PodrÄcznik architekta, projektanta i instalatora - Viessmann
PodrÄcznik architekta, projektanta i instalatora - Viessmann
PodrÄcznik architekta, projektanta i instalatora - Viessmann
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
80/81<br />
B.3.1.5 Zawór zwrotny<br />
B.3.2 Rurociągi solarne<br />
Szczególnie w nocy może dojść do sytuacji,<br />
że kolektor jest chłodniejszy niż woda<br />
w podgrzewaczu c.w.u. Istnieje ryzyko, że<br />
podgrzewacz c.w.u. poprzez błędną cyrkulację<br />
zostanie schłodzony. Im większa różnica temperatury<br />
pomiędzy gorącym podgrzewaczem<br />
c.w.u, a chłodnym kolektorem, tym większa<br />
siła wyporu, która prowadzi do niepożądanej<br />
cyrkulacji. Błędną cyrkulację można rozpoznać<br />
po tym, że kolektor nagrzewa się bez udziału<br />
promieniowania słonecznego.<br />
Aby uniknąć błędnej cyrkulacji, montuje się<br />
w obiegu powrotnym zawór zwrotny. Różnica<br />
ciśnienia potrzebna do otwarcia tego zaworu<br />
jest na tyle duża że nie dochodzi do błędnej<br />
cyrkulacji a jednocześnie na tyle niska że nie<br />
wzrasta nam zużycie energii pomocniczej<br />
(prąd pompy).<br />
Zawór montuje się zawsze w kierunku przepływu<br />
za pompą a przed odpływem do zamkniętego<br />
naczynia wzbiorczego jak i zaworu<br />
bezpieczeństwa. W rozdzielaczu firmy <strong>Viessmann</strong><br />
zawór zwrotny jest zintegrowany.<br />
Przy niekorzystnym układzie rur, czyli przy długich<br />
odcinkach pionowych, w skrajnych przypadkach<br />
może dochodzić do sytuacji w której<br />
zawór zwrotny zostanie otwarty przez<br />
przepływ wywołany grawitacją. W takim<br />
przypadku zaleca się zamontowanie zaworu<br />
odcinającego otwieranego, otwieranego automatycznie<br />
tylko wtedy gdy pracuje pompa.<br />
Aby uniknąć cyrkulacji wewnątrz rurociągów<br />
na przyłączu ciepłej wody podgrzewacza<br />
c.w.u. wystarczy zazwyczaj wykonać je ze<br />
spadkiem lub zastosować termosyfon (patrz<br />
rozdział B.2.2.4).<br />
Rurociągi w obiegu solarnym muszą – jak<br />
wszystkie elementy – być odporne na temperaturę<br />
i być dopasowane na pracę z medium<br />
zawierającym glikol. Rury z tworzywa<br />
sztucznego nie nadają się do zastosowania<br />
w instalacjach słonecznych. Rura stalowa<br />
ocynkowana również jest nieodpowiednia,<br />
ponieważ warstwa cynku reaguje chemicznie<br />
z płynem solarnym i sprawia że staje się on<br />
niezdatny do dalszego użytku.<br />
Przy braniu pod uwagę stosunku ceny do<br />
mocy dla całego zainstalowanego orurowania<br />
w praktyce najkorzystniejsza okazuje się rura<br />
miedziana do wielkości DN 40 – powyżej<br />
(tej wartości) używa się rur stalowych. Pod<br />
względem pracy i wydajności instalacji oba<br />
materiały są porównywalne, o ile są przepisowo<br />
izolowane i weźmie się pod uwagę<br />
konieczność kompensacji wydłużeń termicznych.<br />
Połączenia rurociągów<br />
Miedziane połączenia rur lutuje się lutem<br />
twardym lub zaprasowuje. Miękkie lutowanie<br />
z powodu wysokiej temperatury może stopić<br />
się, w szczególności w pobliżu kolektora.<br />
Grafitowe uszczelnienia z kombinacją glikolu<br />
także nie są odpowiednie.<br />
Połączenia skręcane z użyciem konopi nie są<br />
zalecane ze względu na dużą przepuszczalność<br />
powietrza do instalacji i w żadnym przypadku<br />
nie można ich stosować bezpośrednio<br />
w pobliżu kolektora.<br />
Najbardziej odpowiednie są połączenia ze<br />
stykiem metal-metal lub połączenia z podwójnym<br />
pierścieniem (oringiem), jakich używa<br />
<strong>Viessmann</strong>.<br />
Wskazówka<br />
Przy połączeniach prasowanych<br />
należy wziąć<br />
pod uwagę materiał<br />
uszczelki – czy jest<br />
odporna na działanie<br />
temperatury i czynnika<br />
solarnego. Należy używać<br />
tylko takich kształtek,<br />
które spełniają te<br />
wymagania.
Change language