nowiny nr 18_9-16.pdf - izba.wroc.pl

More documents

Recommendations

Info

dokończenie ze str. 11 Badania i ocena Twojego typu osobowości doprowadzą do zakwalifikowania Twojej osobowości do jednego z sześciu naukowo opracowanych typów. Ustalenie typu osobowości jest potrzebne, ponieważ pozwala na określenie wstępnej listy zawodów, do których jesteś predestynowany, oraz umożliwia wskazanie tych zawodów – uwaga! – których nie powinieneś brać pod uwagę. Możemy wyróżnić kilka typów osobowości (patrz tabela). 3. Ustalenie grupy „zawodów-kandydatów” W poradni psychologiczno-pedagogicznej po przeprowadzeniu właściwych badań rozmów i testów ustalono, że uczeń JK ma ARTYSTYCZNY typ osobowości. Oznacza to, że lubi tworzyć, kreować rzeczy nowe. Ma wyobraźnię. Ma talent. Wskazano też na przykłady sprzyjających uczniowi JK zawodów, ale i uprzedzono, aby wystrzegał się zawodów właściwych dla pozostałych typów osobowości. Wskazana dla ucznia JK szeroka grupa „zawodów-kandydatów” to: cukiernik, fryzjer, kaletnik, krawiec, tkacz, renowator zabytków architektury, złotnik-jubiler, zdobnik szkła. 4. Konfrontacja „zawodów-kandydatów” z parametrami ucznia Konfrontacja „zawodów-kandydatów” z zebranymi „swoimi parametrami”, czyli: 1. wartościami (jest niezależny, nie lubi słuchać rozkazów); 2. zainteresowaniami (lubi tworzyć rzeczy nowe, lubi pracę samodzielną); 3. zdolnościami (potrafi malować, rzeźbić); 4. umiejętnościami (dobrze radzi sobie z chemią i fizyką, lubi doświadczenia chemiczne) doprowadziła ucznia JK do samodzielnego zawężenia grupy kandydatów do trzech zawodów: renowator zabytków architektury, złotnik-jubiler, zdobnik szkła. 5. Analiza wybranych zawodów Uczeń JK zbiera dane i informacje o tych trzech zawodach (renowator zabytków architektury, złotnik-jubiler, zdobnik szkła) w Dolnośląskiej Izbie Rzemieślniczej we Wrocławiu. Dzięki pomocy fachowców z Izby dociera do zakładów rzemieślniczych wybranych zawodów, rozmawia z rzemieślnikami, przygląda się zakładom, słucha opinii i ocen, przegląda Internet. 6. Decyzja Na podstawie zebranych danych oraz oceny własnej uczeń JK już wie, że będzie lubił to, co będzie robił, i będzie robił w swojej przyszłej pracy to, co lubi, więc podejmuje decyzję z jego punktu widzenia optymalną i wybiera spośród trzech wstępnie wytypowanych zawodów: zawód złotnika-jubilera. Podjęcie tej decyzji kończy proces wyboru przyszłej drogi i kariery zawodowej i rozpoczyna kolejny okres w życiu młodego człowieka: czas nauki i nabywania teoretycznych i praktycznych umiejętności i kwalifikacji niezbędnych dla opanowania wybranego zawodu. Podsumowanie Właściwe przepisy polskiego prawa definiują około 2000 zawodów dla potrzeb gospodarki, w tym ponad 200 tak zwanych zawodów szkolnych oraz rzemieślniczych, czyli realizowanych w ramach systemu edukacji narodowej. Wielu młodych ludzi rozważa podjęcie decyzji o wyborze zawodu w kategoriach ostatecznych, myśląc, że wybór danego kierunku to droga, z której już nie da się zawrócić. A więc powiedzmy sobie, że dzięki drożności polskiego systemu edukacyjnego tak nie jest. Jeżeli na końcu wybranej drogi zawodowej zauważysz, że nie musisz albo nie chcesz się tutaj zatrzymać, masz do wyboru szereg innych dróg, którymi możesz podążać dalej w wielu innych kierunkach zawodowych, niezależnie od pierwotnie dokonanego wyboru. Oczywiście, nic nie ma za darmo i zapłacisz za dalszą życiową podróż swoim czasem. Jeżeli jednak rzetelnie i sumiennie „odrobisz zadanie domowe”, postępując zgodnie z przedstawionymi powyżej zasadami, prawdopodobieństwo popełnienia błędu w wyborze zawodu jest praktycznie znikome. Jan Kamiński Starszy wizytator Kuratorium Oświaty we Wrocławiu Typ ARTYSTYCZNY BADAWCZY KONWENCJONALNY PRZEDSIĘBIORCZY REALISTYCZNY SPOŁECZNY Cechy Lubi tworzyć, kreować rzeczy nowe. Ma talent i wyobraźnię. Ma cechy analityczne i lubi z nich korzystać przy rozwiązywaniu problemów. Myśli abstrakcyjnie, jest dociekliwy. Sam stara się szukać zagadnień do rozwiązania i woli rozwiązywać je samodzielnie. Osoba o zachowaniach tradycyjnych, nawet konserwatywnych, ustalonych. Preferująca wykonywanie zadań uporządkowanych i poukładanych nawet w najdrobniejszych szczegółach. Osoba, której pomysłowość i przedsiębiorczość prowadzi w kierunku przejmowania w zespole lub grupie roli przywódcy, lidera, kierownika. Nie obawia się zbytnio ryzyka. Zdarza się zachowywać nawet agresywnie. Realista, preferuje wykonywanie konkretnych zadań. Lubi pracować samodzielnie lub w zespole, ale z realistami. Osoba preferująca współpracę z innymi ludźmi w otaczającym ją środowisku i lubiąca pomagać innym. Przykłady zawodów właściwych dla typu krawiec, złotnik, fryzjer, fotograf, tancerz, renowator zabytków architektury, zdobnik szkła ślusarz naprawiający skomplikowane zamki, elektryk analizujący układ sieci, monter – elektronik, elektromechanik rusznikarz, zegarmistrz, mechanik precyzyjny, księgowy kelner, sprzedawca, hostessa, zawody hotelarskie, prawnik hydraulik, kominiarz, chemik, mechanik pojazdów samochodowych kosmetyczka, bioenergoterapeuta, asystentka pomocy społecznej 12 nr 18 | jesień 2012
Tradycja i nowoczesność Rozmowa z dyrektor Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej Teresą Lis-Pieńkowską – Podobno ma pani rzemieślnicze korzenie... – Tak, urodziłam się i wychowałam w środowisku rzemieślniczym. Mój dziadek, jeszcze przed wojną, był mistrzem kapelusznictwa. Jego zakład cieszył się uznaniem, on też był szanowanym obywatelem małego miasteczka na wschodzie Polski. Mój tato był z zawodu krawcem, potem zajął się czapnictwem. W latach szkolnych miałam na co dzień kontakt ze środowiskiem rzemieślniczym. – Jest pani osobą o dużym doświadczeniu zawodowym – mam tu na myśli pracę w urzędach administracji państwowej… – Zawsze w życiu interesowało mnie to, co nowe, lubiłam zajmować się sprawami, które nie są łatwe i stanowią wyzwanie. Z wykształcenia jestem inżynierem inżynierii środowiska. W swoim zawodzie pracowałam około 12 lat na Górnym Śląsku. Od 1994 roku mieszkam już na Dolnym Śląsku, we Wrocławiu. Pracowałam w urzędzie wojewódzkim i marszałkowskim, zajmując się przede wszystkim sprawami współpracy międzynarodowej, ale również promocji. – Kontakty, zwłaszcza zagraniczne, związane są z koniecznością posługiwania się językami obcymi… – Na co dzień biegle posługuję się angielskim i rosyjskim, a także w dostatecznym stopniu mogę kontaktować się w języku portugalskim. Jest to związane z moją współpracą i kontaktami z Polonią brazylijską. – Pani dyrektor, czego należałoby życzyć pani na początek działalności tu, w DIR? – Przede wszystkim zależy mi na współpracy i chęci dialogu. Uważam, że niczego nie można zrobić, jeżeli dana inicjatywa czy działalność nie jest akceptowana przez środowisko, w którym się pracuje. Najważniejsze jest, by otwarcie dyskutować o tym, co jest potrzebne, co należy zrobić i w jaki sposób. Wtedy przyjdą sukcesy. Jest dużo możliwości, aby rzemiosło promować. Wtedy usługi i wytwory rzemieślników będą trafiać do szerokiego odbiorcy. Rzemiosło ma za sobą wspaniałą przeszłość. Tradycja jest ważna, ale ważna też jest nowoczesność. Musimy być otwarci na wyzwania przyszłości, na dostosowanie się także do nowoczesnych rozwiązań. – Zatem będzie pani osobą, która połączy tradycję z nowoczesnością? – Nie ma innej możliwości, nie możemy zamykać się tylko w tradycji. Z drugiej jednak strony, pędząc ku tej nowoczesności i nadążając za nowymi trendami, nie możemy zapominać o tradycji. To są nasze wartości. Rozmawiał Tomasz Kapłon Teresa Lis-Pieńkowska – od 16 lipca 2012 dyrektor Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu – jest absolwentką Politechniki Warszawskiej. Jako inżynier środowiska ze specjalnością systemy ochrony atmosfery i meteorologia techniczna pracowała w latach 1981-1991 w Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, w zespołach kontrolujących działalność zakładów przemysłowych na terenie Polski południowo-zachodniej, a następnie przez dwa lata w Regionalnym Biurze Realizacji Projektów Ekologicznych przy Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach zarządzała wdrożeniem projektów finansowanych ze środków Banku Światowego i Unii Europejskiej. Od 1994 roku mieszka i pracuje we Wrocławiu. Ukończyła studia podyplomowe w zakresie zarządzania na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu oraz w zakresie spraw europejskich i międzynarodowych na Polskiej Akademii Nauk i Akademii Dyplomatycznej w Warszawie. Odbyła staż w Komisji Europejskiej w Brukseli oraz szereg praktyk i szkoleń, w tym również zagranicznych. W latach 1994-1998 pracowała w Urzędzie Wojewódzkim we Wrocławiu, rozpoczynając od samodzielnego stanowiska ds. międzynarodowych w gabinecie wojewody, poprzez dyrektora Wydziału Integracji Europejskiej i Promocji, kończąc jako pełnomocnik wojewody dolnośląskiego ds. współpracy międzynarodowej. Po wprowadzeniu reformy administracyjnej objęła stanowisko dyrektora Biura Współpracy z Zagranicą i Promocji Regionu w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego, gdzie pracowała do marca 2011 roku. Bezpośrednio przed przyjściem do Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej pracowała w Dolnośląskim Wojewódzkim Urzędzie Pracy, w zespole EURES, zajmującym się międzynarodowym pośrednictwem pracy. W swojej karierze zawodowej ma również krótki epizod w pracy w szkole jako nauczyciel fizyki. Prowadziła także zajęcia dla studentów studiów podyplomowych na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest autorem wielu artykułów i prezentacji na konferencjach w Polsce i za granicą w zakresie współpracy międzynarodowej i problematyki samorządów terytorialnych. Zajmuje się wolontariatem sportowym i kulturalnym, działa w organizacjach pozarządowych. Jest mężatką, ma dwójkę dorosłych dzieci. Jej hobby to organizowanie wypraw krajoznawczych. W wolnych chwilach czyta książki i uprawia nordic walking. nr 18 | jesień 2012 13
Page 1 and 2: Mistrz Rzemiosł Artystycznych list
Page 3: dokończenie ze str. 10 A to, że z
Page 7 and 8: Festiwal Smaku Cech Rzemiosł Róż

nowiny nr 18_9-16.pdf - izba.wroc.pl

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?