Mesele Fanzin (Temmuz Sayısı)

Peygamberin ümmeti varken
neden ebabiller bu derdin
içindeydi. Suriye, Filistin,
Nijerya.. onlar bizim kardeşimiz
değil miydi? Hani bizler birer
vücuttuk. Hani bir yerimize bir
şey olunca diğer uzuvlar da
rahatsız olurdu. Şimdi? Şimdi
yüreğimiz kan ağlıyorken neden
bu
suskunluk? Bizler değil de neden
ebabiller? Belki.. belki de artık
bizim o çığlıkları işittiğimizi
düşünmedikleri için gelmişlerdir.
Nereden düşünebilirlerdi ki
bizim çığlıkları duymazdan gelebileceğimizi? Bizim sessizliğimizi neden
ebabiller bozuyor? Biz bu ümmetin ebabilleri değil miydik zaten?
Öyleydik. Ama çok çok öncedendi. Şimdi kimin umrunda yürek
ağlamış can parçalanmış. Kimin umrunda? Zaten herkes kendi
hesabını ödemeyecek mi? Ben yapmasam da olur demiyor mu herkes?
Elimizden ne gelir demiyor muyuz? Hepimizin dilinde aynı cümleler.
Ama bir gün gelecek, biz de aynı çığlıkları atarken, diğerleri de bize
aynı cümleleri kuracak. O zaman demeyecek miyiz hani ebabiller, hani
insanlar? Hani biz bir vücuttuk? Nerede diğerleri? Ama her şey boş.
Zaman dolacak ve biz kurtarılmayı beklerken, ruhumuzda zerafetiyle
kanat çırpan ebabiller çoktan uçup gitmiş olacak. Ve o zaman
anlayacağız ki ebabiller, temiz ruhlardaki huzura doğru kanat
çırpmışlar. Çok uzaklara, Suriye, Filistin, Nijerya'ya...
5