hn.I.çewa) 1. Mirovê dijwar wekî gurgan. 2. Navê mêrane.Gurgur (n.dar.mê) Giregir. Girgir.Gurî 1(hn.x.çewa) Mirovê bi nexweşîya pîstf di kevit li canê wîkul di bit.Gun 2 (n.x.mê) Soratfya rengê agirî.Gurîya agirî. PêtGurmên (n.dar.mê) Dengê Top, tiveng, evran û htd.295