dergi

42
Kilit noktalar
Büyük müsabakalardaki açık ayrımcılık biçimlerini cezalandırma
yollarını bulun (ör. Brezilya’daki 2010 FIFA Dünya
Kupası stadyumlarındaki ırkçı ve homofobik eylemlerin uygun
şekilde onaylanmamış olması)
Irkçılık ve ayrımcılıkla mücadele için proaktif kampanya, eğitim
çalışmaları ve bilinçlendirme hayati öneme sahip olmakla birlikte
etnik, göçmen ve cinsel azınlıklar, aktif futbolseverler ve insan
hakları STK’ları gibi hedef kitlelerin bu çalışmalara katılımı
önem arz etmektedir. FIFA gibi spor yönetim organları tarafından
ayrımcılığa karşı verilen yukarıdan aşağıya mesajlar sınırlı güvenilirlik
riski taşımaktadır (UEFA EURO 2008’deki UAR programının
değerlendirme sonuçlarına da bakınız)
Futbol federasyonları, dernekler, kulüpler ya da spor bakanlıkları
ayrımcılıkla mücadeleye dahil olmayı daha gerçeğe
dönüştürmek için ne yapabilir? Ayırımcılık, bir anlayış ve cehalet
eksikliği ile ortaya çıkabilir ve hatta iyi niyetli fakat ipucu veren
sözcükler veya eylemlerden kaynaklanır. Bu nedenle, başlangıç
noktası, dışlayıcı uygulamaları ve günlük işlemlerin futbol kulüpleri,
dernekler ve büyük turnuvaları nasıl etkilediğini anlamak
ve analiz etmektir. Asıl sorun, hiper-erkeklik ve Avrupa genelinde
hetronormatif futbol ve fan kültürlerinin tanımlanması ve sorgulanmasıdır.
Futbol yapılarının topluma geniş şekilde açılması ve azınlık,
göçmen topluluklar ve diğer marjinal gruplardan tavsiye almalarının
sağlaması gerekir. Bu, dudak bükümü veya hayır işi
olarak değil, spor gelişiminin bir gereği olarak görülmelidir.
Bu nedenle, ortaklıklar, aktivitelerin planlanmasına katılım ve
LGBT’ler ve ırkçı olmayan fan grupları da dahil olmak üzere
ayrımcı grupların görünürlüğü önemlidir. Bu, azınlık gruplarının
fonlama ve spor altyapısına adil ve eşit erişime ihtiyaç duymasını
gerektirir.