Mazowieckie Studia Humanistyczne Rocznik III 1997 Nr 2

146 Eugeniusz Rejnat
Genetyka łączy się z socjobiologią, biopolityką i bioprawoznawstwem. Socjologia
bada i określa biologiczne podstawy społecznych zachowań się ludzi.
Jej zainteresowania koncentrują się wokół wątpliwości, w jakim stopniu geny,
utrwalone przez dobór naturalny, w długiej historii rodzaju ludzkiego determinują
współczesne ludzkie działania. Biopolityką utrzymuje, że nie należy przeciwstawiać
cech wrodzonych człowieka cechom nabywanym społecznie. Ukazuje
także relacje między natywizmem a rasizmem. Bioprawoznawstwo podejmuje
natomiast, w świetle ustaleń genetycznych dyskutowane wciąż problemy
odpowiedzialności, winy, kary, sprawiedliwości i uprawnień, zwłaszcza osób
uznawanych w społeczeństwach za kryminalistów, zboczeńców, upośledzonych
umysłowo i chorych psychicznie. Niewątpliwą zdobyczą jest fakt, że genetycy
dysponując umiejętnością określania cech przyszłego dziecka, już w okresie płodowym
są w stanie ostrzegać przed ewentualnymi dramatami rodzinnymi i społecznymi.
Praktyczne wykorzystywanie wiedzy genetycznej, w formie tzw. doradztwa
genetycznego, jest otoczone w niektórych krajach różnymi obwarowaniami etyczno-prawnymi.
Mianowicie - kształtuje się zasada, że doradztwo takie nigdy nie
powinno przybierać charakteru dyrektywnego dla pacjenta, chyba że jego choroba
miałaby mieć poważne konsekwencje ujemne dla szerszych grup społecznych.
Przeważa opinia, że lekarz winien mówić pacjentowi całą prawdę o stanie
jego genów.