plik źródłowy - Lublin

Dyrekcję odcinek linii miał słuŜyć przewozom produktów rolniczych, lecz po zakupieniu
przez wojsko wiosną 1916 r. tartaku w Tarnawatce, postanowiono (dla lepszego transportu
drewna) o ułoŜeniu bocznicy z Tomaszowa Lubelskiego do tartaku. Wówczas od kilometra
12,75 kolei BełŜec-Trawniki zbudowano odcinek toru do Tarnawatki i tartaku. Nowy odcinek
kolei z Tomaszowa do Tarnawatki poprowadzono wzdłuŜ istniejącej drogi bitej Zamość-
Tomaszów (po prawej jej stronie). W Tomaszowie było skrzyŜowanie kolei z drogą.
Wykorzystano takŜe na jej trasie istniejące mosty drogowe (na rzece Sołokiji i jej dwóch
dopływach oraz na Wieprzu). W tartaku zlokalizowano takŜe studnię do naboru wody przez
parowóz. Jak wskazuje zachowany projekt kolei z Tomaszowa do Tarnawatki, na jej trasie
planowano ułoŜyć tor w dwóch miejscach odbiegających od drogi, w celu ominięcia
wzniesień terenu. Brano takŜe pod uwagę, ułoŜenie toru ze stacji Tomaszów do tartaku
omijając miasto od strony wschodniej.
Jesienią 1916 r. przedłuŜono bocznicę Tomaszów-Tarnawatka do cegielni w Budach.
Łączna długość nowopowstałego odcinka wynosiła 17,7 km (natomiast łączna długość
odcinka BełŜec-Budy - 27,5 km). PoniewaŜ na odcinku w okolicach wsi Sumin i przed
samymi Budami teren jest w duŜym stopniu pofałdowany, wojska inŜynieryjne zbudowały
drewniane wiadukty. Niestety, w chwili obecnej nie jest znana ich ilość. W bliŜej
nieokreślonym czasie, zbudowano takŜe w Budach budynek stacyjny, który zachował się do
obecnych czasów. MoŜna takŜe przypuszczać, Ŝe dla potrzeb kolei wykorzystywana była
takŜe stojąca w bliskim sąsiedztwie stacji wieŜa ciśnień. Tymczasem Cesarsko-Królewska
Kolej Państwowa 25 stycznia 1916 r. na odcinku BełŜec-Tomaszów uruchomiła pociągi
pasaŜerskie. Wkrótce przewozy osób uruchomiono takŜe do Tarnawatki i Bud. Pociągi
osobowe jeździły tu do końca I wojny światowej.
Po zakończeniu I wojny światowej kolej BełŜec-Budy była nadal eksploatowana
i z końcem 1918 r. przeszła w gestię Ministerstwa Kolei w Warszawie. W dniu 10 lipca
1920 r. przekazano kolej BełŜec-Budy Dyrekcji PKP w Radomiu. Warsztaty kolei BełŜec-
Budy znajdowały się w dalszym ciągu w BełŜcu. Ruch pociągów na linii nie odbywał się zbyt
długo, gdyŜ Ministerstwo Kolei śelaznych decyzją z 9 grudnia 1922 r. zamknęło ruch na
kolei BełŜec-Budy DzierąŜyńskie (z dniem 1 stycznia 1923 r.). W opublikowanym
Rozkładzie Jazdy PKP na 1923 rok widnieje informacja BełŜec-Budy Pociągi nie kursują na
razie. W 1924 r. wymieniona była juŜ w urzędowych pismach do rozbiórki, jednakŜe
w opublikowanym w Warszawie w 1925 r. Zbiorze droŜni na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej czytamy jeszcze: BełŜec - Huta DzierząŜeńska 28,4 km. Rozpiętość toru 60 cm,
trakcja parowozowa, kolejka przemysłowa, poza tym ruch osobowy. Największe wzniesienie
20