System wyszukiwania gwiazd nowych i zmiennych w ... - Pi of the Sky
System wyszukiwania gwiazd nowych i zmiennych w ... - Pi of the Sky
System wyszukiwania gwiazd nowych i zmiennych w ... - Pi of the Sky
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
w danych błyski pojawiały się w zupełnie różnych momentach i wykluczały jako źródło<br />
błysków γ Słońce. Wtedy też powstała hipoteza, że błyski te mogą pochodzić od<br />
obiektów znajdujących się we wstędze Drogi Mlecznej, czyli w naszej Galaktyce.<br />
Rysunek 1.2 <strong>Pi</strong>erwszy wykryty błysk gamma pochodzenia kosmicznego, zarejestrowany w dniu<br />
02.07.1967r<br />
W marcu 1971 roku amerykanie wystrzelili na orbitę satelitę IMP 6 natomiast w<br />
październiku OSO 7 – oba przeznaczone do badań Słońca, wyposażone w detektory<br />
promieniowania γ. Potwierdzały one rejestrowane przez VELA błyski. Również<br />
radziecki satelita szpiegowski KONUS (odpowiednik amerykańskiej VELA)<br />
rejestrował przypadki błysków tego promieniowania.<br />
Ponieważ jednak oba projekty były tajnie, musiało upłynąć kilka lat zanim można<br />
było upowszechnić część danych potrzebnych do opublikowania odkrycia. W roku 1973<br />
naukowcy z Los Alamos National Laboratory opisali w czasopiśmie Astrophysical<br />
Journal 16 udokumentowanych błysków promieniowania γ zarejestrowanych przez<br />
okres 4 lat począwszy od czerwca 1969 roku. Dane pochodzące z radzieckiego<br />
KONUSA zostały opublikowane rok później i potwierdziły rejestrację błysków przez<br />
amerykańskie detektory.<br />
W roku 1976 została powołana Sieć Międzyplanetarna IPN (Interplanetary<br />
Network) składająca się z detektorów promieniowania γ znajdujących się na statkach<br />
kosmicznych badających Słońce i planety. Detektory te do dziś pracują wspólnie w celu<br />
zlokalizowania błysków γ za pomocą metody triangulacji.[2]<br />
5
Change language