??? - hol.gr

δραχµή θα υποστεί νέες πιέσεις». Έδωσε όµως και το στίγµα των αντιµέτρων που θα έπαιρνε η
κυβέρνηση για να αντιµετωπίσει τις πιέσεις αυτές λέγοντας: «Πρέπει να είµαστε έτοιµοι. ∆εν θα
διστάσουµε να αυξάνουµε τα επιτόκια όταν χρειάζεται».
Βαθµολογήστε τώρα, έστω και κατόπιν εορτής, την “αξιοπιστία” και την
“αποτελεσµατικότητα” της οικονοµικής πολιτικής του πρώην “τσάρου της οικονοµίας” και της
“σοσιαλιστικής” µας κυβέρνησης! Έχει άραγε κανείς υπολογίσει τι στοίχισε στον Έλληνα
φορολογούµενο η πολιτική της σκληρής δραχµής µέχρι να καταλάβει η κυβέρνηση Σηµίτη ότι έπρεπε
να την υποτιµήσει;
Στην ίδια συνέντευξη, πιστός στις παρεµβάσεις του για διαφήµιση-στήριξη του ΧΑΑ, ο κ.
Παπαντωνίου παραπλάνησε για άλλη µια φορά τους επενδυτές.
«Όταν µάλιστα ερωτάται από τα “ΝΕΑ” για το τι συνιστά στους επενδυτές που βλέπουν τις
τελευταίες εβδοµάδες τον Γενικό ∆είκτη Τιµών να υποχωρεί, λέει:
“Τους συνιστώ µεγάλη ψυχραιµία. Η πεποίθησή µου είναι ότι η προοπτική του Χρηµατιστηρίου
είναι πολύ θετική και γι’ αυτό να µην παρασύρονται από προσφορές υψηλών επιτοκίων, διότι τα υψηλά
επιτόκια δεν θα κρατήσουν πολύ”.(…)
Τονίζει όµως ότι “το βασικό εργαλείο για να ανακάµψει το Χρηµατιστήριο θα είναι η γρήγορη
εξοµάλυνση της τραπεζικής αγοράς και η µείωση των πολύ υψηλών σηµερινών επιτοκίων”.
Και συµπληρώνει: “Όταν γίνει αυτό και είναι θέµα ηµερών, ή ολίγων ηµερών, πιστεύω ότι το
Χρηµατιστήριο θα πάρει την ανάσα, για την οποία µιλάµε”.» 22
Από το 1997, λοιπόν, ο κ. Παπαντωνίου επέσειε το µπαµπούλα της τάχατες “επικείµενης”
πτώσης των τραπεζικών επιτοκίων – θέµα ηµερών, ή ολίγων ηµερών! – για να δελεάσει, ή µάλλον να
εκµαυλίσει ανυποψίαστους επενδυτές στο ΧΑΑ. Να υπενθυµίσω εδώ ότι η πολυδιαφηµισµένη µείωση
των επιτοκίων άρχισε δειλά-δειλά δυο χρόνια αργότερα, στις 15 ∆εκεµβρίου 1999, όταν είχε πλέον
συντελεστεί το Έγκληµα στη Σοφοκλέους. Οι αρχιτέκτονες της καταλήστευσης του λαού – ντόπιοι
και ξένοι – είχαν φροντίσει ώστε η Σοφοκλέους να έχει πιάσει “οροφή” πριν από την έναρξη της
σταδιακής µείωσης των επιτοκίων.
Έτσι, οι επενδυτές-θύµατα, αναµένοντας την πραγµατική πτώση των επιτοκίων και την ως
εκ τούτου, τάχα, αθρόα προσέλευση καινούργιων προσκυνητών στο “ναό” του χρήµατος – πράγµα
που, όπως ήθελε το παραµύθι, θα επανέφερε το ∆είκτη στα ψηλά και ψηλότερα επίπεδα – δεν
πούλησαν τις µετοχές τους ώστε να απεγκλωβιστούν έστω µε µικρότερες ζηµιές. Ο κυρ-Ανέστης, η
κυρ-Αγαθή, ο µπάρµπα Γιώργης, σκέφτηκαν: «Αν είχαµε ένα οικόπεδο δίπλα από κάτι χωράφια στα
οποία η κυβέρνηση µας είχε υποσχεθεί ότι θα γινόταν πολιτιστικό πάρκο, θα το πουλούσαµε υπό το
κράτος πανικού λιγότερο απ’ όσο το είχαµε αγοράσει ή θα περιµέναµε την αναβάθµιση της περιοχής για
να πιάσει και το οικόπεδό µας καλύτερη τιµή; Προφανώς θα περιµέναµε.»
Αντιστάθηκαν, λοιπόν, στον πανικό και δεν πούλησαν. Όµως, αλίµονο, βαβαί, παπαί! Οποία
συµφορά! Αντί για το “πάρκο” που τους είχαν υποσχεθεί, τα πέριξ χωράφια έγιναν στη συνέχεια
χωµατερή, κοινώς χαβούζα, και κατέρρευσε η αξία του οικοπέδου τους! Τώρα δεν θέλει κανείς ν’
αγοράσει το οικόπεδό τους… Ποιος φταίει, λοιπόν, για το έγκληµα; Ο κυρ-Ανέστης, η κυρ-Αγαθή, ο
µπάρµπα Γιώργης που ξεγελάστηκαν µε τις ψεύτικες υποσχέσεις της κυβέρνησής τους ή η ίδια η
κυβέρνηση που δολίως, ή έστω αφελώς, τους εξαπάτησε;
Αυτά τα λίγα, για να µη ρίχνουµε όλο το φταίξιµο στους εαυτούς µας και χάνουµε την
αυτοεκτίµηση – όσοι από µας έχουµε µάθει ν’ αναλαµβάνουµε ευθαρσώς τις ευθύνες µας – αλλά και
για απάντηση στο “σοσιαλιστή” Πρωθυπουργό µας, που όψιµα τάχα λυπήθηκε που δεν προσέξαµε…
Όσο για την “άνοδο” που θα ερχόταν τάχα µε την πτώση των επιτοκίων, θα θυµάστε βέβαια
το κωµικοτραγικό: κάθε φορά που ο κ. Παπαδήµος έριχνε τα επιτόκια – ω της γκαντεµιάς! – ο
∆είκτης του ΧΑΑ έπεφτε εντυπωσιακά αντί ν’ ανεβαίνει! Καλά, εδώ µιλάµε για πολλή γκίνια και για
µυστήρια πράγµατα, που µόνο µε τη µεταφυσική µπορεί να εξηγηθούν. Οι εγκέφαλοι της Μεγάλης
Ληστείας – αρχιερείς του Μαµµωνά – πρέπει να έχουν διαβολικό χιούµορ, εκτός από τις άλλες
“οργανωτικές” της ληστρικής επιδροµής ικανότητές τους.
−Μετά την υποτίµηση της δραχµής, Σάββατο 14 Μαρτίου του 1998, η χρηµαταγορά είχε
εισέλθει δυναµικά σε ανοδική τροχιά. Οι τιµές των µετοχών είχαν πάρει φόρα και µέσα σε 9
συνεδριάσεις ο δείκτης είχε αυξηθεί κατά 413,63 µονάδες.
18