W numerze: - posejdon

More documents

Recommendations

Info

________________ ¯eglarz nr 200 _____________________________ strona 2 ________________________________________________________________________ Okolice żeglarstwa LUDZIE Z ŻELAZA Byli. A statki z drewna były. Tak pisał nasz znamienity rodak Korzeniowski Józef. Ale to było dawno, a później wszystko się zmieniło, role się odwróciły i teraz statki są z żelaza, a ludzie z drewna. Na szczęście nie wszyscy. Podobnie rzeczy się mają w żeglarstwie. Póki żeglarstwo było sztuką zabierali się za nie ludzie najtwardsi. A później, z biegiem czasu, żeglarstwo stało się prostsze, mniej wymagające, łatwiejsze, co skończyło się jego umasowieniem. I skończyły się pionierskie czasy w żeglarstwie. Tłumy wyruszyły na morza i oceany. Czasy się zmieniają a wraz z nimi żeglarstwo; żeglarze oraz ich potrzeby i umiejętności, jachty i technologie ich budowy, urządzenia techniczne i elektroniczne, przepisy, systemy i wymagania szkoleniowe. Rzec można: Nie dziwi nic – taka kolej rzeczy. A jednak trochę żal odchodzących w zapomnienie umiejętności i urządzeń: cogodzinnego prowadzenia nawigacji terestrycznej, czy też zliczeniowej i drobiazgowego wypełniania dziennika jachtowego, uważnego poszukiwania latarni i znaków nawigacyjnych, żal rzuconych w kąt sekstantów, zapomnianych logów butelkowych, ręcznych sond smarowanych masłem.. Który z młodych żeglarzy wie ile radości może przynieść wypatrzony ląd, zwłaszcza jeśli jest to ten kawałek lądu, w który chcieliśmy trafić nawigując bez elektroniki? Kto z młodego pokolenia zdaje sobie sprawę z tego co to znaczy nawigować używając jedynie kompasu? Łatwiej jest żeglować, ale morze jest tak samo groźne jak kiedyś. Na szczęście nie brak odważnych żeglarzy, prawdziwych wilków morskich, posiadających ogromną wiedzę i niebywałe umiejętności. Są. Mam zaszczyt znać niektórych osobiście. Bo wprawdzie nie ma już statków z drewna, ale wciąż są ludzie z żelaza. Stopy wody! Krzysztof Sierant O bchodzimy w tym roku 20 lecie istnienia naszego klubu i tak się składa, że 3 lata młodsze wydawnictwo klubowe też ma swoją okrągłą rocznicę – 200 numerów. Niektórzy mówią „numerków”, ale lepsze to niż określenia jakie słyszeliśmy przy okazji numeru setnego (niektórzy bredzili wtedy coś o „szmatławcu” - może mieli na myśli ubogą szatę graficzną?). Początki rzeczywiście były skromne. Aż wstyd się przyznać, ale pierwszy numer nie miał nawet polskiej czcionki. Szybko jednak znalazła się pomocna dłoń i pojawiły się ogonki, a gdy wzrosły umiejętności obsługi komputera to również zdjęcia. To właśnie dzięki komputeryzacji naszego życia udaje się wydawać „Żeglarza” co miesiąc. Pierwsze lata wydawania to mozolne kopiowanie na wolnych i nie najlepszych kopiarkach, ale później już było tylko lepiej. Postęp techniczny umożliwił wydawanie biuletynu na przyzwoitym poziomie. Ciągle jednak czarno na białym. Nadejszła jednak była era internetu i poczty elektronicznej. Redakcyja szybko podjęła próbę dystrybucji w formie elektronicznej, ale niestety bez większego powodzenia. Pod koniec lat 90tych XX wieku dostęp do poczty elektronicznej nie był jeszcze powszechny, połączenia wolne, a przyzwyczajenia do czytania „papieru” silne. Sytuacja zaczęła się powoli zmieniać na początku XXI wieku. Kawałek nowego wieku mamy już jakby za sobą, większość czytelników otrzymuje biuletyn pocztą elektroniczną, ale wciąż drukowany jest na czarno – białej drukarce. Okazuje się bowiem, że nie wszystkim poczta elektroniczna odpowiada; zapaleni czytelnicy czytają „Żeglarza” do poduszki, albo nawet w toalecie.... Jak komu wygodnie. Od kilku lat nasila się też nowe zjawisko: „Żeglarz” udostępniany jest regularnie na związanych z żeglarstwem polskich witrynach internetowych. I dlatego na pytanie o ilość czytelników można jedynie bezradnie rozłożyć ręce; któż to wie? Teksty nadchodzą ze wszystkich polonijnych środowisk żeglarskich, a także z Polski i z innych części świata, więc należy przypuszczać, że jest czytywany tu i ówdzie. Od początku „Żeglarz” jest wydawnictwem niezależnym, przez nikogo nie cenzurowanym. Aż trudno uwierzyć jak wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy jak jest to ważne. Cenzura i uzależnienie źródeł informacji są zgubne dla każdej organizacji od najmniejszej po całe systemy społeczne i polityczne. Tematy artykułów w „Żeglarzu” związane są z wydarzeniami mającymi miejsce w polonijnych środowiskach żeglarskich. Są relacje z rejsów, regat, wypraw żeglarskich, koncertów szant, balów, szkoleń. Są porady doświadczonych żeglarzy, wspominki, ogłoszenia, foto-reportaże, a ostatnio coraz częściej odnośniki do interesujących stron internetowych prowadzonych przez żeglarzy lub dla żeglarzy. Upowszechnienie dostępu do internetu nie spowodowało zmniejszenia ilości czytelników, co znaczy, że formuła regularnego wydawnictwa wytrzymała próbę czasu z gwałtownym zalewem informacji z internetu. Jest to chyba dowód na to, że „Żeglarz” spełnia (choć po części) swoje informacyjne zadanie. Biuletyn utrzymywany jest z donacji czytelników, którym należą się za to głębokie ukłony. Dziękuję również wszystkim, którzy przysyłają zdjęcia, teksty, informacje. To dzięki ich wsparciu wydawany jest miesięcznik żeglarski reprezentujący jedynie żeglarzy, pisany, wydawany, rozprowadzany i czytany przez żeglarzy. Są nawet tacy, którzy oprawiają go w ramki i wieszają na ścianie.... Jeden z pierwszych numerów „Żeglarza” eksponowany jest w Muzeum. Miejmy nadzieję, że to nie dowód na stetryczenie redakcji.... Krzysztof Sierant
____________________________ Żeglarz nr 200__________________ strona 3____________________________________________________________________ wierszem malowane MOSKALIKI W czasie powstania listopadowego, w roku 1831, poeta Rajmund Suchodolski napisał poloneza pod tytułem "Patrz Kościuszko na nas z nieba". Jedna z jego zwrotek brzmiała: Kto powiedział, że Moskale Są to bracia dla Lechitów Temu pierwszy w łeb wypalę Przed kościołem Karmelitów. Zwrotka po wielu latach zyskała wielką, choć chyba nie do końca zamierzoną przez autora popularność. Późniejsze pokolenia obrały sobie bowiem ten czterowiersz, by szerzyć waśnie narodowościowe poprzez wstawianie określeń różnorodnych nacyj, opisu najrozmaitszych ich wad oraz gróźb dla osobników, którzy by istnienie owych wad ośmielili się zanegować. Kto powiedział, że Germanie To są bracia nas Sarmatów, Temu wszystkie gnaty złamię Pod kościołem Reformatów. "klasyczny moskalik zaczyna się słowami "Kto powiedział, że..." albo odpowiednikami tego sformułowania. W pozycji rymowej pojawiać się winna jakaś nacja. W drugim wersie natomiast podać należy jakąś absolutnie oczywistą informację czy opinię na temat inkryminowanego narodu. Trzeci wers z kolei winien przedstawiać obrazowo i dosadnie, co zostanie zrobione z delikwentem, który wyraził niefortunną opinię. I wreszcie wers ostatni - opisuje on po prostu miejsce akcji. Najlepiej, gdy jest to określony kościół czy klasztor; w klasycznym moskaliku - rzymskokatolicki. (...) Moskalik obowiązuje jeszcze określony układ rymów (a b a b) i silne uporządkowanie rytmicznie (najczęściej stopa trocheiczna)." Ufff, zaczynamy?: Pewna Jolanta zza oceanu (nawiasem mówiąc z ojczny kanoe) Nie czekając wiosny Śle odzew radosny: „Ozór do czynu, czyny do chrzanu!” (cyt. J.Tuwim „Ozór na szaro”) miłe panie i panowie całkiem mili i choc plagiat patrzy w oczy nam w tej hwili to musicie przyznać przecie ze najmilsza rzecz na świecie pisać wiersze, póki w zdrowiu będziem żyli (to akurat jest limeryk taki raczej mało klasyczny) Kto powiedział, że moskalik Gorszy jest od limeryka Temu marsza będą grali W Katedrze Św. Patryka. Kto uwierzy, że na barce Wszyscy chodzą trzeźwi z rana Tego bardzo głośno skarcę W kaplicy świętego Jana A kto powie, że Finowie lepsi od nas do wypitki tego bracie zdziel po głowie koło kruchty u Brygidki Kto zaprzeczy, że Polacy W Nowym Jorku żyją w zgodzie Temu co dzień każę z rana Kąpać się w święconej wodzie Kto oświadczy, że żeglarze Chleją co się im nawinie Tego na pal wsadzić każę Na plebaniji w Tulczynie (w tymże Tulczynie z serialu „Plebania”) Kto powiedział, że z natury Gentelmenem X być może, Temu w głowie zrobię dziury, Ty przebaczysz, Panie Boże. Kto powiedział, że żeglarze Nie potrafią pisać wierszy, DNA mu się rozmaże, Na Powązkach będzie pierwszy. Kto śmie twierdzić, że żeglarka Do niczego jest kobita Temu z nosa zrobię skwarka Pod ołtarzem Stwosza Wita Kto powiada, że wodniacy przestrzegają zwykle planu, tego będę gnać bez gaci dookoła Watykanu. Kto by rzekł, że K. K...iński Prócz wad miewa i zalety, Temu skwaszę ten ryj świński Po różańcu u Elżbiety. Kto zakrzyknie, że "Moskale" to rozrywka umysłowa, tego, rycząc w dzikim szale, wsadzę w pociąg do Krakowa. Kto mi bąknie, że Polacy być nie mogą wszech cnót wzorem, zamaluję mu na cacy durną gębę pod klasztorem! Kto potwierdzi, że „Paryska” Wciąż posiada cały wianek W tego niech grom jasny błyska Pod klasztorem Urszulanek SPIS TREŚCI: - 200 na 20 – str. 2 - Moskaliki – str. 3 - JACA 2010 – str. 5 Kto potwierdzi, że Sz. Jolka Wie cokolwiek o poezji, Tego trup się będzie błąkał Po całej archidiecezji. Kto mi nieopatrznie powie, Żem jest gorsza od Szymborskiej, Dam go do zeżarcia krowie, Wymoczywszy w wodzie morskiej. Jolanta Szczepkowska - Żeglarska Wielkanoc – str. 6 - Spotkania z braćmi Ejsmont – str. 7 - 50 lat rejsu s/y Dar Opola – str. 9 - Piosenki z „Drapola” – str. 11 - Regaty przez Atlantyk (ARC) – str. 12 - I obóz żeglarski dla dzieci – str. 14 - Polskie szanty po angielsku - Zanim kupisz farbę – str. 16 przeciwporostową – str. 17 - Atlantyk po raz 17 – str. 19 - Tall Ships Challenge 2010 – str. 20 - Wspomnienia kursantki – str. 22 - oraz stałe rubryki i ogłoszenia. Zapraszamy do lektury
Page 4 and 5: ____________________________ Żegla
Page 6 and 7: ____________________________ Żegla
Page 8 and 9: ____________________________ Żegla
Page 10 and 11: ____________________________ Żegla
Page 12 and 13: ____________________________ Żegla
Page 14 and 15: ____________________________ Żegla
Page 16 and 17: ____________________________ Żegla
Page 18 and 19: ____________________________ Żegla
Page 20 and 21: ____________________________ Żegla
Page 22 and 23: ____________________________ Żegla
Page 24: _______¯eglarz nr 200_____________

W numerze: - posejdon

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?