PodrÄcznik architekta, projektanta i instalatora - Viessmann
PodrÄcznik architekta, projektanta i instalatora - Viessmann
PodrÄcznik architekta, projektanta i instalatora - Viessmann
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
C.2 Rozplanowanie<br />
C.2.6 Zastosowanie przy wysokich<br />
temperaturach<br />
Fot. C.2.6–1 Znicz olimpijski jest<br />
zapalany za pomocą zwierciadła<br />
parabolicznego, na które padają promienie<br />
słoneczne<br />
Jako ciepło wysokotemperaturowe w przypadku<br />
procesów cieplnych określa się taki<br />
poziom temperatury, który nie może zostać<br />
osiągnięty za pomocą kolektorów płaskich,<br />
bądź próżniowo-rurowych.<br />
Na drodze termicznej można sensownie osiągnąć<br />
temperatury powyżej 100 stopni tylko<br />
wtedy, gdy padające promieniowanie słoneczne<br />
koncentruje się, więc ilość energii powstającej<br />
w absorberze wzrasta.<br />
Bardzo proste instalacje koncentrujące nazywa<br />
się tak zwanymi warnikami słonecznymi<br />
z elementami odbijającymi promienie słoneczne<br />
w celu ich skupienia. Promieniowanie słoneczne<br />
skupia się w ogniskowej zwierciadła<br />
wklęsłego (lub zwierciadła parabolicznego),<br />
przez co ogrzewa czarny matowy zbiornik<br />
i jego zawartość. Obok funkcji pomagającej<br />
w przygotowaniu żywności, używa się także<br />
warnika do wyjaławiania wody.<br />
Kolektory koncentrujące energię słoneczną<br />
wymagają promieniowania bezpośredniego,<br />
światło rozproszone nie może zostać skupione.<br />
Z tego względu, te techniki używa się<br />
tylko w rejonach, z dużym udziałem promieniowania<br />
bezpośredniego.<br />
Z gospodarczego punktu widzenia interesujące<br />
jest użytkowanie systemów koncentrujących<br />
energię słoneczną w dużych instalacjach<br />
służących do produkcji prądu poprzez energię<br />
solarną. Najbardziej rozpowszechnione są siłownie<br />
słoneczne paraboliczne.<br />
W tym typie elektrowni ustawia się parabolicznie<br />
wklęsłe zwierciadła równolegle<br />
do siebie i jedno osiowo w stronę słońca.<br />
W ogniskowej zwierciadła biegnie rura próżniowa<br />
z naniesionym absorberem (odbiornik),<br />
na której koncentruje się nawet 80-krotność<br />
padającego światła słonecznego. Poprzez<br />
rurę absorbera przepływa olej grzewczy, który<br />
rozgrzewa się do temperatury 400 stopni C.<br />
Poprzez wymiennik ciepła energia termiczna<br />
transportowana jest do turbin parowych,<br />
w których odpowiedni proces zamienia ją na<br />
energię elektryczną.<br />
Dalsze techniki są testowane: z kolektorami<br />
i elektrowniami z „wieżami solarnymi”.<br />
Rys. C.2.6–2 Solarne wytwarzanie energii elektrycznej<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
W regionach z dużym udziałem<br />
promieniowania bezpośredniego<br />
stosuje się elektrownie solarne do<br />
wytwarzania prądu.
Change language