??? - hol.gr

γνωρίζουν τίποτα για το “φόνο”. Τόσο όµορφος, αγγελικά πλασµένος, είναι ο καπιταλιστικός κόσµος
µας! Τόσο “πνευµατικός” είναι ο πολιτισµός µας….
Για τη “σφαγή” που διεπράχθη στη Σοφοκλέους κατά τα έτη 1999-2002 και βύθισε στην
απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες ανυποψίαστων νεόκοπων επενδυτών ουδείς πλέον αµφιβάλλει.
Εκείνο για το οποίο ίσως κάποιοι “οπαδοί” ερίζουν ακόµη είναι αν το ληστρικό παιχνίδι των
οργανωµένων µεγαλοκερδοσκόπων παίχτηκε µε την ολιγωρία, την ανοχή ή τη σύµπραξη της
κυβέρνησης και των θεσµοθετηµένων εποπτικών αρχών. Ήταν άραγε ένα εθνικό έγκληµα εκ
προµελέτης ή εξ αµελείας; Αυτό είναι το ερώτηµα.
Με τα στοιχεία που θα παραθέσω στο βιβλίο τούτο, ο απροκατάληπτος αναγνώστης θα
µπορέσει να βγάλει αβίαστα το δικό του συµπέρασµα, αν και η ετυµηγορία δεν αλλάζει τη βαρύτητα
του εγκλήµατος. Βλέπετε, για µια κυβέρνηση δεν ισχύει εκείνο που λέει ο λαός, “λόγω βλακείας
απαλλάσσεται”.
«Αποδειχθήκαµε απροετοίµαστοι να συγκροτήσουµε έναν αποτελεσµατικό τρόπο
λειτουργίας του Χρηµατιστηρίου, που να εγγυηθεί στο µεγαλύτερο δυνατό βαθµό την ασφάλεια του
πολίτη». 1
Τα λόγια αυτά ανήκουν σε στέλεχος πρώτης γραµµής της Κυβέρνησης του Κωνσταντίνου
Σηµίτη, τον κ. Άκη Τσοχατζόπουλο. Ο ίδιος τότε (Ιούλιος 2001) είχε µιλήσει και για «βίαιη
ανακατανοµή εισοδήµατος», και είχε παραδεχτεί, κάτι που µέχρι σήµερα δεν έχουν οµολογήσει οι
κύριοι υπεύθυνοι της χρηµατιστηριακής τραγωδίας, πως «εδώ έχουµε τεράστια ευθύνη».
∆υστυχώς, όµως, τις ευθύνες που είχε τότε παραδεχτεί ο κ. Τσοχατζόπουλος θα τις …
“διεθνοποιούσε” (!) αοριστολογώντας, σχεδόν ενάµισι χρόνο αργότερα. Να τι είπε στη Βουλή στις 21
∆εκ. του 2002, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισµού: «Η υπόθεση της παγκοσµιοποιηµένης
οικονοµίας, η επικυριαρχία του παγκόσµιου χρηµατιστηριακού καπιταλισµού που δηµιουργούσε
εντυπωσιακά κέρδη, µέσα από τη µεγάλη ταχύτητα, γυρίζοντας τα κεφάλαια από χώρα σε χώρα φαίνεται
ότι έχει τελειώσει. (…)
(…) ∆εν περιµένει πλέον ο κόσµος να αντλήσει κέρδη από την παγκοσµιοποιηµένη
χρηµατιστηριακή εξέλιξη του καπιταλισµού.»
Καταλάβατε, τώρα ποιος έφταιγε για το έγκληµα; Ο παγκόσµιος χρηµατιστηριακός
καπιταλισµός! Οι “σύντροφοι” του κ. Τσοχατζόπουλου, που µε ύπουλο τρόπο έριξαν τον κοσµάκη
βορά στον άγριο ντόπιο και ξένο καπιταλισµό, είναι αθώοι!
Ο πρώην Υπουργός Εθνικής Άµυνας και µετέπειτα Υπουργός Ανάπτυξης – που πάντως
βαρύνεται και µε δικές του αµαρτίες – τον Ιούλιο του 2001 είχε ακόµη επισηµάνει ότι το
Χρηµατιστήριο «λειτούργησε ως πειραµατικό πιλοτικό πρόγραµµα! 2
Χρειαζόµαστε λοιπόν κι άλλους µάρτυρες κατηγορίας για το έγκληµα; Οι µαθητευόµενοι
µάγοι της ελεύθερης (ασύδοτης) οικονοµίας έκαναν πειράµατα εις βάρος του Ελληνικού λαού!
Πειραµατίζονταν ολέθρια οικονοµικά πειράµατα, που είχαν σαν αποτέλεσµα την υπεξαίρεση του
πλούτου πάνω από 1.500.000 Ελλήνων πολιτών από ολίγους αετονύχηδες κερδοσκόπους, ντόπιους
και ξένους, και τη µεταφορά του όχι σε εγχώριες επενδύσεις, που θα δηµιουργούσαν νέες θέσεις
εργασίας, αλλά στα repos ή σε τόπο χλοερό, σ’ άλλη γη, σ’ άλλα µέρη, αφήνοντας την Ελλάδα να
κλαίει τη γύµνια της.
Όσο για κείνους που αµφισβητούν τον αριθµό των επενδυτών οι οποίοι έχασαν χρήµατα στη
Σοφοκλέους, θα αναφερθώ στα αποτελέσµατα έρευνας της ALCO για λογαριασµό της
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που δηµοσιεύτηκαν στην πρώτη σελίδα της «Κ» στις 11/03/2001. Η έρευνα
κατέδειξε ότι 1.600.000 επενδυτές πέρασαν το κατώφλι της Σοφοκλέους από το 1997 µέχρι το 2000.
(Αν υπολογίσουµε και τις οικογένειές τους, φαίνεται ότι η µισή Ελλάδα επένδυσε τις ελπίδες της στο
ΧΑΑ!) Απ’ αυτούς, σύµφωνα µε την έρευνα, στην τριετία 1998-2000 «µόλις το 14%, περίπου
200.000, δηλώνει ότι απεκόµισε κέρδη, το 18% εµφανίζεται να έχει µείνει στα ίδια και η συντριπτική
πλειοψηφία, το 67% δηλώνει απώλειες.» Ιδού, λοιπόν, “η σφαγή των αµνών” µε νούµερα!
Βέβαια, από το Μάρτιο του 2001 µέχρι το Μάρτιο του 2003 που ολοκληρώθηκε το βιβλίο
τούτο, και δεδοµένης της συνεχούς πτωτικής πορείας των µετοχών σε όλο αυτό το διάστηµα, είναι
σίγουρο πως όσοι από τους κερδισµένους επανεπένδυσαν, νοµίζοντας πως η Σοφοκλέους κάπου είχε
πιάσει πάτο, καταγράφουν σήµερα και αυτοί σοβαρότατες απώλειες από το κεφάλαιό τους. «Ήταν
και είναι ένα σκληρό µάθηµα για όσους πίστεψαν στην ιερότητα και αποτελεσµατικότητα των θεσµών»,
θα πει ο κ. Αντώνης Κεφαλάς («Μέτοχος», 11/10/2002).
4