Co Tydzień nr 4/1113 23 stycznia 2013 roku Miasto Jaworzno Aktualności 23 Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu obchodzimy 27 stycznia Piękny koncert uczniów JSMR Segda czyta dzieciom Siódmego stycznia 2013 roku do jaworznickiej Biblioteki Miejskiej zawitał wyjątkowy gość – pani Dorota Segda. Powodem tak miłej wizyty było przystąpienie, po raz kolejny, jaworznickich miłośników literatury do ogólnopolskiej akcji „Cała Polska czyta dzieciom”. Kolędowanie w PM nr 9 9 stycznia w Przedszkolu Miejskim nr 9 odbył się konkurs kolęd i pastorałek, w którym wzięły udział dzieci ze wszystkich grup wiekowych. W ten sposób postanowiliśmy przedłużyć magiczny czas świąt Bożego Narodzenia. Zarówno maluszki, jak i starszaki podeszły do zadania bardzo profesjonalnie. Wszyscy bardzo chętnie prezentowali nie tylko tradycyjne kolędy, ale również te mniej znane pastorałki. Wśród poprawnie nadesłanych odpowiedzi na pytanie: W którym roku powstał zespół Old Metropolitan Band? wylosowaliśmy odpowiedź pani Zofii Kuciel, którą zapraszamy z osobą towarzyszącą na koncert zespołu Old Metropolitan Band. Do wejścia wystarczy dowodów osobisty. Gratulujemy Jaworznicka Szkoła Muzyki Rozrywkowej od kilku lat kształci młodych muzyków i solistów. Jak dobrze im to wychodzi, mogliśmy się przekonać na koncercie w sali teatralnej Teatru Sztuk w Jaworznie, gdzie rozbrzmiały kolędy i pastorałki. Uczniowie klasy wokalnej Jaworznickiej Szkoły Muzyki Rozrywkowej zaśpiewali najpiękniejsze polskie kolędy w ciekawych aranżacjach. Scenografia była zimowa, ale atmosfera na sali ciepła i przytulna. Publiczność z chęcią włączyła się do śpiewania, taki z resztą był zamysł samego koncertu. Fabryka Talentów po raz kolejny pokazała, że jest w Jaworznie wielu młodych i zdolnych ludzi, którzy chcą uczyć się i zdobywać doświadczenie sceniczne. Podczas koncertu wystąpili: Julia Wojkowska, Oliwier Dubiel, Karolina Tomczak, Paulina Dudzińska, Agata Gontarz, Oliwia Wolf, Gosia Gniadek, Basia Szybkowska, Monika Mazur, Natalia Świętosławska, Asia Ziobro i Karolina Wilk. Foto: Artur Madej Do występu przygotowała uczniów Basia Janyga, która w tym dniu obchodziła swoje „18-naste” urodziny. Wszyscy wspólnie na koniec koncertu zaśpiewali jej „Sto lat”. Wokalistom akompaniował zespół w składzie: Roman Jońca – instrumenty klawiszowe, Artur Majewski – gitara, Michał Łyp – bas, Grzegorz Skotnicki – perkusja. Zapraszamy na kolejny koncert uczniów JSMR, który odbędzie się już wiosną! Fragmenty koncertu są dostępne na stronie jaw.pl. Franciszek Matysik Wspólne kolędowanie zakończyło się bardzo słodko, ponieważ wszyscy uczestnicy otrzymali nagrodę w postaci lizaków. Jeszcze na kilka chwil udało nam się znowu poczuć magię świąt. mgr Anna Duda Uczniowie klasy II c i II a Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 1 w Jaworznie, pod opieką wychowawczyń: pani Moniki Michael i Barbary Ryby, byli uczestnikami jedynego spotkania, na którym znana i lubiana krakowska aktorka czytała zachwyconym dzieciom najpiękniejsze wiersze Tuwima, Brzechwy i Kerna. Okazało się, że wiele prezentowanych utworów było Jeden kosmiczny plan stworzenia Targowiska, place i ulice naszego miasta. Prawie zawsze spotykamy tu ludzi, którzy jakby nie pasują do naszej rzeczywistości; bezimienni żebracy, ludzie kalecy, oszpeceni przez choroby. Czasami stajemy wobec tych ludzi trochę oniemiali. Nasze zainteresowanie tymi bezimiennymi przejawia się zazwyczaj rzuceniem paru groszy do podstawionego kubka lub miseczki, a nierzadko wypowiedzenia głośnej opinii, co myślimy na temat żebrzącego człowieka. Na tym nasze zainteresowanie się kończy i kontemplujemy dalej swoje własne życie. A jednak bywają ludzie, którzy próbują zainteresować się na swój sposób głębiej tajemniczymi bezimiennymi, a było tak: W wiosce zamieszkała głuchoniema dziewczyna. Nikt nie wiedział, skąd przybyła, ani jakie jest jej imię. Gdy zobaczył ją pewien poeta, od razu stała się dla niego wezwaniem, bo w jej oczach zobaczył „barwny śpiew”, a takiej okazji nie Na koniec pani Dorota Segda rozdawała uczniom autografy już doskonale znanych młodej publiczności, dzięki czemu dzieci mogły deklamować wiersze wraz z panią Dorotą. W trakcie spotkania był także czas na zabawę, konkurs oraz pytania do aktorki. Na zakończenie wizyty pani Dorota Segda rozdała zafascynowanym uczniom autografy, a sama została pożegnana owacjami i kwiatami. iw przegapi żaden poeta. Zastanawiał się, jakich sposobów i narzędzi ma użyć, aby rozwikłać zagadkę, kim ona jest, a zwłaszcza jak wydobyć z niej imię, które zna tylko śmierć, gdy zawoła ją po imieniu. Poeta wie, że musiałby umrzeć wraz z nią, aby usłyszeć jej imię, i chce znaleźć inny sposób, aby dowiedzieć się czegoś o dziewczynie. Postanawia odnaleźć w otaczającym go świecie symbole-klucze rozwiązujące zagadkę. Pierwszym zaobserwowanym symbolem jest przepływająca obok wsi rzeka. Jest także bezimienna i wypływa nie wiadomo skąd i dokąd płynie, zatracając dawno swój nurt. Drugim symbolem do otwarcia tajemnicy są „nieziemskie wieczory”, które można zaobserwować w tej wiosce. Gdy wieczorne zorze usypiały już ludzi, na granicy snu można oddać się kontemplacji i rozszyfrować pewne tajemnice. W czasie takiej modlitewnej kontemplacji zobaczył duszę głuchoniemej podobną do „umarłego słowika”. Widzi, jak ta „bezgłośna śpiewaczka”, idzie z wyciągniętymi rękami ku rzece, wita ją i zanurza w niej warkocz, jakby chciała złowić „gołębi sen” na dnie rzeki. Dziewczynę oplata złocista poświata tak, że splata ją ściśle z bezimienną rzeką. Poeta rozwiązał zagadkę; dziewczyna i rzeka są nierozerwalnie związane z kosmosem, który przejawia się w otaczającej nas przyrodzie i są nawzajem sobie potrzebni. W dzisiejszych czasach zauważamy pewną łatwość w odbiorze drugiego człowieka, którą można przyrównać do włączenia telewizji czy internetu i wkroczenia w inny na pozór łatwy świat. Jest to oczywiście tylko iluzja, bo nie zastanawiamy się głębiej, nie tylko nad tymi, którzy mają jakieś braki w swojej osobowości, jak również nad ludźmi o pięknej powierzchowności. Nie mamy czasu na oddawanie się kontemplacji, aby zastanawiać się nad własną osobą. Nawet wtedy, gdy zauważamy „nieziemskie wieczory”. Zdobądźmy się jednak na pewien komfort psychiczny i nie krytykujmy ludzi, którzy jakby nie pasują do naszej rzeczywistości. Wszyscy bowiem, jak rozszyfrował to poeta, jesteśmy włączeni w jeden kosmiczny plan stworzenia. Zachęcam do przeczytania wiersza Bolesława Leśmiana „Głuchoniema”, który jest o wiele piękniejszy niż ta krótka recenzja. G.Frąs
Pierwszy lighto htowy tygodnik kdlaspragni spragnionyc ych hś śmiechu