Wojna - Starachowice

Cz³onkowie wierzbnickiego “Strzelca”.
Produkcja wci¹¿ trwa
Przez pierwszych kilka dni wojny Zak³ady Starachowickie
stara³y siê kontynuowaæ produkcjê. Poniewa¿ jednak alarmy
lotnicze od pocz¹tku wojny powtarza³y siê niemal bez przerwy,
przerywanie pracy i chowanie siê pracowników do rowów przeciwlotniczych
zdezorganizowa³o pracê w fabryce. Brak informacji
o produkcji Zak³adów Starachowickich w czasie dzia³añ
wojennych. Wiadomo jedynie, ¿e w nocy z 3 na 4 wrzeœnia do
Zak³adów Starachowickich uda³ siê Mieczys³aw Olszañski,
dyrektor Pañstwowej Fabryki Amunicji nr 1 w Skar¿ysku, wchodz¹cej
w sk³ad koncernu Pañstwowe Wytwórnie Uzbrojenia,
wraz z kapitanem s³u¿by uzbrojenia Micha³em Michno, starszym
rzeczoznawc¹ wojskowym. Zamierzali sprowadziæ ze
Starachowic do Skar¿yska monterów do remontu zacinaj¹cych
siê z powodu niewprawnej obs³ugi czterech armat przeciwlotniczych
„Bofors”, stanowi¹cych uzbrojenie dwóch fabrycznych
plutonów, oraz „wydostaæ” dwie dalsze armaty i amunicjê do
nich. Uzgodniono, ¿e w zamian za dwie dodatkowe armaty „Bofors”
dla fabryki amunicji w Skar¿ysku, Zak³ady Starachowickie
mia³y otrzymaæ 10 karabinów maszynowych wz. 30 systemu
Browninga z Pañstwowej Fabryki Karabinów w Warszawie,
wchodz¹cej w sk³ad Pañstwowych Wytwórni Uzbrojenia (relacja
in¿. Witolda Kazimierza Wierzejskiego, cz³onka Zarz¹du
Towarzystwa Starachowickich Zak³adów Górniczych). Brak informacji,
czy karabiny maszynowe dotar³y do Starachowic.
STARACHOWICKI WRZESIEÑ
103