taş da yumurtonın, olan yumurtaya olur. Kıbrıs Rum Atasözü

"Sofrayı toplayacaktım, Kirie Menas,'' dedi, Eleni, gözleri
dolu dolu.
"Ben toplarım Eleni. Sen git yat."
"Kalispera, Madam."
Mikalis'in, boğuk, öfkeli sesi uyutmadı Eleni'yi. Bağırmaları
bir süre sonra ağlamaya dönüşünce, dayanamadı kalktı.
Üst katın, banyosuna girdi. Ayaklarının ucuna basarak,
avluya bakan pencereye yaklaştı, dinledi,
"Üç tane haydutun eline düştük! Ne kanun ka]dı, ne nizam!
Digenis'e gideceğim. Diyeceğim, bak, şu köpeklerini
yolumdan çek. Av tüfeklerine razıysan ne ald! Ama değilsen,
bilesin ki, bu savaşt bensiz kazanamazsın! Benim param
olmadan, bir hiçsin sen, bir hiç! Sen bir bucialasın diyeceğim.
Majeste'nin ordusuna karşı çelik çomakla mı savaşacaksın?
Söyle bakalım, çelik çomakla mı?''
Çelik-çomaklı EOKA fikrini çok komik bulmuş olmalıydı.
Eleni güldüğünü duydu.
"Ne oluyor?" diye sordu Yohanides, klozetin kapağına
tırmandı, kulağını buziu cama yapıştırdı.
"Ne sanıyorlar bunlar kendilerini? O Digenis ise, ben de
ünlü bir işadamıyım. Pire'den Şam'a kadar herkes tanır beni!
Sel gider, kum kalır!" Bir bardak daha doldurdu kendisi-
D€,
"Bensiz kazanabi|ir]er mi bu savaşı? Ne demiş Napoiyon?
Para, para, para, dememiş mi? Ne okuttular buna Yunanistan'da,
Harb Okulunda? Masal mı? Seçtiği isimden belli,
Digenis! Yok, Herkül! Hangi asırda yaşıyoruz, haberi var
mı acaba?" Yine gülmeye başladı. Çılgınca, hastalıklı bir
kahkahaydı bu.
"Yeter artık Mikalis Menas!" Eleni, Maria Menas'ın sesinin
sertliğine şaşırdı, Kadının sandalyesini geri çektiğini,
sofrayı toplamaya başladığını duydular çocuklar. Eleni ka-
dının bu halini iyi bilirdi. Kulaklarını dünyaya tıkar, gözlerini
kendi içine döndürür, yaklaşılmaz olurdu sabrının taştığı
zamanlarda. Sessizlik bir süre devam etti.
"Bugün EOKA'dan ikinci sınıf bir mektup aldım."
Mikalis Menas'ın süngüsü düşük sesi, Maria'nın ayak
seslerini durdurdu.
"İkinci sınıf mektup mu? Bu da ne demek?"
"Hainlere, düşünebiliyor musun, bana hain diyorlar!Onlar
için katlandığım bunca eziyet, atıldığım bunca tehlikeden
sonra, hain diyorlar!"
"Mikalis, ikinci sınıf mektup ne demek?"
"İlk mektuptan sonra gönderdikleri mektup."
"Başka boir mektup da mı aldın?"
"Evet, aİdım. Aldım. Lanet olsun, bir tane daha aldım."
"Niye bana söylemedin? Peder Andrias'a haber verirdik.
Bir şeyler yapardı."
"Ne-bileyim-ben" gibisinden omuzlarını silkti Mikalis,
"İlk mektup sadece bir uyarıydı. Aldırmadım."
"Nasıl bir uyarıydı?"
"Hareketlerime dikkat etmez de, EOKA'nın amaçlarına
ters düşecek davranışlarda bulunursam, başıma geleceklerden
sorumlu olmadıklarını bildiren bir mektup."
"Niye sana böyle bir mektup yazsınlar ki?"
"Ne bileyim ben? Benim alnım açık! Açık seçik adamım
ben. Beni herkes tanır. Girne'den Şam'a... Tanır da..." Aklına
bir şey gelmiş gibi duraladı,
"Tanır da, tanımastna... İnsanlar nankördürler. Kimbilir
kimler neler uydurmuşturiJurnalciden bol ne var? Öyle bir
dönem yaşıyoruz ki, baba oğlunu oğul anasını jurnal ediyor,
ya EOKA'ya, ya İngilizlere. Hangisi işlerine gelirse."
4|