taş da yumurtonın, olan yumurtaya olur. Kıbrıs Rum Atasözü

heyecanından, hayal gördüğüne razı etmeye hazırdı kendisini,
ama Yohanides dönüşte dikkati elden bırakmış gibiydi.
Eleni'nin odasının önünden gürültüyle geçti, kendi odasının
kapısını çarptı.
***
Girne kalesine, eski Lusinyan istihkamlarını Batı'dan kuşatan
Venedik duvarlarının üzerinden aşan bir köprüden
girilir. Kemerli, dar koridorun güney ucunda, l570'de, Girne'nin
düştüğünü gördükten sonra ölen, Kaptanıderya Sadık
Paşanın türbesi vardır. Türbenin altında gizli iki zindan,
kayalara oyulmuştur. Kalenin Onikinci yüzyılda inşa edilmesinden
bu yana, bu zindanlar hapisane olarak kullanılmışlardı.
Bugün görmez dehlizlerin neresine baksanız bir
çığhk izi görür, en ufak bir lekenin hangi kraliçenin ya da
yoksul köylünün kanı olduğunu düşünürsünüz.
Yüzlerce saldırıyı başarıyla savuşturmuş, ou güçlü duvarların
çıkışı yoktur. Ellili yıllarda buraya kapatılan EOKA
savaşçıları da, bunun en son tanıklarıdır.
"Faşistler! Bu bir soykırımdır! Şimdi, sayın validen soruyoruz,
kalede tuvalet var mıdır, yok mudur? Eğer .,oksa, tuvalet
yerine ne kullanılmaktadır? Tuvalet yerine kı_ıllanılan
iğrenç kovaların, kalenin hemen dışına boşaltıldıkları doğru
mudur? Eğer doğru değilse, o zaman ya bizler körüz, ya
da burunlarımız koku alma duyularını kaybetti! Ya da, Girne'nin
sağlığını tehdit eden bu sinek]er ve iğrenç böcekler
yalan söylüyor!"
Lawrence Hughes, daha fazla dayanamadı, kapattı radyoyu.
"Atina radyosuna, Yunanistan'daki tuvaletlerin ne
durumda olduğunu sormak l5.zım" diye söylendi hapisane
müdürünün odasına yürürken.
"Yok, hayır, Mr. Hughes" dedi hapisane müdürü, önündeki
listeleri gözden geçirerek. "Bizde Yohanides Mikalis
diye biri yok."
"Tabii, kimlik belgesi sahte değilse! Kaç yaşlarında dedinizdi?
"On iki."
"Oh! On ikiyse zaten bizde olmaz. Kokino'daki kampta
olmalı. Onyedi yaşından küçükleri orada tutuyoruz."
"Temerküz kampı, ha?"
"Bu onların taktığı isim!" Omuzlarını silkti adam. "Bakın,
Mr. Hughes, üç maskeli adam bir cimnasyum öğrencisini
penceresiz bir odaya tıkar da, eline bir bomba verirlerse,
bu öğrenci en az onlar kadar tehlikeli olur. Bu yöntemle
yüzlerce çocuğun hayatını kurtardık. Teşekkür beklemiyoruz,
doğal olarak... Ama çok keyifsiz bir durum, çokl"
"Ailelerinin teminatı altında serbest bırakmayı hiç düşünmediniz
mi?"
"Şaka yapıyor olmalışınız!Bize çocuklarımızı kampta tutun
da başları derde girmesin diye rica eden aileler var. Ayrıca
bu çocuklarla konuşmak bile imk6nsız. Kanuna hiç saygıları
yok. Toplumlarına da öyle. Gözaltına aldıklarımızdan
çok büyük bir bölümünü, çok ciddi suçlardan tutukluyabiliriz.
İnanın. Ama yapmıyoruz. Yine de, faşist diyorlar bize!"
"Evet, biliyorum. Gelirken Atina'yı dinliyordum."
"Bağışlarsanız, sizi uyarmak isterim Mr. Hughes. Eğer
Kokino Kampına gitmeyi düşünüyorsanız, dikkatli olun!
Her an yüzünüzün ortasında bir domates patlayabilir! Hah,
hah, hah!Ama Molotov kokteylinden daha iyidir, değil mi?"
Lawrence, bira-kırmızı yüzüyle sırıtan, İrlandalı hemşerisine
nerdeyse tiksinerek baktı. Bu görkemli kaleden çok,
Dublin publarına yakışacağını düşündü.
Kokino Kampı, "n*"r"r'a *rak bir arazi parçası üzerine
kurulmuş, etrafı tel örgülerle çevrilmiş tahta kulübelerin
44 45