• • • Nisan 2021,"ses"

Oturdu o koltukta, saatlerce belki de. Birden tam karşısında gördüğü gölge
ona döndü.
Gözlerinin olması gereken yer yine bomboştu ama tam gözlerinin içine
baktığına yemin edebilirdi. O anda hissetti. İçinden geçen bütün korkunç
derecede iğrenç düşüncelerin içinden bir anda geçtiğini hissetti.
Gölgelerden değil, kendinden tiksindi bu hisle birlikte.
Tam da o anda otobüs durdu. İçgüdüsel bir hareketle kaçtı oradan. Kendinden
kaçamazdı, ama ona fark ettiren gölgeden kaçmayı deneyebilirdi belki.
Umutları boşunaydı. O gölgelerden kaçışı yoktu. Hiçbirinden kaçamazdı.
Evinin yanındaki parkta buldu kendini. Gölgeler; parkın yemyeşil çimenlerin,
büyüleyici devasa ağaçlarını, çocuk gülüşlerini lekeliyordu. Bir kez daha
nefret etti kendinden. Kendinden, zehirli gölgelerinden, ona sürekli umut
veren o ışık huzmesinden… Her şeyden.
6
"Daddy Longlegs of the Evening"
Salvador Dalí, 1940
Tuval üzerine yağlıboya
25.4 cm x 50.8 cm