taş da yumurtonın, olan yumurtaya olur. Kıbrıs Rum Atasözü

sonra bir yunan teğmeni ile beraber kaçtık, ta sakız'a kadar
kürek çektik. oradan, Foça'ya geçtik de kurtulduk. Yoruldum
artık Bay Lawrence. Bir an önce memlekete dönmek
istiyorum. Annemin oksford yakınlarında küçük bir evi var.
Kasımpatı yetiştireceğim.''
Başını kaldırdı, kızgın Mesarya güneşine baktı,
"Gönül bulandıran çiçek kokularından bıktım! yağmuru
özledim."
Lawrence adamı ne kadar iyi anladığını şaşırarak hissetti.
Çiseliyen yağmur da parlayan asfalt, neonların kırmızı
kırmızı izler bıraktığı gölcükler, yanakları serinleten damlalar!
Ne kadar özlediğini düşündü. Bir daha şaşırdı.
"Bu çocuğu benim kişisel teminatım altında serbest bırakamaz
mısınız?" diye sordu.
"Aptallık etmeyin dostum." Küçümseme değil, bir İngiliz
vatandaşından diğerine verilen dostane bir nasihattı bu.
"Bu küçük çılgın Grek, sizi her an arkanızdan bıçaklayabilir."
"Belki," dedi, Lawrence, "Ama, o kadar uzun vakti olaca_
ğını sanmıyorum."
"Ne demek istiyorsunuz?''
"Bu çocukta Akdeniz anemisi var, Albay'ım. Haftada bir,
bir şişe taze kan almazsa, yaşayamaz.''
"Ah, çılgın budala!''
"Öyle."
"Bu Akdeniz anemisi denen şey, kalıtımsaldır, öyle değil
mi?"
"Öyle," dedi, Lawrence yeniden. Maria iolanti'nin sütbeyaz
tenini, yorgun tavırlarını hatırladı.
"Annesiyle babası kardeş çocukları!''
"Ölümcül müdür?''
48
"Had safhada, evet."
Lawrence, ilerde, umarsız bir Auschwitz kurbanı gibi, sırtı
barakalardan birine dayalı, yere oturmuş çocuğa baktı,
"Bununki gibi mi?"
"Öyle olmadığını ümit ederim." dedi, Lawrence.
Kamp kumandanı elindeki İkinci Dünya Savaşı hatırası
lırifing bastonunu kaldırdı, şapkasının siperini geriye itti,
"Ofisime gidelim, bakalım ne yapabiliriz."
49
riiiill
lllillli
lllllill
lilıllll
iiıilll
llü]illl
l]lılıll
l1liilll
i]Irili
liililll
l]illıl
ill1lll
iiiil
iıillli
l,iii
i]ül
illl
lüllü
liill
l1lil
lllil,
llill
lüil
ilil
llil